Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ - ADINI FERIHA KOYDUM 3ος ΚΥΚΛΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ - ADINI FERIHA KOYDUM 3ος ΚΥΚΛΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Adini Feriha Koydum - Emir'in Yolu - Επεισόδιο 71

0 σχόλια

Μετάφραση σκηνών από την σειρά Emir'in Yolu

Παρακαλώ σεβαστείτε την δουλειά μας, και οποιαδήποτε χρήση της, θα ήταν σεβαστό να αναφερθεί. Ευχαριστούμε τη σελίδα στο facebook “Series Addict” για την ευγενική παραχώρηση της μετάφρασης στα αγγλικά. Special thanks to the page on Facebook “Series Addict” for kindly allowing us to use the English translation.


71ο Επεισόδιο


Σκηνή πρώτη:
Zulal: (στον εαυτό της) Μια μέρα θα γυρίσεις πίσω. Το ξέρω.

Koray: (Στον Εμίρ) Εμίρ, είσαι καλά αδελφέ μου;

Pinar: Δεν σας γνωρίζω και δεν μπορώ να σας αφήσω να μπείτε τέτοια ώρα.
Gulsum: Ούτε εγώ σε γνωρίζω. Ποια είσαι;
Pinar: Δουλεύω εδώ. Θέλετε να μου πείτε ποια είστε;

Gulsum:  Είναι εδώ χώρος δουλειάς; Όχι. Εδώ είναι το σπίτι μου, το σπίτι του γιου μου. Που είναι ο γιος μου; Που;
Pinar: Κυρία…
Gulsum: Φύγε από μπροστά μου. Ήρθα για το γιο μου. Που είναι ο Καν;
Pinar: Όχι, δεν είστε η μητέρα του Καν. Είδα τη φωτογραφία της μητέρας του Καν και δεν είστε εσείς. Τι προσπαθείτε να κάνετε; Φύγετε από εδώ αμέσως αλλιώς θα καλέσω την αστυνομία.
Gulsum: Είδες φωτογραφίες της μητέρας του Καν; Είδες φωτογραφίες της μητέρας του; Τι χρώμα μαλλιών έχει; Σε ρώτησα, τι χρώμα μαλλιών έχει;
Pinar: Είστε τρελή;

Gulsum: Είπα, τι χρώμα μαλλιών είχε;
Pinar: Ξανθά.
Gulsum: Ξανθά; Ξανθά. Έχει ξανθά μαλλιά; Η μητέρα του Καν είναι ξανθιά; Khadija: Κόρη μου, ηρέμησε.
Gulsum:Το άκουσες αυτό μαμά; Η μητέρα του Καν είναι ξανθιά.
Khadija: Σε παρακαλώ κόρη μου, ηρέμησε. Σε παρακαλώ. Αρκετά.
Gulsum: Μαμά, πες σ’ αυτή τη γυναίκα να φύγει τώρα.
Khadija: Εντάξει. Φύγε από εδώ. Έλα μέσα κόρη μου και φύγε.

Σκηνή δεύτερη


Teen1: Η Αστυνομία…
Selim: Πιάσ’ τον. Βιάσου.
Police: Περπάτα.
……………………………………………….

Koray:  Δεν θα μιλήσεις; Ούτε μια κουβέντα;
………………………………………………
Zulal: Ομέρ; Τι συνέβη Ομέρ;
Omer: Άφησέ με ήσυχο.
Zulal: Το είδα Ομέρ. Κάτι έχει το χέρι σου.. Ομέρ, άνοιξε την πόρτα. Σου είπα να ανοίξεις την πόρτα. Τι έπαθε το χέρι σου;

Riza: Ζουλάλ; Τι συμβαίνει;
Zulal: Μπαμπά Ριζά …
Riza: Ο Ομέρ είναι μέσα στο μπάνιο;
Zulal: Ναι, ο Ομέρ είναι.
Omer: Βγαίνω τώρα.
Police: Υπάρχει μια καταγγελία σε βάρος του Ομέρ Γιλμάζ. Πρέπει να έρθετε στο αστυνομικό τμήμα.

…………………………………………………….
Koray: Η Χαντέ είναι ακόμα ζωντανή, αλλά είναι μακριά. Αυτό δεν αλλάζει την κατάσταση. Το ξέρεις. Ο πόνος της αγάπης και του θανάτου δεν είναι και τόσο διαφορετικοί. Στην πραγματικότητα δεν τις χάσαμε και τις δύο; Αυτό περνάμε. Δεν χρειάζεται να ζεις μοναχικά. Που πας; Μη φύγεις, κοίτα πόσο ωραία είναι που μιλάμε, Μου έλειψε τόσο πολύ να σου μιλάω. Τι θα γίνει αν μιλήσουμε; Τι θα γίνει; Όπως τον παλιό καιρό φίλε.

Emir: Τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Δεν ξέρω τι θα γίνει. Πραγματικά δεν ξέρω. Koray: Κοίτα. Κάτι είναι όπως παλιά. Άρχισες να με αποκαλείς «αδελφό». Έλα. Θα σε πάω εγώ.
………………………………………………………………….
(Στο αστυνομικό τμήμα)
Can: Κοίτα τους… Είναι παιδιά. Όλα τους είναι χαμένα. Πάνε σε ιδιωτικά σχολεία…. Aysun: Είμαι  η μητέρα του Τζαν. Μου είπαν ότι τον έφεραν εδώ. Δεν ξέρω γιατί. Τζαν, γιε μου, τι κάνεις εδώ;
Can: Ηρεμήστε σας παρακαλώ και θα σας εξηγήσω τα πάντα. Αν δεν ξεκαθαρίσει η υπόθεση εδώ, θα τους στείλουμε στην αστυνομία ανηλίκων.
Aysun: Εσείς…
Can: Ναι. Συναντηθήκαμε στο νοσοκομείο. Είστε η μητέρα του Εμίρ Σαρράφογλου. Selim: Είσαι τυχερό αγόρι. Το τραύμα του φίλου σου δεν είναι σοβαρό.
Aysun: Γιε μου. Τι σχέση έχεις μ’ αυτό το αγόρι;
………………………………………………………………………………………….
Khadija: Κόρη μου, αν χρειαστείς κάτι, πες μου. Εντάξει;
Gulsum: Αυτή τη φορά όλα θα πάνε καλά επειδή εγώ είμαι εδώ. Το θηλυκό πουλί χτίζει τη φωλιά, και ακόμα κι αν την καταστρέψει, θα τη χτίσει ξανά. Και εγώ αυτό θα κάνω. Ναι, θα γίνουμε πάλι οικογένεια και εγώ θα οργανώσω τα πάντα.
Koray: Καν; Γιε μου; Που είναι  το μικρό μου γεράκι; Γκιουλσούμ;

Gulsum: Καλώς ήρθες.
Koray: Εσύ. Από πού ήρθες; Τι κάνεις εδώ;

Gulsum: Πεινάς; Ήρθες απ’ έξω. Κάνε ένα μπάνιο και θα σου ετοιμάσω κάτι ελαφρύ να φας.
Koray: Γκιουλσούμ, τι κάνεις εδώ;
Gulsum: Γύρισα πίσω Κοράυ. Δεν άντεξα κι έτσι γύρισα πίσω.

Koray: Γύρισες πίσω; Πινάρ; Που είναι η Πινάρ;
Gulsum: Η νταντά;
Koray: Ναι, η νταντά.
Gulsum: Έφυγε
Koray:  Πως έφυγε; Γκιουλσούμ, την έδιωξες τέτοια ώρα;
Gulsum: Αφού γύρισε η μητέρα, δεν χρειάζεται η νταντά.

Koray:  Αλήθεια έδιωξες το κορίτσι τόσο αργά;
…………………………………………………………………………………………………………
Aysun: Δεν ξέρω πια τι να πω για όλα αυτά που συμβαίνουν. Αλλά αυτό πάει πολύ. Πραγματικά πάει πάρα πολύ.
Can: Ομέρ Γιλμάζ, θέλεις να κάνεις καταγγελία;

Riza: Όχι δεν θα κάνουμε καμία καταγγελία.
Can: Ομέρ;
Omer: Όχι, δεν θα κάνω
Can: Τότε, δεν θέλω να ξαναδώ κανέναν από τους δυο σας εδώ άλλη φορά. Καταλάβατε;
Σκηνή τρίτη

Can: Καλημέρα. Σε περίμενα.
Emir: Τι θέλεις;
Can: Θέλω να με ακούσεις. Υπάρχει κάτι σημαντικό που πρέπει να μάθεις. Ο αδελφός σου ακολουθεί τα βήματά σου. Χθες ήταν στο αστυνομικό τμήμα. Τσακώθηκε με κάτι παιδία και τραυμάτισε ένα αγόρι. Σε σκέφτηκα.
Emir: Δεν θέλω να με σκέφτεσαι.
Can: Ακόμα κι αν δεν θέλεις να με ακούσεις, η ζωή συνεχίζεται. Δεν μπορείς να συνεχίσεις έτσι. Είσαι ακόμα ζωντανός. Για πόσο ακόμα θα αντέξεις να ζεις με ένα διαφορετικό τρόπο για να αποδείξεις κάτι;
……………………………………………………
Khadija: Κοίτα, αν δεν ήταν για τη Γκιουλσούμ που γύρισε πίσω, δεν θα σε άφηνα ούτε για ένα λεπτό. Αλλά δεν την έχω δει για πολύ καιρό. Συγχώρεσε με. Είσαι και εσύ κουρασμένος.
Zulal: Κι εγώ μπορώ να έρθω.
Riza: Όχι κόρη μου. Εσύ έχεις τα μαθήματά σου. Δεν άργησες;
Zulal:Θα φύγω για να μη χάσω το λεωφορείο. Δόξα των Θεώ, είσαι καλά Ομέρ.
Omer: Πατέρα, είμαι καλύτερα. Τσάμπα θα πάμε στο νοσοκομείο.
Riza: Πρέπει να πάμε για να κοιτάξουν το χέρι σου. Δεν μπορούμε να το γιατρέψουμε μόνο με τα αντισηπτικά. Αυτό είναι έγκαυμα. Σήμερα δεν θα πας στο σχολείο. Έλα προχώρα πρώτος.
Seher: Δεν μίλησα για να μη σε φέρω σε δύσκολη θέση μπροστά στον μπαμπά Ριζά, αλλά το αυτοκίνητο του άντρα της κόρης σου είναι απέξω.
Khadija: Ήρθε; Τι να κάνω; Αν πάω επάνω θα δημιουργηθεί πρόβλημα και αν μείνω εδώ θα υπάρξει άλλο πρόβλημα.
Seher: Εσύ γιατί πρέπει να  πας επάνω; Είναι αντρόγυνο, ακόμα κι αν αυτό ήταν παλιά. Ίσως να λείπει ο ένας στον άλλο. Ποιος ξέρει;
Khadija: Κοίτα με. Θα σε βάλω κάτω και θα σε κλωτσήσω. Πόσο φθηνή είσαι. Κοίτα τι έκανε η Γκιουλσούμ. Χώρισε και πήγε να περάσει τν νύχτα της στο σπίτι του πρώην άντρα της.
…………………………………………………………...
Koray: Τι συμβαίνει Γκιουλσούμ;
Gulsum: Τίποτα. Προσπαθούσα να σε σκεπάσω.
Koray: Που είναι ο Καν;
Gulsum: Κοιμάται ήσυχα, επειδή είναι κλειστές οι κουρτίνες. Άσε με να σου φτιάξω πρωινό πριν ξυπνήσει ο Καν. Σαν τις παλιές μέρες.
Koray: Πρέπει να μιλήσουμε. Δεν πέρασε πολύ καιρός από τότε που έφυγες και τώρα ξαφνικά γύρισες πίσω και θέλεις να μείνεις μαζί μου; Τι συνέβη;
Gulsum: Δεν άντεξα να είμαι μακριά από το γιο μου. Γι’ αυτό άφησα τη δουλειά μου και γύρισα οριστικά στην Κωνσταντινούπολη. Αφού περάσω λίγο χρόνο με το γιο μου, θα κοιτάξω για δουλειά σε ιδιωτικά σχολεία. Ναι, θέλω να δουλέψω ξανά, αλλά εδώ στην Κωνσταντινούπολη.
Koray: Εντάξει, όπως θέλεις. Τώρα θα κάνουμε το εξής: θα βρεις ένα σπίτι για σένα και θα αφήσεις τα υπόλοιπα επάνω μου. Εντάξει; Αλλά αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι. Είναι αδύνατον. Θα μιλήσουμε. Θα μιλήσουμε.
………………………………………………………………….
Zulal: Μην ανησυχείς. Θα σου το δώσω αυτό στην πόρτα και θα φύγω. Έμεινε στην εξώπορτα, εννοώ στην πόρτα του διαμερίσματός του δικού σου και της Φεριχά. Χθες το βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ όταν είδα από το παράθυρο ότι τα φώτα του σπιτιού ήταν αναμμένα. Το πρωί βοηθάω στις δουλειές μερικές φορές και τα είδα πάνω στην πόρτα και τα πήρα για να μη χαθούν. Είπα ότι αυτά είναι για τον Εμίρ και δεν τα έδειξα σε κανέναν.
Emir: Ευχαριστώ.
Zulal: Ήμασταν στο αστυνομικό τμήμα χθες. Ο αδελφός σου και ο Ομέρ είχαν έναν καυγά.
Emir: Ο Ομέρ και ο Τζαν;
Zulal: Ναι. Ο Ομέρ και ο αδελφός σου. Κι εμείς ξαφνιαστήκαμε. Παιδιά είναι. Ήταν και η μητέρα σου εκεί. Φοβήθηκε. Αλλά εμείς δεν κάναμε καταγγελία. Εννοώ ότι ο μπαμπάς Ριζά δεν επέτρεψε να γίνει καταγγελία.
Emir:  Εντάξει, φτάνει τώρα.
…………………………………………………………………
Koray: Συγγνώμη
Pinar: Καλώς ήρθες
Koray: Σε έκανα να περιμένεις πολύ;
Pinar: Όχι. Κι εγώ τώρα ήρθα. Δεν θα παραγγείλεις καφέ;
Koray: Θέλω να συνεχίσεις να δουλεύεις μαζί μου. Νομίζω ότι συνάντησες την πρώην γυναίκα μου και νομίζω ότι δημιουργήθηκε μια παρεξήγηση. Κοίτα, δεν γνώριζα ότι θα επέστρεφε και ούτε ξέρω για ποιο πράγμα μιλήσατε, αλλά…
Pinar: Στην πραγματικότητα, το λάθος ήταν δικό μου. Βρήκα μια φωτογραφία στο  σπίτι. Μη με παρεξηγήσεις. Δεν έψαχνα τα πράγματά σου. Έβαζα κάτι στη θέση του και έτσι την είδα. Ήμουν τόσο περίεργη κι έτσι την κοίταξα. Ήταν η φωτογραφία μιας πολύ όμορφης γυναίκας.
Koray: Βρήκες τη φωτογραφία της Χαντέ.
Pinar: Φαινόσασταν τόσο ωραίοι και νόμιζα ότι ήταν η μητέρα του Καν. Αυτό είναι ανόητο, δεν φαινόταν στην πραγματικότητα, αλλά όταν ήρθε η γυναίκα σου στο σπίτι και παρουσιάστηκε ως η μητέρα του Καν, δεν την πίστεψα. Ξαφνιάστηκα. Η γυναίκα έχει δίκιο. Κοίτα αγαπώ τη δουλειά του και αγαπώ και τον Καν τόσο πολύ αλλά πως μπορώ να συνεχίσω να δουλεύω εκεί αν η μητέρα του Καν δεν με θέλει;
Koray: Κοίτα, η Γκιουλσούμ και εγώ θα κάνουμε μια νέα διευθέτηση. Εννοώ ότι θα χρειάζομαι μια νταντά για τις μέρες που ο Καν θα μένει μαζί μου. Εσύ χρειάζεσαι μια δουλειά και εγώ χρειάζομαι εσένα. Γύρισε πίσω στον Καν σε παρακαλώ.
………………………………………………………………………….
Lara: Πάνω στην ώρα Τζανσού. Πως ξέχασα να διαλέξω από χθες; Ειδικά σήμερα πρέπει να τελειώσω τις παραγγελίες. Μείνε εδώ και ρίξε μια ματιά. Μην πιεστείς.
Cansu: Εντάξει, εντάξει. Μην ανησυχείς. Το μαγαζί θα είναι υπ’ ευθύνη μου.
Lara: Σ’ ευχαριστώ εκατοντάδες χιλιάδες φορές. Γεια.
Man: Λίγο δεξιά παρακαλώ.
Cansu: Ορίστε;
Man: Το κόκκινο και το πράσινο είναι τα χρώματά σας, σίγουρα.
Cansu: Δεν καταλαβαίνω.
Man: Συγγνώμη , είναι λίγο παράξενο. Έψαχνα για ένα ωραίο φόρεμα. Κάτι κατάλληλο για κάποια σαν εσάς. Για δώρο γενεθλίων.
Cansu: Α! Κατάλαβα τώρα. Μπορώ να σας βοηθήσω αν θέλετε.
Man: Μπορείτε να δοκιμάσετε αυτό για μένα;
Cansu: Φυσικά. Περιμένετε ένα λεπτό.
…………………………………………………………………………..
Selim: Τι κάνεις;
Zulal: Τι συμβαίνει; Υπάρχει καμία καταγγελία εναντίον μου;
Selim: Μη φοβάσαι. Δεν υπάρχει καταγγελία ή τίποτα τέτοιο.
Zulal:  Τι συμβαίνει τότε;
Selim: Έφυγες από το αστυνομικό τμήμα αμέσως χθες. Νομίζω επρόκειτο για τον αδελφό σου ή τον ξαδελφό σου αν θυμάμαι καλά. Ανησύχησα και αφού ήμουν στη γειτονιά, είπα να περάσω και να μάθω τι συμβαίνει.
Zulal: Η αστυνομία είναι φίλη μας, έτσι; Αυτό δεν γράφετε στις αφίσες σας;
Selim: Πάντα. Πως πάνε τα μαθήματα; Πως τα πας με εκείνο το κακομαθημένο κορίτσι;
Zulal: Ποιο κακομαθημένο;
Selim: Εννοώ το κορίτσι με το οποίο ήρθες στο αστυνομικό τμήμα.
Zulal: Με ασχολούμαι μ’ αυτούς. Μπορώ να τα βγάλω πέρα με όλους τους.
Selim: Τέλειωσα τη δουλειά μου για σήμερα και νομίζω ότι και εσύ τέλειωσες με το φροντιστήριο. Μπορώ να σε πάω σπίτι αν θέλεις.
Zulal: ΄Όχι, όχι, δεν χρειάζεται να το κάνεις. Σ’ ευχαριστώ. Να έχεις καλή μέρα. Selim: Καλή μέρα. Γρήγορη και σύντομη.
……………………………………………………………………………………
Cansu: Νομίζω ότι είναι λίγο στενό για μένα.
Man: Όχι, όχι. Είναι ακριβώς το μέγεθός σας.
Cansu: Είναι ωραίο φόρεμα.
Man:  ναι. Νομίζω ότι είναι ένα όμορφο φόρεμα. Νομίζω ότι είστε όμορφη και γοητευτική.
Cansu: Θα ήταν πιο εύκολο αν είχατε ζητήσει το σωστό μέγεθος.
Man: Νομίζω ότι θα της πηγαίνει όπως πηγαίνει και σε σας.
Cansu: Μάλλον θα το αγοράσετε, οπότε θα αλλάξω. Είναι εξαιρετικό κομμάτι. Θα αρέσει στη γυναίκα σας.
Man: Δεν είναι για τη γυναίκα μου, αλλά για την αδελφή μου.
Cansu: Αλήθεια. Αλήθεια θα της αρέσει.
Man: Θα προσπαθήσω.
Cansu: Εντάξει. Θα προσπαθήσω να σας το κάνω δώρο. Αλλά δεν είμαι καλή σ’ αυτό.
Man: Περιμένε… Υπάρχει κάποιο πρόβλημα;
Cansu: Χαλντούν;
Man: Ναι
Cansu: Συγνώμη, ξέρω ότι φαίνομαι σαν τρελή, αλλά το όνομα Χαλντούν είναι ιδιαίτερο για μένα; Σοκαρίστηκε όταν είδα το όνομα στην πιστωτική κάρτα. Αλλά δεν χρειάζεται επειδή αυτό το όνομα είναι τόσο κοινό.
Man (Heldun): Είναι το όνομα κάποιου που αγαπάτε;
Cansu: Ναι. Κάποιου που αγαπώ τόσο πολύ. Ήταν το όνομα του πατέρα μου.
Heldun: Ήταν; Αυτό σημαίνει ότι τον χάσατε.
Cansu: Ναι. Τον χάσαμε. Αλλά τον χάσαμε τόσο νωρίς.
……………………………………………………………………………………………
Seher: Χάρηκα με όλη μου την καρδιά που γύρισες. Πολύ καλά έκανες.
Khadija: Πες μου. Αλήθεια επέστρεψες εδώ;
Gulsum: Ναι, μαμά, γύρισα. Δεν θα μπορούσα ποτέ να μείνω μακριά από το γιο μου. Γι’ αυτό θα αφήσω τη δουλειά για λίγο και θα φροντίσω το γιο μου.
Khadija: Εντάξει τότε. Μάζεψε τα πράγματά σου και ας πάμε κάτω. Θα ήθελα να ξέρω τι είπατε με τον Κοράυ. Θα σου βρει κάποια λύση; Επειδή το σπίτι είναι γεμάτο. Ξέρεις ότι ο Ομέρ γύρισε και είναι ακόμα και εκείνο το κορίτσι, θα έρθετε και εσύ και ο Χουσεΐν. Με όλους αυτούς το σπίτι πραγματικά θα γεμίσει.
Gulsum: Μιλήσαμε σήμερα το πρωί. Είπε: βρες ένα σπίτι και θα το αναλάβω εγώ.
Khadija: Εντάξει τότε
Seher: Γκιουλσούμ, είναι αλήθεια ότι έγινες δασκάλα, αλλά το μυαλό σου δεν δουλεύει καθόλου. Το ξέρεις αυτό;
Khadija: Γιατί μιλάς έτσι;
Seher: Εντάξει λοιπόν. Πήραν διαζύγιο και δεν πρέπει να μένουν μαζί, αλλά γιατί θέλεις να πάρεις το παιδί κάτω;
Khadija: Η μητέρα του γύρισε και είναι η πιο κατάλληλη να τον έχει. Είναι σωστό για τη μητέρα να έρθει κάτω και να αφήσει το γιο της; Δεν είσαι μητέρα και δεν μπορείς να το καταλάβεις αυτό.
Seher: Γκιουλσουμ, θέλεις να ξανακερδίσεις τον άντρα σου; Τότε δεν θα πάρεις τον Καν από εδώ, αλλά θα μείνει εδώ για να μην κοπεί κάθε επαφή ανάμεσα στον Κοράυ και σ’ εσένα. Θα έρθεις κάτω αλλά θα διατηρήσεις την επαφή με αυτό το σπίτι. Άνοιξε την πόρτα. Είσαι ακόμα η κυρία αυτού του σπιτιού.
Pinar:Γεια. Ο κύριος Κοράυ θέλει να συνεχίσω να δουλεύω εδώ. Λυπάμαι που δεν γνωριστήκαμε σωστά αλλά θα πρέπει να το ξεχάσουμε αυτό τώρα. Με λένε Πινάρ. Είμαι η νταντά του Καν.
Koray: (μήνυμα στη Γκιουλσούμ) Γκιουλσούμ δεν θέλω προβλήματα με την Πιναρ.
………………………………………………………………………………………
Ο Εμίρ περπατάει και σκέφτεται αυτά που του είπε η Τζαν: Ο αδελφός σου σε μιμείται, δεν μπορείς να ξεφύγεις από την πραγματικότητα. Ότι και να κάνεις, δεν θα τα καταφέρεις. Είσαι ακόμα ζωντανός Εμίρ, δεν είσαι νεκρός. Ότι και να κάνεις, δεν μπορείς να συνεχίσεις έτσι για πολύ. ………………………………………………………………………………………..
Zulal:  Μπαμπά Ριζά, πως είναι το χέρι του Ομέρ;
Riza: Είπαν ότι το σημάδι θα μείνει. Δεν έχει μολυνθεί.
Zulal: Δόξα τω Θεώ. Που είναι;
Riza: Είναι στο σπίτι της κυρίας Χασιφά. Έχουν πολλή δουλειά. Πήγε να τους βοηθήσει. Όταν φύγει θα με ενημερώσουν.
Zulal: Πολύ ωραία. Θα ανοίξω εγώ. Μπορείς να καθίσεις μπαμπά Ριζά. Παρακαλώ περάστε.
Aysun: Δεν ήρθα για να μείνω. Ήρθα να σας προειδοποιήσω κύριε Ριζά. Κρατήστε το γιο σας μακριά από το γιο μου.
Riza: Θα κάνω ότι μπορώ αλλά κι εσείς θα πρέπει να κάνετε ότι μπορείτε.
Aysun: Εσείς. Δεν το κάνατε αυτό αφού δεν μπορέσατε να κρατήσετε την κόρη σας και το γιο σας μακριά από εμάς. Γι’ αυτό ήρθα να σας προειδοποιήσω ότι πρέπει να κρατήσετε το γιο σας μακριά από το γιο μου.
Seher: Γεια σου ξανθούλα…
Riza: (στη Ζουλάλ) Κλείσε την πόρτα.
Seher: Ο Θεός μας ένωσε και πάλι. Λένε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Είσαι για άλλη μια φορά στα νύχια μου.
Riza: Είπα κλείσε την πόρτα.
Zulal: Μπαμπά, πρέπει να πετάξω τα σκουπίδια. Θα τα πάω έξω για να μην αναστατώσω τη θεία.
Aysun: Δεν θα σου δώσω δεκάρα, καταλαβαίνεις; Αυτά ανήκουν στο παρελθόν.
Seher: Δεν ξέρω αν ο Ομέρ θα προσπαθήσει να κάνει κακό στο γιο σου την επόμενη φορά. Η αποστολή μου θα είναι να σε ενημερώσω σε περίπτωση που συμβεί. Αν θέλεις, πλήρωσέ με και θα το κάνω. Χρησιμοποιείς ακόμα το ίδιο νούμερο τηλεφώνου;
………………………………………………………………………….
Riza: Βλέπεις; Έφυγε χωρίς να πάρει πρωινό.
Khadija: Αδελφέ, δεν ξέρω τι να σου πω. Ντρέπεται γι’ αυτό που έκανε. Στ’ αλήθεια φοβήθηκε. Νομίζω ότι δεν θα το ξανακάνει.
Riza: Από τη μια μεριά λυπάμαι γι’ αυτό που έκανε και από την άλλη λυπάμαι και το άλλο παιδί. Δεν θέλω να μπλεχτώ με αυτήν οικογένεια πάλι, μετά από τόσο καιρό.
Khadija: Αδελφέ, εμείς είμαστε αυτοί που τους συγχώρεσαν. Είδες τι έκανε στο γιο σου. Θα έπρεπε να είναι ευγνώμονες που δεν τους κάναμε καταγγελία.
 Riza: Τα σχολεία τους είναι κοντά. Δεν μπορώ να ηρεμήσω. Θα πάω να τον δω και μετά θα πάω στο νεκροταφείο.
Khadija: Δεν έφαγες τίποτα αδελφέ.
…………………………………………………………………………………………………
Lara: Άρχισε πάλι. Εμπρός. Εμπρός. Θα σε αναφέρω στις αρχές. Αφού δεν μιλάς γιατί παίρνεις; Πάμε αγάπη μου, πάμε. …………………………………………………………………………………………………
Kamel: Καλή όρεξη αδελφέ.
Yavouz: Μίλα Σαρράφογλου…
Unal: Χθες οι άντρες σου με πέταξαν έξω από εκείνο το μέρος με τη βία.
Yavouz: Γιατί δεν μου λες κάτι που δεν ξέρω;
Unal: Αυτό που δεν ξέρεις είναι ότι ακόμα και στην κατάσταση που βρίσκομαι παραμένω ο Ουνάλ Σαρράφογλου. Δεν είμαι το σκυλάκι σου.
Yavouz: Είσαι ένας από τους άντρες μου τώρα. Σταμάτα να είσαι ευαίσθητος και πες μου τώρα, σου άρεσε το καινούργιο μέρος;
Unal: Δεν μπόρεσα να δω το μέρος χθες εξαιτίας των αντρών σου.
Yavouz: Θα πάω να το κοιτάξω τώρα.
Unal: Γιαβούζ, προσπάθησε να βιαστείς …
Senem: Είναι αλήθεια αυτό που άκουσα; Στ’ αλήθεια θα δουλέψεις με τον Ουνάλ Σαρράφογλου;
Yavouz: Κάνεις λάθος αγάπη μου. Ο παλιός σου φίλος Ουνάλ Σαρράφογλου θα δουλέψει για μένα και θα γίνει ένας από τους άντρες του Γιαβούζ Σαντζακτάρ.
………………………………………………………………………………………
Omer: Σήκω πάνω, σήκω πάνω και φύγε.
Emir: Ομέρ.
Omer: Εδώ αναπαύεται η αδελφή μου. Η αδελφή μου. Η αδελφή της οποίας τον τάφο δεν μπορώ να επισκεφτώ εξαιτίας σου. Επειδή είσαι συνέχεια εδώ. Επειδή δεν αφήνεις τη ψυχή της να αναπαυθεί εν ειρήνη. Γι’ αυτό δεν μπορώ να έρθω. Δεν μπορώ να έρθω εδώ εξαιτίας σου.
Emir: Η αδελφή σου είναι η γυναίκα μου.
Omer: Γιατί πέθανε η αδελφή μου; Γιατί πέθανε; Βρίσκεται κάτω από το χώμα εξαιτίας σου, με ακούς; Μίλα αγόρι μου. Γιατί με κοιτάζεις; Μίλα και πες ότι πέθανε εξαιτίας σου. Αυτός ο πόνος που βιώνουμε είναι εξαιτίας σου Χάσαμε τη μητέρα μου και την αδελφή μου εξαιτίας σου.
Riza: Ομερ.
Omer: Αδελφή, γιατί μας άφησες Γιατί εσύ και η μαμά φύγατε;
Riza: Ας φύγουμε γιε μου.

Riza: Τι θα κάνω μαζί σου; Τι να κάνω. Τι να κάνω για να γίνεις άνθρωπος; Ποιο είναι το πρόβλημά σου με αυτόν τον άντρα; Δεν ντρέπεσαι γι’ αυτή σου τη συμπεριφορά πάνω από τον τάφο της αδελφής σου; Πήγα στο σχολείο σου και οι φίλοι σου μου είπαν ότι πήγες στο νεκροταφείο. Ήρθα τρέχοντας στο νεκροταφείο για να προσευχηθούμε μαζί και σε βρήκα να τσακώνεσαι με εκείνον τον άντρα.
Omer: Ποιος είναι εκείνος ο άντρας πατέρα; Ποιος είναι εκείνος ο άντρας; Είναι ο δολοφόνος της αδελφής μου και της μαμάς μου.
Seher: Πραγματικά το έχεις χαμένο. Ποιος είναι ο δολοφόνος;
Omer: Ήμουν μικρός, έτσι δεν είναι; Ήμουν παιδί αλλά δεν ήμουν κουφός ή τυφλός. Δεν άκουγα και δεν έβλεπα τι γινόταν σε αυτό το σπίτι;  Εδώ ζούσα πατέρα. Ο Εμίρ Σαρράφογλου. Από τότε που άκουσα το όνομά του, έφερε δυστυχία σ’ αυτό το σπίτι. Η μαμά ήταν θυμωμένη με τον αδελφό μου και εκείνος ήταν ο διάβολος για την αδελφή μου. Η αδελφή μου υπέφερε και έκλαψε πολύ γι’ αυτόν και η μαμά επίσης υπέφερε. Δεν έγιναν όλα αυτά εξαιτίας του πατέρα; Πες μου πατέρα ποιος έφερε τη θλίψη σε αυτό το σπίτι. Ποιος  ξεμυάλισε την αδελφή μου ; Ποιος έκανε την αδελφή μου παρεκτραπεί; Ένας ήταν ο μοναδικός δολοφόνος στο γάμο; Ο δολοφόνος ήταν αυτός που πυροβόλησε την αδελφή μου και τη μαμά μου; Εκείνος ο δολοφόνος θα τιμωρηθεί στη μετά θανάτον ζωή αλλά αυτός εδώ θα πληρώσει το τίμημα σ’ αυτή τη ζωή.
Zulal: Είσαι καλά μπαμπά Ριζά;
Seher: Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Η θεία Χατιτζέ είναι επάνω. Να τη φωνάξω;
Riza: Δεν χρειάζεται. Πήρα τα φάρμακά μου και η πίεσή μου θα πέσει. Που πήγε ο Ομέρ. Ίσως να πρέπει να τον ακολουθήσω. Τι να κάνω με αυτό το παιδί;
Zulal: Μίσος. Είναι γεμάτος με μίσος. Το μίσος είναι ένα ισχυρό δηλητήριο.
Riza: I am the cause, I put hatred in his blood, this is my sin, my ignorance
Zulal: Is that possible?! You never wanted him to become like this
Riza: Εγώ φταίω. Ο Ομέρ ήταν μικρός, δεν ήξερε τίποτα. Στην πραγματικότητα τα χέρια μου και τα δάχτυλά μου είναι λερωμένα με το αίμα της κόρης μου και της αδελφής μου. Πως μπορώ να δείξω αυτά τα χέρια στο γιο μου; Πως μπορώ να του πω ότι είμαι ο δολοφόνος της γυναίκας μου και της κόρης μου;
Zulal: Μην το κάνεις αυτός μπαμπά Ριζά. Έλα θα σε πάω να ξαπλώσεις στο κρεβάτι σου.
…………………………………………………………………..
(Τη νύχτα στο σπίτι του θυρωρού)
 Riza: Πήγαινε πίσω στη μεριά σου. Έλα, έλα και κάθισε εδώ. Η μαμά σου και εγώ ζήσαμε μια ζωή μαζί. Η μαμά σου ήταν η συνοδοιπόρος μου στη ζωή, η αδελφή σου ήταν ένα κομμάτι από τη ψυχή μου, αλλά τις έστειλα κάτω από το χώμα με τα ίδια μου τα χέρια. Αμάρτησα ποτέ; Δεν αμάρτησα. Είπα αυτή είναι η μοίρα, αυτό είναι γραμμένο στο μέτωπό μου. Ποτέ δεν ήξερα κάτι διαφορετικό από αυτό Ομέρ.
Omer: Οι πράξεις μας είναι γραμμένες στα μέτωπά μας. Για όλους μας.
Riza: Να μην αμαρτάνεις ποτέ. Η μοίρα μας επιβάλλεται ότι και να κάνεις. Η μοίρα δουλεύει σαν ρολόι.
Omer: Άφησέ την να δουλέψει πατέρα. Από εδώ και στο εξής η μοίρα μου είναι να κάνω τον ένοχο να πληρώσει.
Riza: Ο Θεός να με βοηθήσει να δώσω τέλος σ’ αυτό το μίσος.
………………………………………………………………………
(Στο Αστυνομικό τμήμα)
 Emir: Γιατί; Γιατί; Γιατί;
Can: Φέρε μου λίγο τσάι.
Emir: Ο φίλος μου ήρθε να με πάρει. Τι συμβαίνει;
Can:  Θα σε ρωτήσω κάτι.
Emir: Τι θέλεις να ρωτήσεις;
Can: Εσύ, γιατί αισθάνεσαι ένοχος; Ποιος είναι ο λόγος που τιμωρείς τον εαυτό σου τόσο σκληρά;
Emir: Εσύ, αντιλαμβάνεσαι τι ρωτάς;
Can: Τι έκανες στη γυναίκα σου; Γιατί αυτές οι τύψεις συνείδησης σε σκοτώνουν; Είναι επειδή δεν μπόρεσες να την προστατέψεις; Ή είναι επειδή σου λείπει τόσο πολύ; Δεν μπόρεσες να της δείξεις την αγάπη σου; Ποιο από αυτά είναι; Ποιο από αυτά σε μετέτρεψε σε νεκρό ενώ είσαι ακόμα ζωντανός; Δεν είσαι μόνο θλιμμένος και αυτό δεν είναι μόνο πόνος λόγω του θανάτου. Αυτός είναι θυμός. Που και σε ποιον τον βλέπω; Αυτός είναι ένας θυμός που τον γνωρίζω πολύ καλά. Δεν είσαι θλιμμένος επειδή έχασες τη γυναίκα σου. Εσύ τιμωρείς τον εαυτό σου.
Emir: Αυτός είναι ο δικός μου θυμός και η δική μου θλίψη. Τι δουλειά έχεις εσύ. Αυτά δεν σε αφορούν.
………………………………………………………………….

(Στο σπίτι του Κοράυ)
Pinar: Θα μου λέγατε κάτι κυρία Γκιουλσουμ;
Gulsum: Παλιότερα είχαμε ένα μεγάλο σπίτι. Οι τρεις μας ήμασταν μαζί τότε. Δεν χρειαζόμασταν νταντά.
Pinar: Θα είμαι εδώ όποτε με χρειάζεται ο Καν. Αν δεν χρειάζεστε νταντά σήμερα, μπορώ να φύγω.
Gulsum: Σίγουρα. Θα φύγεις, θα φύγεις αθόρυβα, σαν να μην υπήρξες καθόλου. Θα φύγεις σαν να μην ήσουν ποτέ ανάμεσά μας.
……………………………………………………………………………
(στο διαμέρισμα του Εμίρ)
Emir: Δεν θα περάσετε μέσα;
Riza: Δεν θα μείνω πολύ. Ήρθα να σου πω κάτι. Σε παρακαλώ βοήθησε το γιο μου. Σε παρακαλώ βοήθησέ με.
Emir:  Καθίστε.
Riza: Σ’ ευχαριστώ. Πάντα έλεγα ότι ο Θεός το θέλησε αυτό. Ότι γι’ αυτό έγινε έτσι; Δεν ξέρω κάτι διαφορετικό. Ποτέ δεν επαναστάτησα και βρήκα καταφύγιο στο Θεό σε όλες μου τις δυστυχίες. Αλλά τώρα, για το γιο μου, χρειάζομαι τη βοήθεια ενός ανθρώπου.
Emir: Έμαθα για το περιστατικό μεταξύ του Ομέρ και του αδελφού μου.
Riza: Το πρόβλημα του Ομέρ δεν είναι με τον αδελφό σου. Το πρόβλημα του Ομέρ είναι με σένα. Ο ένοχος σ’ αυτή την ιστορία είμαι εγώ. Εγώ είμαι αυτός που ανάγκασα την κόρη μου να αρραβωνιαστεί με εκείνο το δολοφόνο. Και θα μπορούσα να πω ότι εγώ είμαι ο ένοχος για όλα όσα έγιναν. Και τώρα ήρθα μέχρι το σπίτι σου χωρίς ντροπή ή δισταγμό. Ήρθα για να ζητήσω τη βοήθειά σου, γιε μου.
…………………………………………………………………..
(Στο σπίτι του Κοράυ)
Koray: Καν, είσαι καλά γιε μου;
Gulsum: Πρόσεχε μη στενοχωρήσεις την Πινάρ. Μην αναστατώσεις την Πινάρ.
Koray: Τι; Τι λες; Τι συμβαίνει;
Gulsum:  Αυτό το κορίτσι είναι εδώ επειδή μοιάζει σ’ εκείνη τη γυναίκα.
Koray: Ποιος μοιάζει με ποιον; Δεν καταλαβαίνω. Τι λες;
Gulsum: Είναι τόσο εύκολο για σένα να θυμάσαι τη Χαντέ κοιτάζοντάς την;
Koray:  Ένα λεπτό. Νομίζεις ότι βλέπω την Πινάρ σαν τη Χαντέ και ότι γι’ αυτό το λόγο την κρατάω εδώ; Γκιουλσούμ πρέπει να κοιτάξεις τα μάτια σου και να πάρεις θεραπεία.
Gulsum: Δεν θέλω αυτό το κορίτσι σ’ αυτό το σπίτι  πια. Δεν θέλω τη Χαντέ στις ζωές μας πλέον. .
Koray: Αυτή είναι η πιο ανόητο και η πιο οδυνηρή συζήτηση που είχαμε μέχρι τώρα. Πάρε με το μέρος σου και τη μητέρα σου και αρχίστε να σκέφτεστε. Προσπαθήστε να βρείτε έναν πιο πειστικό λόγο για να απαλλαγείτε από την Πινάρ. Μοιάζει με τη Χαντέ; Σοβαρά; Αυτό είναι ανέκδοτο. ……………………………………………………………………………..
(Στο σπίτι του Εμίρ)
Riza: Σου εξήγησα όλες τις πράξεις μου, σου αποκάλυψα όλα μου τα λάθη. Έκανα μεγάλα λάθη απέναντι στη γυναίκα μου και στην κόρη μου. Και τώρα περιμένω το τέλος μου. Ελπίζω ότι θα με συγχωρέσουν όταν τις συναντήσω.
Emir: Κύριε Ριζά
Riza: Δεν ντρέπομαι που ήρθα σε σένα. Δεν έχω δυνάμεις πια. Χρειάζομαι τη βοήθειά σου γιε μου. Οι δυνάμεις μου δεν φτάνουν να αντιμετωπίσω τη συμπεριφορά του Ομέρ. Θέλω εσύ να τους εξηγήσεις την αλήθεια.
………………………………………………………………………
Khadija: Η Γκιουλσούμ ήρθε και πήγε κατευθείαν επάνω. Συνέβη κάτι εκεί;
Seher: Αν η Γκιουλσούμ είναι μόνη με την νταντά τα πάντα μπορούν να συμβούν.
Khadija: Η κόρη μου είναι ώριμη και σεβαστική. Δεν δημιουργεί προβλήματα. Ακριβώς όπως και θείος της.
Seher: Ναι, η κόρη σου είναι ώριμη και ευγενής. Είναι πρότυπο  ευγένειας. Υπάρχει και μια παροιμία που της ταιριάζει πολύ καλά: «η σιωπή είναι ευγένεια».
Khadija: Πραγματικά. Η μικρή μου.
Seher: Να και η ευγενής. Καλώς ήρθες.
Khadija:  Κόρη μου, συνέβη κάτι; Εκείνη η γυναίκα τσακώθηκε μαζί σου; Πες μου.
Gulsum:Ο Καν είναι στο πάρκο με την νταντά και ο μπαμπάς του πήγε να πάρει λίγο αέρα και θα επιστρέψει σε λίγο.
Khadija:  Σεχέρ κόρη μου, πήγαινε στο μανάβικο και αγόρασε δυο κιλά πατάτες. Seher: Δεν μπορούσες να βρεις άλλον εκτός από μένα να πάει στο μανάβικο;
Khadija: Πήγαινε, πήγαινε και σταμάτα να μιλάς.
Seher: Στην πραγματικότητα η κατάσταση τη Γκιουλσούμ δεν με ενδιαφέρει, γι’ αυτό φεύγω.
Khadija: Τι είπα; Κόρη μου, πες μου αγάπη μου τι συνέβη;
Gulsum: Είμαι καλά μαμά.
Khadija:  Πες μου κόρη μου, τι συνέβη;
…………………………………………………………….
(Στο σπίτι του Εμίρ)
Koray: Που πας;
Emir: Δεν ξέρω. Φεύγω. Αυτό είναι.
Koray: Τι σημαίνει «δεν ξέρω»;
Emir: Δεν ξέρω παιδί μου.
Koray: Πως και δεν ξέρει; Μίλησες με τον κύριο Ριζά. Σου είπε κάτι; Πες μου.
Emir: Ζήτησε τη βοήθειά μου. Δεν μπορώ να βοηθήσω κανέναν.
Koray: Και λοιπόν τι έγινε αν δεν τον βοηθήσεις; Μίλα Εμίρ. Το σκας, έτσι δεν είναι; Θέλεις να φύγεις χωρίς να ενημερώσεις κανέναν. Κοίτα με στο πρόσωπο. Το σκας Εμίρ, έτσι δεν είναι; Φεύγεις, έτσι δεν είναι;
Emir: Αρκετά φίλε
Koray: Όχι, δεν φτάνει
Emir: Φράνει, βγες έξω
Koray: Δεν βγαίνω.
Emir: Φύγε από μπροστά μου.
Koray: Δεν πάω πουθενά, καταλαβαίνεις;
Emir: Κοράυ.
Koray: Δεν σε αφήνω. Η Φεριχά είναι νεκρή. Ήρθες και κρύφτηκες εδώ και δεν είπα τίποτα. Ακόμα κι αν έλεγα δεν θα με άκουγες. Είσαι εδώ για βδομάδες και τι άλλαξε; Εμφανίστηκα μπροστά σου; Δεν θα σε αφήσω να δραπετεύσεις πάλι αδελφέ. Με ακούς; Εμίρ, κοίταξέ με. Δεν μπορώ να σε αφήσω να χάσεις τον εαυτό σου. Με καταλαβαίνεις αδελφέ;
…………………………………………………………..
(Στη στάση του λεωφορείου)
Zulal: Ποια είναι η διαφορά μεταξύ μας; Εσύ πετάς ψηλά και εγώ είμαι εξαντλημένη με τα λεωφορεία.
Selim: Μόλις έφυγα από το τμήμα. Συνεχώς σε βρίσκω στο δρόμο μου.
Zulal: Τι σύμπτωση.
Selim: Λατρεύω τις συμπτώσεις. Νομίζω ότι θα ήθελες να σε γλιτώσω από το λεωφορείο.
Zulal: Αυτό είναι το αυτοκίνητό σου;
Selim: Όχι, αυτό είναι το αυτοκίνητο του τμήματος. Τριγυρνάω μ’ αυτό μερικές φορές. Με καλούν από το τμήμα καμιά φορά. Να σε πάω; ……………………………………………………………
(Στη μπουτίκ της Λάρα)
Cansu: Ουφ. Δεν έρχεται. Πήρε αυτό που ήθελε και έφυγε. Γιατί να πρέπει να ξανάρθει;
Lara: Ανυπομονώ να γνωρίσω αυτόν τον άντρα. Είμαι έτοιμη να βγάλω και ανακοίνωση γι’ αυτόν.
Cansu: Μη τα ρωτάς. Κοίταξα στο facebook σε όλα τα ονόματα «Χαλντούν» και δεν τον βρήκα. Μήπως μιλάω πολύ; Ένας άντρας ήρθε και με κολάκεψε λιγάκι και κοίτα πως έγινα.
Lara:  Γιατί είσαι λυπημένη;  Φαίνεσαι χαρούμενη όταν κάποιος ενδιαφέρεται για σένα. Γιατί δεν εμφανίζεσαι συχνότερα σε κοινωνικές εκδηλώσεις;
Cansu: Λάρα, έμοιαζε τόσο πολύ με το μπαμπά μου. Δεν ήταν μόνο το όνομά του, αλλά και ο τρόπος που μιλούσε και η συμπερίφορά του. Αισθάνομαι περίεργα. Δεν ξέρω, Αισθάνομαι κοντά του και αυτό δεν είναι συνηθισμένο.
Lara: Εντάξει, φαίνεται ότι την πάτησες με τον κύριο Χαλντούν. Συγχαρητήρια λοιπόν και εγώ πρέπει να πάω αυτά τα πράγματα στη μπουτίκ, οπότε γεια σου.
Cansu: Γεια
……………………………………………………………………………
Senem: Αυτή η δουλειά είναι πολύ σημαντική για μένα και θα πρέπει να είναι πολύ σημαντική και για σένα. Δεν επιτρέπονται λάθη. Αν συμπεριφερθείς πολύ καλά θα κερδίσουμε πολλά. Κάναμε καλή αρχή. Στο είπα ότι θα μπορέσεις να λύσεις το πρόβλημα με την πιστωτική σου κάρτα. Περιμένω την ίδια ευγένεια από εσένα. Σου ταιριάζει.
Cansu: Γεια. Καλώς ήρθατε. Ελπίζω να άρεσε στην αδελφή σας το φόρεμα.
Khaldun: Ναι, της άρεσε πάρα πολύ, αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν μου άρεσε πάνω της τόσο πολύ όσο μου άρεσε πάνω σας.
………………………………………………………………………….
Zulal: Σταμάτα. Μη με πας μέχρι την πόρτα. Μπορεί να μας δουν.
Selim: Είναι τόσο στενόμυαλοι;
Zulal: Ναι, είναι. Και δεν θέλω να με κουτσομπολεύουν.
Selim: Σε κουτσομπολεύει ο κόσμος;
Zulal: Ο κόσμος είναι λίγο περίεργος. Τέλος πάντων. Ευχαριστώ που με έφερες.
Selim: Παρακαλώ. Χάρηκα που το έκανα. Δεν είσαι κακή για παρεά, όταν φυσικά δεν θυμώνεις, ομογάλακτη κόρη.
Seher: Κοίτα με. Ποιο είναι αυτό το αγόρι;
Zulal: Για τι πράγμα μιλάς;
Seher: Εννοώ το αγόρι έξω. Είναι τόσο όμορφος. Μη φοβάσαι δεν αποκαλύπτω μυστικά. Είναι φίλος σου από το φροντιστήριο;
Zulal: Δεν είναι φίλος μου από το φροντιστήριο, αλλά αστυνομικός.
Seher: Αστυνομία; Και που τον πέτυχες αυτόν τον αστυνομικό;
Zulal: Τι λές; Πρόσεχε τα λόγια σου.
Seher: Πρέπει κάτι να είχε το γάλα της Ζεχρά. Όποια ήπιε βρήκε αγόρι διαμάντι. Zulal: Για να δούμε πως μπορώ να βρω ένα αγόρι διαμάντι.
Seher: Αχα. Κάνε επίδειξη.
Zulal: Μπαμπά Ριζά;
Riza: Κόρη μου, μπορείς να μου φέρεις λίγο νερό;
Zulal: Φυσικά. Είσαι καλά; (στον εαυτό της) Αυτή είναι η διεύθυνση του Εμίρ.
Seher: Τι είναι αυτό το χαρτί;
Zulal: Μπαμπά Ριζά σου έπεσε αυτό το χαρτί.
Riza: Ευχαριστώ κόρη μου.
Zulal: Γράφει μια διεύθυνση πάνω.
Riza: Είναι η διεύθυνση ενός φίλου μου.
…………………………………………………………….
(Στο σπίτι του Εμίρ)
Emir: Δεν δουλεύεις; Φύγε.
Koray: Ποια δουλειά; Είσαι χαζό; Σε έκανα να μιλήσεις μετά από μήνες. Ακόμα κι αν με απέλυαν από τη δουλειά δεν θα έφευγα. Ο Τζαν και ο Ομέρ είχαν ένα καυγά. Και ήταν  μάλιστα μεγάλος καυγάς αφού ο κύριος Ριζά ζήτησε τη βοήθειά σου. Αυτό το αγόρι σε μισεί επειδή δεν σε γνωρίζει. Δεν ήταν πολύ μικρός όταν συνέβησαν όλα εκείνα τα γεγονότα; Τι είδε και σε κατηγορεί;
Emir: Ξέρεις τι είδε; Αυτό το αγόρι είδε πως η αδελφή του πέθανε στα χέρια μου, είδε πως δεν μπόρεσα να προστατέψω τη γυναίκα μου.
Koray: Εμίρ δεν μπορείς να κατηγορείς τον εαυτό σου για πάντα. Σύνελθε. Η Φεριχά δεν πέθανε εξαιτίας σου.
Emir: Δεν μπόρεσα να την προστατέψω.
Koray: Όλα συνέβησαν σε ένα λεπτό, σε ένα δευτερόλεπτο. Τι θα μπορούσες να είχες κάνει;
Emir: Θα έπρεπε να είχα κάνει κάτι. Θα έπρεπε να είχα προστατέψει τη γυναίκα μου.
Koray: Είσαι ο superman; Έχεις μαγικές δυνάμεις; Τι θα μπορούσες να είχες κάνει; Τι; Αν πρέπει να κατηγορήσεις τον εαυτό σου, καν’ το γι’ αυτά που συμβαίνουν τώρα. Επειδή το σκας τώρα. Οι άνθρωποι από τους οποίους το σκας, όλοι είχαν αξία κάτι για τη Φεριχά: ο πατέρας της, ο αδελφός της ακόμα κι η Αϊσούν. Η Φεριχά ήθελε πάντα την ευτυχία τους. Προτιμούσε ακόμα και να είναι δυστυχισμένη για να κάνει αυτούς χαρούμενους. Και σήμερα εσύ το σκας από αυτούς. Ήταν σημαντικοί για τη Φεριχά. Με καταλαβαίνεις;
Emir: Ας’ το αυτό
Koray: Με πετάς έξω; Θα κοιμόμουν εδώ όπως παλιά.
Emir: Έχεις ένα παιδί. Πήγαινε και κοιμήσου δίπλα του.
Koray: Θα πάω στο γιο μου.
…………………………………………………………….
(στο αστυνομικό τμήμα)
Selim: Τι είναι αυτό; Εσύ τα έφτιαξες όλα αυτά; Πες μου από πού τα αγόρασες;
Can: Εγώ τα έφτιαξα φυσικά. Έφτιαξα τη ζύμη με τα χέρια μου.
Selim: Σε συγχαίρω γι’ αυτό, επειδή το κρύβεις πολύ καλά. Φτιάχνεις μπισκότα όπως οι γυναίκες.
Can: Γιατί δεν μπορώ να φτιάξω μπισκότα; Επειδή έχω ένα όνομα που είναι και αντρικό και γυναικείο;
Selim: Η αλήθεια είναι ότι το παρουσιαστικό σου δεν είναι γυναικείο. Γυναίκες είναι αυτές που χρειάζονται προστασία και αγριεύουν αν χρειαστεί.
Can: Είμαι έτσι μόνο στη δουλειά.
Selim: Τι έχει σειρά; Βλέπω πολλές γυναίκες. Για παράδειγμα οι γυναίκες εδώ ενδιαφέρονται για την κοινωνική ζωή. Αλλά εσύ είσαι αδιάφορη. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή δεν σε νοιάζει αλλά επειδή κρύβεις τα αισθήματά σου. Αποφεύγεις τα ροζ χρώματα για να μην φαίνεσαι αδύναμη.
Can: Ροζ; Αν εννοείς τον έρωτα, το χρώμα του έρωτα είναι κόκκινο.
……………………………………………………………..
(Στην πολυκατοικία)
Emir: Εντάξει αδελφέ, θα σε πάω επάνω.
Koray: Θα έρθεις μαζί μου επάνω και θα γυρίσεις μόνο σου;
Emir: Το έχω συνηθίσει; Έχει τα κλειδιά;
Koray: Κλειδιά; Ναι, τα έχω. Τι καλά. Όπως τις παλιές μέρες. Α. Αυτή είναι η νταντά. Πινάρ ο Εμίρ, Εμίρ η νταντά. Εμίρι ο αδελφός μου και Πινάρ η νταντά μου.
Emir: Εντάξει. Μπές μέσα και κλάψε
Pinar:Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι είσαι σ’ αυτή την κατάσταση. Τι να κάνω; Είσαι μεθυσμένος, πως μπορώ να αφήσω τον Καν. Δεν θα φύγω.
Koray: Χαντέ.
Pinar:Θέλεις νερό;
Koray: Χαντέ
Pinar: Ο φίλος σου έχει δίκιο, κλάψε.
……………………………………………………………….
Omer: Τι κάνεις εδώ;
Emir: Ήρθα να σου μιλήσω.
Omer: Φύγε από εδώ;  Ο αδελφός σου σε έστειλε; Φοβήθηκε και έστειλε τον αδελφό του;
Emir: Ομέρ, το πρόβλημά σου είναι μαζί μου και όχι με τον αδελφό μου.
Omer: Το πρόβλημά μου είναι με όλους σας. Μην ανησυχείς.
Emir: Δεν μπορείς να λύσεις το πρόβλημά σου με κανέναν άλλο εκτός από μένα. Το πρόβλημά σου είμαι εγώ και πρέπει να το λύσεις μαζί μου.
Omer: Το καλύτερο πράγμα που μπορείς  να κάνεις για τον εαυτό σου είναι να μετακομίσεις από την πολυκατοικία, δεν πρέπει να το ξεχάσεις αυτό. Αν έχεις λίγο μυαλό, μην εμφανιστείς ξανά μπροστά μου.
………………………………………………………………….
(Στο διαμέρισμα του Κοράυ)
Gulsum: Πολύ νωρίς ήρθες σήμερα. Που είναι ο γιος μου;
Pinar: Κοιμάται.
Gulsum: Κοιμάσαι εδώ τώρα;
Pinar: Γκιουλσουμ, θα ξυπνήσεις το παιδί. Άσε με να σου εξηγήσω.
Gulsum: Το ήξερα από την αρχή ότι θα συνέβαινε αυτό.
Pinar:Γκιουλσουμ, σε παρακαλώ, τρομάζεις το παιδί.
Gulsum: Εσύ θα έπρεπε να φοβάσαι, όχι το παιδί.
Pinar: Σύνελθε.
Gulsum: Τι λες; Φύγε από το σπίτι μου.
Pinar: Σε παρακαλώ.
Gulsum: Άσε το γιο μου. Είναι δικός μου γιος.
Koray: Τι συμβαίνει;
Gulsum: Αυτό σημαίνει ότι δεν θέλεις να φεύγει ούτε και τις νύχτες. Έτσι δεν είναι;
Pinar: Είσαι αγενής και ασεβής.
Koray: Πως μπορείς και μιλάς έτσι;
Pinar: (στο παιδί) Ας πάμε να φάμε το φαγητό μας έξω.
Gulsum: Στου είπα. Τη συγκρίνεις με τη Χαντέ. Κοιτάζοντάς τη την νύχτα σε βοηθάει να σκέφτεσαι τη Χαντέ.


(Στο σπίτι της Αϊσούν)
Can: Τριγυρνούσε γύρω από το σπίτι μου. Υποσχέθηκα στη μητέρα μου ότι δεν θα ασχοληθώ μαζί του. Ασ’ τον να γαυγίζει από μακριά. Εντάξει αδελφέ. Τα λέμε αργότερα.
Emir: Τζαν, ήρθα να σου μιλήσω.
Can: Γιατί; Δεν έχεις αδελφό. Μόνος σου δεν το είπες;
Emir: Αυτό που είπα δεν αλλάζει τα γεγονότα. Κοίτα, είμαι εδώ. Ήρθα για σένα.
Can: Ήρθες για μένα. Τι έχεις να πεις στον αδελφό σου;
Emir: Μην μπλέκεσαι σε φασαρίες.
Can: Α! Κατάλαβα. Η μαμά μου ήρθε να σε παρακαλέσει. Σε ικέτεψε να  έρθεις εδώ και να μου μιλήσεις. Τι έγινε; Τη συμπόνεσες αυτή τη φορά;
Emir: Κοίτα γιε μου. Δεν είπα στη μαμά ότι θα ερχόμουν εδώ.Ήρθα εδώ για σένα, για τον αδελφό μου, με καταλαβαίνεις; Μην μπλέκεσαι σε φασαρίες και μην ανακατεύεσαι με τον αδελφό της Φεριχά και μην τον αφήνεις να ανακατεύεται μαζί σου. Το πρόβλημά του δεν είναι μαζί σου αλλά μαζί μου.
Can: Ήρθες για τον αδελφό σου, σωστά; Ποιον αδελφό; Ήρθες εδώ για τον αδελφή της, για το αδελφό της Φεριχά.
Emir: Άκουσέ με.
Can: Εσύ άκουσέ με. Αν δεν ήταν για τον αδελφό της Φεριχά, θα ενδιαφερόσουν για μένα; Πότε νοιάστηκες για μένα; Πότε ήμασταν πιο σημαντικοί από τη Φεριχά για σένα; Τώρα πέθανε, αλλά η οικογένειά της είναι ακόμα ζωντανή και παρούσα στη ζωή σου. Δεν πρόκειται για μας, δεν πρόκειται για μένα. Τώρα φύγε και μη χάνεις τα λόγια σου με μένα. Φύγε και πες σ’ όποιον είναι ο λόγος που είσαι εδώ, αυτά που μου είπες.
Aysun: Εμίρ, τι συμβαίνει; Γιε μου. Εμίρ. Εμίρ. Τζαν. …………………………………………………………………………………..
(Στο σπίτι του Κοράυ)
Koray: Άκου, σου απαγορεύω να έρχεσαι σ’ αυτό το σπίτι, αν δεν μπορείς να ελέγξεις τον εαυτό σου. Καταλαβαίνεις; Και σταμάτα να μας ενοχλείς.
Gulsum: “Μας”; Είπες «μας»; Τώρα είστε «εσείς»;
Koray: Μιλάω για το γιο μου και εμένα.
Gulsum: Προσπαθείς να απομακρύνεις το γιο μου από μένα;
Koray: Δεν προσπαθώ να κάνω τίποτα, αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι προσπαθείς να πεις. Κοίτα πως φέρεσαι μπροστά σε ένα μικρό παιδί. Πως μπόρεσες να το κάνεις αυτό; Έγινε κατακόκκινος από το κλάμα.
Gulsum: Και εσύ γιατί ενδιαφέρεται τόσο πολύ για τη νταντά του;
Koray: Δεν έσω ιδέα για τα φανταστικά σου σενάρια που αφορούν την Πινάρ. Ίσως αυτό να είναι ένα από τα κόλπα τα δικά σου και της μητέρας σου για να την πετάξετε έξω από το σπίτι. Αλλά βαρέθηκα. Αρκετά ανέχθηκα. Καταλαβαίνεις Γκιουλσουμ; Gulsum: Τότε πες το. Πες το. Πες μου ότι δεν υπάρχει τίποτα ανάμεσα σε σένα και σ’ αυτό το κορίτσι. Πες μου ότι δεν βλέπεις τη Χαντέ όταν την κοιτάζεις, σε παρακαλώ. Koray: Γκιουλσούμ, τι κάνει; Είσαι στ’ αλήθεια καλά; Δεν συμπεριφέρεσαι φυσιολογικά, το ξέρεις αυτό; Τι σου συνέβη;
Gulsum: Είμαι καλά. Δεν έχω τίποτα. Δεν είσαι εδώ. Ο άντρας μου δεν είναι εδώ. Το σπίτι μου δεν είναι εδώ.
Koray: Γκιουλσούμ ,αυτό με τρομάζει. Κοίτα. Ας κάνουμε το εξής: εσύ πήγαινε και ξεκουράσει και μην ξανάρθεις σήμερα. Μην δεις τον Καν, σύμφωνοι; ……………………………………………………………………………...
(Στο νεκροταφείο)
Emir: Ο μπαμπάς σου μου ζήτησε βοήθεια. Όλοι κάτι λένε. Προσπαθούν να με επαναφέρουν στη ζωή. Είναι δυνατόν; Είναι δυνατόν να προφτάσω τις αλλαγές στις ζωές τους; Εκτός από σένα, υπάρχει άλλο καταφύγιο για μένα;
………………………………………………………………………….
(Στο καφενείο)
 The waiter: Στην υγειά σας.
Can: Ευχαριστώ.
Emir: Μπορώ να έχω κι εγώ έναν καφέ; Έχεις αδελφό;
Can: Ναι. Είναι η ζωή μου. Το πιο πολύτιμο πράγμα που μου άφησε ο μπαμπάς μου. Είναι πολύ ιδιαίτερο παιδί. Είναι ο μικρός μου.
Emir: Σου λείπει;
Can: Πάρα πολύ.
The waiter: Στην υγειά σας.
Emir: Ευχαριστώ.
Can: Και εσύ; Σου λείπει κανένας άλλος εκτός από τη γυναίκα σου; Πρέπει να σου λείπει κάποιος, η μητέρα σου… Η ζωή δεν  προχωράει με το να σου λείπουν μόνο αυτοί από το παρελθόν. Πρέπει να σου λείπουν κι άλλα πράγματα. Για παράδειγμα, σου λείπει ο εαυτός σου;
Emir: Ο εαυτός μου;
Can: Μου λείπει αυτό που ήμουν όταν ζούσε ο πατέρας μου, όταν ήμουν με την οικογένειά μου. Μου λείπουν όλα αυτά. Δεν είμαι πάντα έτσι. Έφυγα από την πόλη μου και την οικογένειά μου και ζω ακόμα εδώ. Εκεί με αποκαλούν η χαμογελαστή Τζαν. Μερικές φορές μας λείπουν οι στιγμές που γελάμε, γι’ αυτό το λέω.
Emir:Νομίζω ότι δεν μπορώ να θυμηθώ πως ήμουν με τη Φεριχά. Δεν ξέρω. Μου φαίνεται λες και έχουν περάσει πολλά χρόνια. Η ευτυχία, η ηρεμία μοιάζουν να είναι πολύ μακρινές.
Can: Οι αναμνήσεις είναι ωραίες αλλά δεν παραμένουν ζωντανές στο μυαλό μας, στη καρδιά μας ή ακόμα και στη ψυχή μας. Αλλά δεν είναι ζωντανές. Δεν διαρκούν αλλά εσύ ζεις.
Emir: Γεια.
……………………………………………………………………………………...
(Στο σπίτι του θυρωρού)
Khadija: Τι να σου πω κόρη μου;. Πώς να σε βοηθήσω;
Gulsum: Ο πόνος μου και η γιατρειά μου είναι ο Κοράυ, μαμά.
Khadija:Αν είναι έτσι γιατί χώρισες; Πόσες φορές σου ζήτησα να σκεφτείς προσεκτικά πριν πάρεις την απόφασή σου; Δεν σου ζήτησα να σώσεις το σπίτι σου από την καταστροφή; Δεν στο είπα; Πως μπορεί να συμβαίνει αυτό μετά από τόσο καιρό; Gulsum:Δεν ξέρω πως θα γίνει, αλλά θα γίνει. Το να χωρίσω τον Κοράυ ήταν το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου και θα το διορθώσω αυτό το λάθος. Θα το διορθώσω με το ζόρι.
Khadija: Με τη βοήθεια του Θεού. Μακάρι οι επιθυμίες σου να πραγματοποιηθούν. Ας κοιμηθούμε κόρη μου, σβήσε το φως.
…………………………………………………………..
Koray: Που είναι ο Καν;
Pinar: Παίζει στο δωμάτιό του.
Koray: Εντάξει.
Pinar: Κοράυ, μπορούμε να μιλήσουμε;
oray: Πρέπει να φύγω για μια σημαντική συνάντηση. Ας μιλήσουμε όταν επιστρέψω. Pinar: Προσπαθώ να σου μιλήσω από χθες αλλά με αποφεύγεις.
Koray: Το καταλαβαίνω αυτό, αλλά ξέρεις κι εσύ για τι πράγμα θα μιλήσουμε. Η συμπεριφορά της Γκιουλσούμ με ενοχλεί κι εμένα. Πρέπει να την προειδοποιήσω αλλά…
Pinar: Δεν είναι μόνο η συμπεριφορά της πρώην γυναίκας σου, αλλά και κάτι που μου είπες.
Koray: Τι είναι αυτό;
Pinar: Τη νύχτα που ήσουν μεθυσμένος, με αποκάλεσες Χαντέ; Ή απλά At the night you were drunk, did you call me Hande? Or were you μουρμούριζες το όνομά της; Koray: Δεν ξέρω. Δεν θυμάμαι. Ήμουν πολύ μεθυσμένος.
Pinar: Αν υπάρχει η παραμικρή αλήθεια σ’ αυτά που λέει η κυρία Γκιουλσούμ. Αν εγώ σου θυμίζω έστω και λίγο την κοπέλα που αγαπούσες, δεν θα συνεχίσω σ’ αυτή τη δουλειά. Θέλω να αισθάνομαι άνετα όσο δουλεύω εδώ. Αν σου θυμίζω λάθος πράγματα, δεν θα συνεχίσω να δουλεύω εδώ. ………………………………………………………………………….
Lara: Εμπρός. Ναι; Πάλι δεν απαντάνε. Ναι; Θα σε αναφέρω. Αρκετά πια.
Zeynep: Γεια σου αδελφή.
Lara: Παρακαλώ;
Zeynep: Γεια. Είμαι η Ζεϋνέπ. Η κόρη του πατέρα σου. Η αδελφή σου.
…………………………………………………………………………
Emir: (σκεφτόμενος τα λόγια του Ριζά) Θέλω τη βοήθειά σου γιε μου, οι δυνάμεις μου δεν είναι αρκετές για να αντιμετωπίσω τον Ομέρ, θέλω να εξηγήσεις τα γεγονότα σε αυτόν… Τι θα γίνει αν δεν βοηθήσεις (σκεφτόμενος τα λόγια του Κοράυ) Θέλεις να φύγεις χωρίς να το πεις σε κανέναν; Δεν θα σε αφήσω να δραπετεύσεις ξανά αδελφέ. (Σκεφτόμενος τη συζήτηση με τον Τζαν) Ήρθα να σου μιλήσω. Τζαν: Γιατί; Δεν έχεις αδελφό. Ο ίδιος δεν το είπες; Ήρθες για μένα. Τι έχεις να πεις στον αδελφό σου; (Σκεφτόμενος τη Τζαν) Μπορεί να του λείπεις του αδελφού σου. Η ζωή δεν προχωράει με το να μας λείπει μόνο ένα πράγμα. Μπορεί να σου λείπουν κι άλλα πράγματα. Σου λείπει ο εαυτός σου; Υπάρχουν και οι αναμνήσεις, όπως οι αδελφικές αναμνήσεις, οι αναμνήσεις που μου έμειναν από το αδελφό μου. Δεν έχεις αναμνήσεις. Όπως αναμνήσεις με τη Φεριχά. Αναμνήσεις της Φεριχά όσο ήταν ζωντανή. Οι αναμνήσεις ζουν μαζί μας.




Adini Feriha Koydum - Emir'in Yolu - Επεισόδιο 70

0 σχόλια
Μετάφραση σκηνών από την σειρά Emir'in Yolu

Παρακαλώ σεβαστείτε την δουλειά μας, και οποιαδήποτε χρήση της, θα ήταν σεβαστό να αναφερθεί.


70ο Επεισόδιο

Σκηνή πρώτη: Μετά τον πυροβολισμό του Εμίρ.

Emir: Feriha
Can: Υπάρχει ένας τραυματίας, καλέστε ασθενοφόρο.
Police man: Έρχονται
Can: Είπα ότι υπάρχει ένας τραυματίας, δεν το βλέπετε; Καλέστε ασθενοφόρο τώρα!! Police man: Χρειαζόμαστε επειγό

ντως ένα ασθενοφόρο. Υπάρχει ένας τραυματίας στο σημείο της συμπλοκής.
Can: Βοήθησέ με. Δεν μπορούμε να περιμένουμε για το ασθενοφόρο. Γρήγορα, είπα. Γρήγορα. Οδήγησε πιο γρήγορα. Στο πλησιέστερο νοσοκομείο, βιάσου!! (Στον Εμίρ). Δεν θα τα καταφέρεις, με ακούς; Ξέρω τι θέλεις, δεν μπορείς να τα καταφέρεις… (Στο νοσοκομείο). Τραύμα από πυροβολισμό. Νομίζω ότι πέρασε ξυστά, αλλά έχει μεγάλη αιμορραγία… (στο τηλέφωνο) Σελίμ, θα περιμένων στο νοσοκομείο μέχρι να έρθει η οικογένεια του τραυματία. Πως είναι η κατάσταση στο τμήμα;
Selim: Τους πιάσαμε. Τους κλείσαμε μέσα τώρα, αλλά το μεγάλο ψάρι ακόμα διαφεύγει. Πάντως είναι μια τυχερή νύχτα. Το να τους συλλάβουμε για τόσο σοβαρά αδικήματα, είναι μεγάλη επιτυχία.
Can: Ξέρω ότι οι αποδείξεις είναι αρκετές για να βάλουμε τον Kader Black στη φυλακή, αλλά πρέπει να τον πιάσουμε πρώτα. Αν δεν τον πυροβολούσαν θα τον είχα ήδη πιάσει.
Selim: Συγγνώμη, αλλά ποιος πυροβολήθηκε; Δεν καταλαβαίνω γιατί περιμένεις με το θύμα. Αν σκοπεύεις να ενημερώσεις την οικογένειά του, καν’ το και γύρισε πίσω.
Can: Επικοινώνησα με το τμήμα. Περιμένω νέα από την οικογένειά του. Και εσύ να κοιτάς τη δική σου δουλειά. Τέλος πάντων, θα επιστρέψω αφότου τακτοποιήσω τις υποθέσεις μου.
Σκηνή δεύτερη στο γραφείο του Γιαβούζ. …
Unal: Τι θέλεις από εμένα; Πάρ’ το πάρε ό,τι απέμεινε.
Yavouz: Αυτό ήταν το σχέδιό μου.!!!
(Χτυπάει το τηλέφωνο του Ουνάλ)
Kamel: Θα το πάρω εγώ αυτό… Δεν είναι επείγον. Όποιος κι αν παίρνει, θα ξαναπάρει… Ηρέμησε. Φώναξε κάποιον.
Unal: Τι γίνεται εδώ, Yavouz; Θα ζωντανέψεις τις μνήμες που έχεις από τη μαφία μαζί μου;
Yavouz: Θα μείνεις ζωντανός κύριε Ουνάλ. Μην ανησυχείς. Ο φίλος μου θα πάρει μερικές υπογραφές από εσένα. Αυτό είναι όλο.

Σκηνή τρίτη στο σπίτι του θυρωρού
Seher: Είδες το χαλάκι του μπαμπά Ριζά;
Zulal: Δεν το είδα.
Seher: Τουλάχιστον κοίταξέ με. Δεν είναι;
Riza: Εντάξει Σεχέρ. Θα το ψάξω εγώ. Συνέχισε τη δουλειά σου.
Seher: Νόμιζα ότι η κόρη μας μελετούσε. Το θέμα που μελετάει είναι ο πρώην γαμπρός μας.
Riza: Τι θέλει αυτό εδώ; Πέταξέ τα αμέσως.
Zulal: Τα βρήκα κάτω μπαμπά Ριζά. Δεν είναι ενθύμια;
Riza: Όχι. Δεν τα θέλω αυτά στο σπίτι. Δεν θέλω να τα ξαναδώ. Κατάλαβες;
Zulal: Κατάλαβα μπαμπά Ριζά. Θα τα μαζέψω αμέσως. Εννοώ θα τα πετάξω.
……………….
Zulal: Ομέρ. ΤΙ είναι αυτό Ομέρ.
Omer: Δεν είναι δική σου δουλειά.
Zulal: Γιατί το κρύβεις αυτό εδώ;
Omer: Κοίτα τη δουλειά σου.
Zulal: Άκου, θεωρούμε η μεγάλη σου αδελφή, μπορείς να μου πεις.
Omer: Δεν είσαι η αδελφή μου και μην προσπαθείς να γίνεις. Δεν έχω αδελφή. Η αδελφή μου είναι νεκρή, κατάλαβες; Και τώρα, κάνε πως δεν είδες τίποτα και κράτα το στόμα σου κλειστό αν δεν θέλεις να αναστατώσεις τον μπαμπά μου.
………………..
Zulal: Μπαμπά Ριζά;
Riza: Ναι
Khadija: Μην τον βάζεις να μιλήσει. Θα μετρήσω την πίεσή του… Δώσε μου το χέρι σου αδελφέ.
Zulal: Τι έγινε;
Khadija: Τι θέλεις να γίνει; Του ανέβηκε η πίεση.
Riza: Δεν είναι σημαντικό. Συμβαίνει μερικές φορές το βράδυ. Τι θα έλεγες Ζουλάλ κόρη μου;
Zulal: Τίποτα μπαμπά Ριζά. Έλεγα ότι θα πάω να κοιμηθώ νωρίς… Καληνύχτα.
Riza: Επίσης κόρη μου. Καληνύχτα.

Σκηνή τέταρτη στο σπίτι της Αϊσούν.
Aysun: Τζαν. Που ήσουν μέχρι τέτοια ώρα γιε μου;
Can: Ήμουν με τους φίλους μου μαμά.
Aysun: Τι σημαίνει «ήμουν με τους φίλους μου»; Γιατί δεν απαντούσες στο τηλέφωνο; Σε πήρα τόσες φορές. Τζαν. Γιατί δεν με κοιτάζεις; Τι σου συνέβη;
Can: Τίποτα μαμά.
Aysun: Πως τίποτα; Έμπλεξες σε καυγά.
Can: Δεν είναι τίποτα σπουδαίο.
Aysun: Πως δεν είναι τίποτα σπουδαίο; Γιε μου με ποιον και γιατί μάλωσες; Τζαν θα μου εξηγήσεις.
Can: Δεν υπάρχει τίποτα να εξηγήσω. Ένας τσακωμός χωρίς λόγο. Άσε με ήσυχο.
Aysun:Δεν σε πιστεύω. Εσύ ποτέ δεν μαλώνεις γιε μου. Το πρόσωπό σου δείχνει χάλια. Θα το φροντίσω μέσα και αν δεν μπορέσω θα πάμε στο νοσοκομείο.
Can: Δεν μπορείς να πιστέψεις ότι το ευγενικό σου αγοράκι έκανε κάτι κακό; Τσακωμοί, χτυπήματα, αυτά είναι ειδικότητα του μεγαλύτερου γιου σου. Αυτός μπορεί να κάνει ότι θέλει, αλλά ο μικρός σου γιος δεν μπορεί και όταν τα κάνει δεν μπορείς να το πιστέψεις. Φοβάσαι ότι θα μπλέξω επειδή έχω μερικές ουλές στο πρόσωπό μου;
Aysun: Τζαν!!
Can: Τζαν, τι; Τι; Ήταν τόσο δύσκολο να ανησυχήσεις και για μένα έστω και μια φορά;
Aysun: Τζαν… (χτυπάει το τηλέφωνο) Εμπρός.. Ναι, είμαι η μητέρα του Εμίρ Σαρράφογλου… Δεν κατάλαβα, σε ποιο νοσοκομείο;

Σκηνή πέμπτη στο νοσοκομείο
Can: Πως τα πάει;
Doctor: Βγάλαμε τη σφαίρα από το στομάχι του. Ήμασταν τυχεροί που δεν ακούμπησε τα εσωτερικά του όργανα.
Can: Θα φύγει;
Doctor: στην πραγματικότητα δεν κινδυνεύει η ζωή του. Θα πρέπει να περιμένετε να περάσει η επήρεια της αναισθησίας πριν του πάρετε κατάθεση. Θα σας πρότεινα να το κάνετε αύριο. Ο ασθενής δεν πρέπει να ταλαιπωρηθεί ακόμα κι αν ξυπνήσει απόψε.
Can: Εντάξει, σας ευχαριστώ. Τελειώσαμε, ας φύγουμε.
Aysun: Συγγνώμη, μετέφεραν το γιο μου εδώ. Είναι τραυματισμένος. Το όνομά του είναι Εμίρ Σαρράφογλου. Πρέπει να δω το γιατρό του. …………………………..

Σκηνή έκτη στο γραφείο του Γιαβούζ.
Yavouz: Τι εννοείς έγινε συμπλοκή; Τι εννοείς;
Yavouz man: σου λέω ότι είδα αδελφέ. Μου είπες να σου μεταφέρω τα νέα αν συμβεί κάτι εκει, κι εγώ στα λέω.
Yavouz: Δεν σου είπα ότι ακόμα κι ένα πουλί να πετάξει να έρθεις να μου το πεις; Είπα ότι το πουλί δεν θα πετάξει, τα πουλιά δεν θα πετάνε στην περιοχή της Τζαν. Γιατί ο Kader Black δεν με άκουσε;
Yavouz man: Αδελφέ, τίποτα δεν συνέβη στην αστυνομικό. Μόνο ένας εργάτης της οικοδομής τραυματίστηκε και έσωσε την προστατευόμενή σου
Yavouz: Πήγαινε και φέρε μου τον Kader Black!!
Kamel: (Στο τηλέφωνο) Εντάξει, έχε το νου σου είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο Yavouz: Ο «μάυρος» χρειάζεται μαστίγιο
Kamel: Αδελφέ, υπάρχει κάτι.
Yavouz: Τι είναι;
Kamel: Η επέμβαση του εργάτη της οικοδομής.
Yavouz: Στείλε κάποιον. Έσωσε την προστατευόμενη μας. Ας κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε γι’ αυτόν και πες μου τα νέα του.
Kamel: Αδελφέ ο Σαρράφογλου είναι αυτός ο εργάτης.
………………………………….
Σκηνή έβδομη στο αστυνομικό τμήμα.
Selim: ήταν μια νύχτα φωτιά.
Can: Το έσκασε, έτσι δεν είναι;
Selim:Όχι ακριβώς. Τους ακολουθούμε. Λίγο έμεινε. Στείλαμε την ομάδα στο δικαστήριο, οι αποδείξεις είναι ξεκάθαρες. Όλα είναι ξεκάθαρα τώρα.. Δεν έμεινε τίποτα να κάνουμε εδώ. Αν θέλεις μπορείς να πας στο σπίτι.
Can: όχι. Καλά είμαι έτσι.
Selim: Πως είναι ο τραυματίας ;
Can: Νομίζω ότι είναι καλά.
Selim: Είσαι τόσο ενθουσιώδης.
Cam: Τι;
Selim: Είπα ότι είσαι τόσο φιλόδοξη.. Το πρόσωπό σου άλλαξε επειδή διέφυγαν. Το σκέφτεσαι πολύ. Θα σου πω ότι κάνεις σκληρή δουλειά και δουλεύεις με φιλοδοξία Αμερικανού αστυνομικού.
Can: Τι ανοησίες λες πάλι; Λες ότι το σκέφτομαι πολύ. Ήρθα από μια ένοπλη συμπλοκή. Εσύ γύρισες από ψώνια;

Σκηνή όγδοη στο νοσοκομείο.
Doctor: Κυρία, θα σας ζητήσω να έρθετε έξω μαζί μου.
Aysun: Μόλις ήρθα; Δεν μπορώ να μείνω λίγο ακόμα;
Doctor: Σας παρακαλώ. Θα σας φωνάξω αργότερα πάλι.
Aysun: Γιε μου, ψυχή μου, ζωή μου … (ηχητικό μήνυμα: ο συνδρομητής δεν είναι διαθέσιμος, παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας μετά το χαρακτηριστικό ήχο)…Η αστυνομία και εγώ δε μπορούμε να έρθουμε σε επαφή μαζί σου. Ο γιος μας παραλίγο να τα καταφέρει και να σκοτωθεί Ουνάλ. Είμαι στο νοσοκομείο όλη νύχτα, μόνη μου.
………………………………
Σκηνή ένατη στο γραφείο του Γιαβούζ.
Yavouz: (στη τηλέφωνο) Ώστε είπαν ότι ο Kader Black πήρε το μήνυμά μας; Ευχαριστώ… Φέρε τον πατέρα Σαρράφογλου κάτω. (Στον Καμίλ) μερικές φορές η ζωή φέρνει στο δρόμο σου κάποιον που δεν μπορείς να διαγράψεις, όπως έκανε και με το γιο Σαρράφογλου.
Kamel: Είναι εφτάψυχος. Τον πυροβόλησαν πάλι αλλά δεν πέθανε.
Yavouz: Αν αυτός είναι εφτάψυχος, εγώ έχω μόνο μια ζωή. Η Τζαν είναι η μόνη ζωή για μένα. Αν ο Σαρράφογλου βρίσκεται γύρω της, εγώ θα βρίσκομαι γύρω από αυτόν.
Yavouz man: Πήραμε την υπογραφή του κύριε. !
Yavouz: Συγχαρητήρια Ουνάλ Σαρράφογλου. Από σήμερα θα δουλεύεις για τον Γιαβούζ Σαντζακτάρ. Είσαι ο έκπτωτος αυτοκράτορας της νύχτας. Θα επιστρέψεις στη νυχτερινή ζωή πάλι ως άνθρωπος του Γιαβουζ Σαντζακτάρ. Σου δίνω τρεις μέρες. Προσπάθησε να συνηθίσεις την καινούργια κατάσταση και μετά από αυτό έλα να πάρεις τις εντολές από το αφεντικό σου.
………………………………………..
Σκηνή δέκατη στο σπίτι του Κοράυ.
Koray: (Στο τηλέφωνο) Τι θα κάνουμε; Νομίζω ότι θα συνηθίσουμε να δουλεύουμε στις αργίες τελευταία στιγμή. Εντάξει γλυκιά μου, εντάξει. Θα σε αφήσω τώρα και θα πάω στο αεροδρόμιο. Θα σε πάρω όταν κατέβω, αντίο … ( στην πινάρ) στο είπα τελευταία στιγμή Πινάρ, αλλά …
Pinar: Κανένα πρόβλημα. Είχα προετοιμαστεί για κάτι τέτοιο.. Φορτιστής.
Koray: Σ’ ευχαριστώ τόσο πολύ Πινάρ. Δεν θα υπάρξει πρόβλημα να μείνει εδώ τη νύχτα;
Pinar: Φρόντισε τη δουλειά σου και εγώ θα φροντίσω για τη δική μου, εντάξει;
Koray: Καλά, εντάξει τότε… Το ξέρεις ότι η τελευταία νταντά έφυγε μετά το τελευταίο μου επαγγελματικό ταξίδι;
Pinar: Μιλάς για την κυρία Χατιτζέ;
Koray: Εννοώ.. Ο Θεός να σε βοηθήσει.. Νομίζω ότι δεν έμεινε τίποτα άλλο.
Pinar: Τίποτα νομίζω.
Koray: Καν!Καν!
…………………………………………….

Σκηνή ενδέκατη
Selim: (Στο τηλέφωνο) Τζαν που είσαι;
Can: Είχα μια δουλίτσα να κάνω, τι έγινε;
The police radio: προσοχή σε όλες τις ομάδες στην περιοχή του νοσοκομείου
Selim: Περίμενε, θα σε πάρω πάλι …(Στον ασύρματο) Ναι, πηγαίνω στο νοσοκομείο.

………………………………….
Aysun: Μπορείτε να μου πείτε πότε μπορώ να δω το γιο μου; Θέλω να μεταφέρω το γιο μου από εδώ σε ένα ιδιωτικό νοσοκομείο.
Doctor: Ο γιος σας μεταφέρθηκε από την αστυνομία κυρία μου. Η ασφάλεια του νοσοκομείου μόλις τηλεφώνησε στο αστυνομικό τμήμα. Μπορείτε να μεταφέρετε το γιο σας όπου θέλετε αφού πάρουμε την απαραίτητη έγκριση.
Aysun: Αυτό είναι ό,τι πιο αστείο έχω ακούσει ποτέ γιατρέ, με καταλαβαίνετε; Ο γιος μου δεν είναι ένοχος. Αν ήταν ένοχος, δεν νομίζω ότι η αστυνομία θα τον άφηνε εδώ χωρίς επιτήρηση. Θέλω να δω το γιο μου τώρα.
Doctor: Μπορείτε να τον δείτε για λίγα λεπτά αλλά μην τον κουράσετε.
Aysun : Εμίρ… Ο Εμίρ δεν είναι εδώ.. Ο γιος μου δεν είναι εδώ. Ο ασθενής που χειρουργήθηκε χθες, έφυγε από το νοσοκομείο σήμερα. Θα μου δώσετε εξηγήσεις γι’ αυτό.
Doctor: Η αστυνομικός που έφερε το γιο σας.
Aysun: Εσείς φέρατε εδώ το γιο μου; Ακούστε, το όνομα του γιου μου είναι Εμίρ Σαρράφογλου, χειρουργήθηκε χθες σ’ αυτό το νοσοκομείο και είναι τραυματισμένος. Βρείτε το γιο μου, βρείτε τον γρήγορα.
Can: Εντάξει, θα βρούμε το γιο σας. Θα πάμε στο αστυνομικό τμήμα και θα κάνουμε τα απαραίτητα
Selim: Λοιπόν γρήγορα, μην μου πεις ότι δεν του πήρες κατάθεση.
Can: Ποια κατάθεση;
Selim: Τι εννοείς «ποια κατάθεση»;
Selim: Ο Kader Black τραυματίστηκε στο πόδι. Ίσως να είναι μήνυμα από τη μαφία. Δεν είσαι εδώ γι’ αυτό;
Can: Όχι
Aysun: Κοιτάξτε, θα πάω στην πολυκατοικία που ζούσε παλιά ο γιος μου. Αν μάθετε κάποιο νέο για το γιο μου, σας παρακαλώ να με ενημερώσετε αμέσως.
Can: Εντάξει, μην ανησυχείτε. Θα σας τηλεφωνήσουμε.
Aysun: Εντάξει!

Σκηνή δωδέκατη στο σπίτι του θυρωρού
Omer: Φεύγω πατέρα.
Riza: Να σε φυλάει ο Θεός γιε μου.
Khadija: Καλή τύχη γιε μου.
Riza: Ζουλάλ, μη ασχοληθείς με τις δουλειές κόρη μου. Θα αργήσεις στο σχολείο σου.
Zulal: Εντάξει μπαμπά Ριζά. Φεύγω.
………………………………………………….
Aysun: (ηχητικό μήνυμα: Μπορείτε να αφήσετε το μήνυμά σας μετά το χαρακτηριστικό ήχο …) Γιατί είναι κλειστό το τηλέφωνό σου Κοράυ;
Khadija: Θεέ μου ποιος χτυπάει έτσι το κουδούνι πρωί πρωί λες και χρωστάμε;
Zulal: Άνοιξα την πόρτα.
Khadija: Άνοιξες την πόρτα χωρίς να ξέρεις ποιος είναι;
Seher: Αν ήταν εδώ, θα έλεγα ότι είναι η Γκιουλφιντάν
Aysun: Που είναι ο γιος μου; Είναι εδώ ο Εμίρ; Είναι εδώ ο γιος μου; Είναι επάνω; Ο Εμίρ τραυματίστηκε χθες, ήταν στο νοσοκομείο, είναι τραυματισμένος, το έσκασε από το νοσοκομείο. Παρακαλώ, βοηθήστε με.
Zulal: Τραυματισμένος;
Khadija: Που να ξέρουμε; Δεν τον είδαμε.
Seher: Αφού είναι τραυματισμένος, ίσως να πήγε επάνω για αναμνήσεις.
Khadija: Δεν έχουμε κλειδιά για πάνω.
Aysun: Ο γιος μου καταστρέφει τον εαυτό του ενώ θρηνεί για την κόρη σας.
Khadija: Θα πάω κι εγώ επάνω επίσης.
…………………………………………………
Σκηνή δέκατη τρίτη στο νεκροταφείο
Can: Γεια
Selim: Τζαν, γιατί δεν μου είπες ότι ο τραυματίας ήταν ο πλούσιος γόνος;
Can: Δεν ρώτησες. Εντάξει. Γεια.. Το ήξερα ότι θα σε έβρισκα εδώ.
Emir: Φύγε
Can: θα έρθεις μαζί μου.
Emir: Δεν καταλαβαίνεις τι λέω;
Can: Δεν με νοιάζει τι λες, το έσκασες από το νοσοκομείο και γύρισες πάλι εδώ.
Emir: Δεν είμαι υποχρεωμένος να κάνω τίποτα.
Can: Το τραύμα σου θα μολυνθεί.
Emir: Δεν μου χρωστάς τίποτα.
Can: Το ξέρω ότι δεν μου έσωσες τη ζωή Εμίρ. Πετάχτηκες μπροστά μου όχι για να σώσεις εμένα αλλά για να χάσεις τη ζωή σου.
Emir: Άφησέ με
Can: Εντάξει. Δεν θα σε πάω στο νοσοκομείο, αλλά δεν μπορώ να σε αφήσω εδώ, επειδή υπάρχει μέσα μου ένα συναίσθημα που λέγεται ανθρωπιά. Δεν μπορώ να σε αφήσω. Εμίρ, ας πάμε σπίτι.
……………………………………….
Σκηνή δέκατη τέταρτη στο σπίτι του θυρωρού.
Seher: Φαίνεται ότι ο γαμπρός μας είναι αποφασισμένος να συναντήσει τη γυναίκα του… Δεν θα περιμένεις μπαμπά Ριζά; Κοίτα, ακόμα και η Ζουλάλ περιμένει παρόλο που δεν τον γνωρίζει.
Zulal: Πρόσεχε τι λες
Seher: Αλλιώς;
Zulal: Τι συνέβη;
Khadija: Τι να συνέβη; Αισθάνομαι τόσο άσχημα. Η καρδιά μου καίγεται. Καίγεται κόρη μου.
Zulal: Πως έφυγε τόσο σύντομα;
Khadija: Η μητέρα του πηγαίνει στην αστυνομία. Πηγαίνει στην αστυνομία να βρει το γιο της. Αυτή η περήφανη γυναίκα. Την πεθαίνει. Μακάρι ο Θεός να μας βοηθήσει. Τι να τα κάνω αυτά;
Seher: Ο μπαμπάς Ριζά τα έκρυψε. Και εσύ Ζουλάλ, το ξέχασες το φροντιστήριο;
Zulal: Όχι, όχι. Φεύγω τώρα.
Seher: Τι έπαθε αυτή; Έβαλε τον Εμίρ στη σκέψη της.
Zulal: Τα λέμε αργότερα.
…………………………………………………
Σκηνή δέκατη Πέμπτη στο διαμέρισμα του Εμίρ.
Can: Περίμενε
Emir: θα ξαπλώσω μόνος μου, άφησέ με. Τι κάνεις; Άφησέ με.
Can: Σταμάτα… Δεν φαίνεται και τόσο άσχημο αλλά πρέπει να του κάνω αλλαγή.
Emir: Γιατί;
Can: Επειδή πίεσες τα ράμματα και θα μολυνθεί.
Emir: Γιατί δεν με αφήνεις ήσυχο;
Can: Το να σε αφήσω ήσυχο σημαίνει να σε αγνοήσω ενώ πεθαίνεις στον τάφο της γυναίκας σου; (στον εαυτό της) Δεν μπορώ να σε αφήσω, επειδή γνωρίζω πολύ καλά τι σημαίνει να σου λείπει κάποιος. Ξέρω τι είναι να ξεχνάς τη ζωή όταν αντιμετωπίζεις το θάνατο και ξέρω πολύ καλά τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος που εγκατέλειψε τη ζωή. Αλλά διαφέρουμε μεταξύ μας σε ένα πράγμα. Εγώ αναγκάστηκα να ζήσω. Δεν είμαι συνηθισμένη να κάνω τέτοια πράγματα.

Σκηνή δέκατη έκτη στο αστυνομικό τμήμα.
Zulal: Γεια σας. Θέλω να ρωτήσω για κάποιον.
Police agent: Μάλιστα
Zulal: ‘Ένα μέλος της οικογένειας αγνοείται. Ήρθε η μητέρα του. Το όνομά του είναι Εμίρ Σαρράφογλου. Που μπορώ να πάρω πληροφορίες;
Police agent: Αν έχει ανοιχθεί φάκελος, ρωτήστε στο γραφείο μέσα.
Zulal: Όμως δεν είμαι μέλος της οικογενείας. Δεν θέλω.. Σας παρακαλώ, θα είχατε την καλοσύνη να ρωτήσετε μέσα ενώ θα περιμένω εδώ;
Police agent: Δεν μπορώ να σας βοηθήσω έτσι.
Zulal: Σας παρακαλώ, είμαι σε άσχημη κατάσταση. Αυτό που θέλω είναι να μάθω πληροφορίες για το συγγενή μου. Παρακαλώ βοηθήστε με.
Police agent: Δεν μπορώ να σας βοηθήσω δεσποινίς.
Zulal: Ω θεέ μου. Τι μπορώ να κάνω τώρα;
Selim: Ωω. Φαίνεται ότι σήμερα είναι μια καλή μέρα κι όχι μια μέρα με φασαρίες.
Zulal: Ήρθα να ζητήσω βοήθεια.
Selim: Βοήθεια. Πεθαίνω για τέτοια. Ειδικά στο ρεπό μου. Θα βοηθήσω αμέσως. Ποιο είναι το πρόβλημά σου;
Zulal: Ήθελα να ρωτήσω για έναν συγγενή. Λένε ότι αγνοείται. Πίστευα ότι μπορεί να μάθω νέα γι’ αυτόν.
Selim: Ποιος είναι ο συγγενής σου;
Zulal: Ο Εμίρ Σαρράφογλου
Selim: Αλήθεια, αγνοείται; …
Zulal: Μπορείς να με βοηθήσεις ή όχι;
Selim: Τι συγγένεια έχεις μαζί του;
Zulal: Είναι γαμπρός μου.
Selim: Αλήθεια; Τότε αυτή που πέθανε ήταν η αδελφή σου. Τα συλλυπητήρια μου
Zulal: Μπορείς να με βοηθήσεις; Η μητέρα του ήρθε εδώ αλλά δεν ήθελα να τη ρωτήσω. Τα οικογενειακά μας θέματα είναι λίγο περίπλοκα. Μπορείς να ρωτήσεις για μένα;
Selim: Ειλικρινά, συνάντησες τον σωστό άνθρωπο. Οι αγνοούμενοι γαμπροί είναι η ειδικότητά μου.
(τηλεφωνεί στην Τζαν)
Can: Γεια.
Selim: Βρήκες τον φουκαρά μας;
Can:Ναι τον βρήκα. Είμαι στο σπίτι του τώρα. Δεν ήξερα τι να κάνω.
Selim:( στη Ζουλάλ) έλα μαζί μου
Zulal: Πως;
Selim: Θα σε πάω στο γαμπρό σου.
……………………………………………………………….
Σκηνή δέκατη έβδομη ο Ομέρ και οι φίλοι του.
Teen1: Δεν μπορούσαν ούτε καν να μας αναφέρουν. Φοβισμένα ποντίκια. Τα λεφτά των γονιών τους δεν μπορούν να τους σώσουν από την τιμωρία.
Omer: Τους προειδοποιήσαμε για τα καλά, αλλά δεν άκουσαν. Τους είπαμε να μην πλησιάσουν τα κορίτσια από το σχολείο μας αλλά δεν κατάλαβαν, κι έτσι τους μιλήσαμε στη γλώσσα που θα καταλάβαιναν.
Teen1: Περιμένετε να ανταποδώσουν.
Omer: Αν θέλουν να ανταποδώσουν, έχουμε κι εμείς χιλιάδες απαντήσεις γι’ αυτούς.

Can: Υποτίθεται ότι ήταν αδύναμοι αυτοί του διπλανού σχολείου, κοιτάξτε τι έγινε, κοιτάξτε μας. Can’s friend1: Τι θα κάνουμε τώρα; Θα το αφήσουμε να περάσει έτσι;
Can’s friend2: όχι κι έτσι. Είναι η σειρά μας τώρα.
Can: όχι, δεν θα επιτεθούμε τώρα. Ας περιμένουμε λίγο. Αφήστε τους να νομίζουν ότι φοβηθήκαμε.
Can’s friend1: Θα κάνουμε σχέδιο γι’ αυτούς του φτωχούς;
Can: Θα κάνουμε αν πρέπει. Αλλά θα είμαστε εμείς αυτοί που θα έχουν την τελευταία λέξη.

Σκηνή δέκατη όγδοη στο διαμέρισμα στου Εμίρ.
Zulal: Εδώ είναι; Εδώ μένει;
Selim: Ενδιαφέρεσαι για το γαμπρό σου αλλά δεν ξέρεις που μένει. Τα οικογενειακά σας είμαι λίγο παράξενα.
Zulal: Σ’ ευχαριστώ που με έφερες εδώ.
(Η Ζουλάλ μπαίνει στο διαμέρισμα)
Can: (ενώ σταματάει τον Σελίμ) Για πού το έβαλες;
Selim: Να περάσω για επίσκεψη.
Can: Αποστολή εξετελέσθη.
Selim: Μπορούμε να πάρουμε τσάι και να κουβεντιάσουμε.
Can: Ποια κουβεντούλα και ποιο τσάι; Ας φύγουμε.
Σκηνή δέκατη ένατη στο σπίτι του Γιαβούζ.
Sanem: (Στο τηλέφωνο) Κουράστηκα να περιμένω. Δεν μπόρεσα να πάρω τα χρήματά μου μέχρι τώρα. Δεν καταλαβαίνω γιατί παίρνει τόσο χρόνο. Δεν μπορείς να βρείτε να μιλήσετε με κάποιον άλλο εκτός από την Τζανσού Ινχαλί. Ακούστε, είμαι πραγματικά εκνευρισμένη. Φαίνεται ότι θα λύσω αυτό το πρόβλημα με τον τρόπο μου. (στο Γιαβούζ) Μου έλειψες, ήταν μεγάλη νύχτα.
Yavouz: Η μέρα γίνεται μικρότερη και η νύχτα μεγαλύτερη.
Sanem: Είσαι κουρασμένος;
Yavouz: Ο φρέσκος αέρας είναι υγιεινός.
Sanem: Γιαβούζ, δεν ήθελα να σε απασχολήσω επειδή είσαι κουρασμένος, αλλά υπάρχει κάτι για το οποίο χρειάζομαι τη συμβουλή σου.
Yavouz: Δεν είμαι τόσο κουρασμένος ώστε να μη σε ακούσω.
Sanem: Δεν θέλω να σε ζαλίζω με τα προβλήματά μου. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν σου εξήγησα για πάντα, αλλά η αδικία που ζω πήρε τόσο μεγάλες διαστάσεις που δεν μπορώ να τις παλέψω μόνη μου.
Yavouz: Αδικία στη γυναίκα του Γιαβούζ Σαντζακτάρ; Ποιος είναι τόσο γενναίος ώστε να κάνει τέτοιο λάθος;
Sanem: Το θέμα του ξενοδοχείου, ο πόλεμος με τη κόρη του πρώην συζύγου μου που δεν τελειώνει, εννοώ. Εκτός από την πώληση του ξενοδοχείου, δεν μου δίνει τα χρήματα που μου οφείλει και ο δικηγόρος μου συνεχίζει να με καθυστερεί. Είμαι τόσο κουρασμένη, εννοώ, ότι κουράστηκα να ακολουθώ τις νόμιμες οδούς.
Yavouz: Και θέλεις τη συμβουλή μου;
Sanem: Ναι, χρειάζομαι της συμβουλή ενός επιχειρηματία όπως εσύ και χρειάζομαι το κοφτερό σου μυαλό.
Yavouz: Το αποτέλεσμα της υπομονής είναι η ασφάλεια.
Sanem: Δεν καταλαβαίνω.
Yavouz: Πάρε μια ανάσα, αν κουράστηκες να περιμένεις, ξεκουράσου, άλλαξε το δικηγόρο σου και περίμενε μέχρι να πάρεις αυτό που θέλεις.
Sanem: Εννοείς ότι δεν ξέρεις κανέναν άλλο τρόπο; Αυτό είναι;
Yavouz: Ο καθένας ακολουθεί το δικό του διαφορετικό δρόμο Σανέμ. Ο δικός μου δρόμος δεν περιλαμβάνει μια διένεξη με ένα μικρό κορίτσι.
…………………………………………………………………………..
Σκηνή εικοστή στο σπίτι του Κοράυ.
Pinar: Ας βάλουμε αυτό επάνω. Μπράβο. Που είναι το άλλο; Που είναι το κίτρινο; Μπράβο. (στο τηλέφωνο) Γεια.
Koray: Γεια σου Πινάρ. Τι κάνετε;
Pinar: Παίζουμε ακόμα με τα Lego όπως κάναμε και λίγα λεπτά πριν.
Koray: Σε ενοχλώ, σωστά; Μην το πάρεις στραβά, δεν ξέρω αλλά αισθάνομαι καλύτερα όταν τηλεφωνώ.
Pinar: Μην ανησυχείς μπορείς να παίρνεις όσο συχνά θέλεις, θα σε βάλω να μιλήσεις με τον Καν για να ηρεμήσεις
…………………………………………………….
Σκηνή εικοστή πρώτη στο διαμέρισμα του Εμίρ.
Zulal: Προφανώς ο καθένας θέλει να κοιμάται έτσι ότι υποφέρει η ψυχή μου, για να συμβεί ένα θαύμα όταν θα ξυπνήσει. Αν θέλει να φύγει ο πόνος του, εύχεται ότι θα μπορούσε να ξυπνήσει σε μια διαφορετική ζωή, όποτε θέλει. Και εσύ αυτό θέλεις τόσο πολύ, έτσι δεν είναι ; Ξέρεις κάτι. Κι εγώ θέλω μια καινούργια ζωή. (Ο Εμίρ ξύπνησε) Σε ξύπνησα; Μου άρεσε πολύ αυτό που φοράς στο χέρι σου. Τι λέω; Με αναγνώρισες, έτσι; Είμαι η Ζουλάλ, η ομογάλακτη αδελφή της Φεριχά. Έμαθα τι έγινε. Ήθελα να έρθω να δω αν είσαι καλά. Η αστυνομικός μου άνοιξε την πόρτα και με άφησε να περάσω. Με βοήθησε η αστυνομία να βρω το σπίτι σου. Ήθελα να σου φτιάξω μια σούπα αλλά δεν υπάρχει τίποτα στην κουζίνα σου. Ξάπλωσε αν θέλεις και θα σου φέρω νερό και αργότερα αν υπάρχει κανένα παντοπωλείο στη γειτονιά…
Emir: Τι κάνεις εδώ; Μπορείς να φύγεις από το σπίτι μου;
Zulal: Σου είπα ότι ήθελα να σε βοηθήσω. Η αστυνομικός μου άνοιξε την πόρτα. Αυτή με άφησε να περάσω μέσα.
Emir: Φεύγεις από το σπίτι μου;
Zulal: Άκου. Έκανα λάθος που ήρθα στο σπίτι σου ενώ κοιμόσουν, αλλά όταν εκείνη η αστυνομικός έφυγε περίμενα μήπως χρειαστείς κάτι.
Emir: Δεν χρειάζομαι τίποτα, καταλαβαίνεις;
Zulal: Εντάξει, θα φύγω αφού θέλεις να φύγω. Τουλάχιστον είδα ότι είσαι καλά και θα το πω στον μπαμπά Ριζά και στην οικογένειά του για να σταματήσουν να ανησυχούν. Θα του πω ότι είσαι καλά και ότι έφυγες από το νοσοκομείο.
(Η Ζουλάλ φεύγει και έρχεται η Αϊσούν)
Aysun: Γιε μου, δόξα των θεώ είσαι εδώ. Εμίρ, πρέπει να πάμε στο νοσοκομείο αμέσως. Emir: Μητέρα, αρκετά!
Aysun: Γιε μου, το αυτοκίνητο μας περιμένει κάτω. Θα πάμε πρώτα στο νοσοκομείο να ελέγξουν το τραύμα σου και μετά θα πάμε σπίτι μας. Ας σταματήσει αυτή η τρέλα, αρκετά.
Emir: Ξέρεις τι είναι αρκετό; Ότι όλοι προσπαθούν να κάνουν κάτι για μένα.Δεν θέλω. Φροντίδα, καλοσύνη και ανησυχία, δεν τα χρειάζομαι αυτά, δεν καταλαβαίνεις. Δεν χρειάζομαι κανέναν.
Aysun: Μπορείς να τους διώξεις όλους από τη ζωή σου, αλλά δεν μπορείς να διώξεις εμένα. Είμαι η μητέρα σου, εγώ σε έφερα στον κόσμο.
Emir: Δεν είμαι τίποτα για κανέναν. Αν θέλεις δέξου το, αν θέλεις όχι. Δεν έχω κανέναν. Και τώρα φύγε.
Aysun: Θα φύγω γιε μου, επειδή καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχει τίποτα που μπορώ να κάνω για σένα. Φεύγω από αυτό το σπίτι για το δικό σου καλό.
(Η Αϊσούν φεύγει και η Ζουλάλ περιμένει στις σκάλες)
Zulal: Θέλετε βοήθεια; Κι εγώ για το γιο σας ήρθα αλλά δεν θέλει να δει κανέναν. Είμαι η ομογάλακτη αδελφή της Φεριχά.
Aysun: Της Φεριχά; Δεν ήταν αρκετά όσα έκανε στο γιο μου όσο ήταν ζωντανή; Πέθανε και ο γιος μου ακόμα δεν μπορεί να την ξεφορτωθεί.

Σκηνή εικοστή δεύτερη στο σπίτι του θυρωρού.
Riza: Δώσε μου το ψωμί Ζουλάλ κόρη μου.
Seher: Άκου, μην το βράσεις πολύ για να μην κολλήσει στον πάτο, ομογάλακτη κόρη.
Riza: Ζουλάλ, είσαι εντάξει κόρη μου;
Zulal: Σκεφτόμουν τα μαθήματά μου, μπαμπά Ριζά
Riza: Εντάξει, τελείωσε το φάγητό σου πρώτα και μετά κάνεις τα μαθήματά σου.
Seher:Ανησύχησα πολύ, αναρωτιέμαι τι να έγινε; Βρήκαν των πρώην γαμπρό μας;
Omer: Καλή όρεξη
Khadija: Ομέρ, που πας Ομέρ γιε μου;
Omer: Στο πάρκο να συναντήσω τους φίλους μου.
Riza: Μην αργήσεις
Seher: Δεν μπορούμε να μιλήσουμε μπροστά στον Ομέρ πια. Λες και είπα τίποτα κακό. Στο κάτω κάτω ο άνθρωπος είναι ο πρώην γαμπρός μας. Παλιά εμφανιζόταν στις εφημερίδες κι έτσι μαθαίναμε κάτι, τώρα δεν ανήκει πια στην υψηλή κοινωνία κι έτσι δεν μαθαίνουμε νέα. Φυσικά μόνος του πήγε στις φτωχογειτονιές. Ακούγεται ότι είναι αχθοφόρος.
Zulal: Καλή όρεξη. Θα επιστρέψω στα μαθήματά μου.
Riza: Καλή χώνεψη κόρη μου.
…………………………………………………………..
Σκηνή εικοστή Τρίτη: Η Τζαν και ο Σελίμ πίνουν.
Selim: Έλα σοβαρή αδελφή, ας πιούμε όμορφα.
Can: Κοίτα, θα πιω μόνο λίγο. Δεν θα το παρακάνω. Δεν θέλω να πίνω τόσο πολύ.
Selim: Ας κάνουμε ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα. Έλα, πεις. Πρώτα ας πιούμε στον ερχομό σου. Θα έπρεπε να σου βάλουμε «συννεφάκι» για να σε κάνουμε να μιλήσεις. Can: Το θέμα του Γιαβούζ Σαντζακτάρ, έτσι; Κι εγώ να ήμουν, θα ήμουν περίεργη, δεν σε κατηγορώ.
Selim: Νομίζω ότι είναι μια μεγάλη πονεμένη ιστορία. Μυρίζομαι μια πληγωμένη καρδιά ή μια παλιά ιστορία.
Can: Τι είναι αυτά που λες; Πίνεις και βλέπεις Τούρκικες ταινίες, έτσι δεν είναι;
Selim: Σταμάτα τις υπεκφυγές. Όλο αυτό το μίσος μπορεί να οφείλεται μόνο σε μια ανεκπλήρωτη ιστορία αγάπης.
Can: Ή ίσως σε μια ανεκπλήρωτη ζωή.
Selim: Ενδιαφέρον. Για συνέχισε.
Can: Από τότε που ήμουν μικρή, ήθελα πάντα να γίνω αστυνομικός. Έτσι με μεγάλωσε ο πατέρας μου. Να αναζητώ τη δικαιοσύνη, τα δικαιώματα και τη νομιμότητα. Ο μπαμπάς μου τους έδινε μεγάλη σημασία, επειδή πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του μακριά από αυτά. Ο μπαμπάς μου ήταν το πρωτοπαλίκαρο του πατέρα του Γιαβουζ Σαντζακτάρ.

Can: Μετά από αυτό δεν ξέρω τι έγινε, δεν ξέρω τι του συνέβη και τι είδε. Παράτησε τη δουλειά του, χώρισε και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του με ενοχές. Έλιωνε μπροστά μας. Ήταν άρρωστος. Πολύ άρρωστος, αλλά δεν δέχθηκε τη θεραπεία. Ήταν σαν να ήθελε έναν αργό και επίπονο θάνατο και όχι γρήγορο. Αρρώστησε εξαιτίας των βασάνων της ψυχής του. Δεν μπορούσε να ξεπλύνει από πάνω του τη λάσπη στην οποία τον έριξε ο Σαντζακτάρ. Αποτέλειωσε μόνος του τον εαυτό του.
Selim: Τζαν, κατά τη γνώμη μου είναι λάθος να ασχολείσαι με τον Γιαβούζ Σαντζακτάρ. Εννοώ, όπως λένε, αυτό το θέμα είναι πολύ σοβαρό και ευαίσθητο, για σένα όμως είναι πολύ προσωπικό.
Can: Ο φάκελος Σαντζακτάρ δεν θα κλείσει. Εκείνος ο άντρας θα πληρώσει το τίμημα για τις βρωμοδουλειές που έκανε. Τότε θα κλείσει. Αυτά που είπαμε θα μείνουν εδώ. Αυτή είναι η τελευταία μας κουβέντα γι’ αυτό το θέμα, αλλά αν κάποια μέρα με κάνεις να μετανιώσω γι’ αυτά που σου είπα, θα σε κάνω να μετανιώσεις που τα άκουσες.
Selim: Ξέρεις Τζαν, είναι από τα μεγαλύτερα ταλέντα μου είναι να αλλάζω θέμα με την ταχύτητα του φωτός. Κοίτα, για παράδειγμα, αυτό είναι ένα συνηθισμένο πράγμα. Ουφ, αχ δεν ξέρω τον τίτλο του τραγουδιού.
Can: Θα σου πω κάτι. Σ’ αρέσει στ’ αλήθεια εκείνο το κορίτσι ή απλά παίζεις μαζί της; Δεν έχεις καμία σοβαρότητα. Δεν καταλαβαίνω.
Selim: Έτσι είμαι εγώ. Δεν μπορείς να ξέρεις πότε είμαι σοβαρός και πότε αστειεύομαι. Έτσι επιβιώνω. Δεν θέλω να είμαι τελείως σοβαρός όπως είσαι εσύ.
Can: Οπότε αλλάζεις το ρόλο του αστυνομικού από καλό σε κακό και από σοβαρό σε αστείο;
Selim: Ακριβώς!!
Can: Ο κόσμος είναι μικρός και ο Κάτω Πύργος ακόμα μικρότερος.
Selim: Χαρισματικός άνθρωπος. Πυροβολήθηκε χθες και σήμερα ήρθε για να πιει. Όχι, όχι, σίγουρα είναι χαρισματικός.
………………………………………………
(Στο σπίτι του θυρωρού)
Seher: Τι πρόβλημα έχεις;
Zulal: Τίποτα
Seher: Τότε γιατί με κοιτάζεις έτσι;
Zulal: Θα σου κάνω μια ερώτηση, αλλά μόνο αν είναι να μιλήσεις σοβαρά να μου εξηγήσεις. Αν πρόκειται να με εκνευρίσεις να μην μου απαντήσεις.
Seher: Κάνεις παζάρια από την αρχή. Εξήγησε ξεκάθαρα ώστε να σου απαντήσω κι εγώ ξεκάθαρα.
Zulal: Η Φεριχά, είχε κάνει κάτι κακό στον Εμίρ;
Seher: Θεέ μου. Αυτό έβλεπες στα όνειρά σου;
Zulal: Ουφ. Δεν αξίζει να σε ρωτάω τίποτα.
Seher: Εντάξει, εντάξει, περίμενε. Γιατί είσαι περίεργη;
Zulal: Είδα τη μητέρα του σήμερα. Ένιωσα ότι υπήρχε μια ένταση. Δεν ανέφερε το όνομα της Φεριχα καθόλου και είπε απλά «η κόρη σας». Δεν ξέρω. Ένιωσα κάτι παράξενο.
Seher: Κοίτα το κορίτσι; Πως και δεν κατάφερες να πας στο πανεπιστήμιο νωρίτερα;
Zulal: Σου είπα δεν αξίζει να σε ρωτάω.
Seher: Εντάξει θα σου εξηγήσω. Και λες ότι ξέρεις τα πάντα; Ξέρεις μόνο όσα σου εξήγησε η κυρία Ζεχρά. Φυσικά δεν θα σου είπε για τα ψέματα της κόρης της.
Zulal: Ψέματα;
Seher: Η Φεριχά είπε πολλά ψέματα στον Εμίρ στο παρελθόν. Ναι, η ψεύτρα πριγκίπισσα για τον ερωτευμένο πρίγκιπα.
…………………………………………………..
(Πίσω στον Σελίμ και τη Τζαν)
Selim: Είναι και βασιλιάς. Πίνει μονοκοπανιά και το τραπέζι είναι τελείως άδειο. Δεν κάνει έτσι η υψηλή κοινωνία.
Can: Είναι μια πράξη αυτοκτονίας.
Selim: Τι;
Can: Λέω ότι είναι σαν να θέλει συνεχώς να πεθάνει. Όχι «σαν να θέλει». Πραγματικά θέλει να πεθάνει.
Selim: Η ιστορία της συνάντησης στην άλλη ζωή;
Can: Το είπα πριν. Είναι απλά κακομαθημένος και τίποτα περισσότερο. Δεν έχει στόχους. Και αν το όνομά του είναι Σαρράφογλου, κι αν έχει τόσα πολλά λεφτά και περιουσία, τι κάνει; Μπλέχτηκε σ’ ένα τσακωμό σήμερα και μετά θέλει να πεθάνει και τα σχετικά. Και τίποτα άλλο. (στο Σελίμ που ήθελε να πληρώσει) Τι κάνεις; Κράτησε τα.
Selim:Εγώ είμαι αυτός που σε κάλεσε, δεν ξέρεις την παράδοση;
Can: Μη με τρελαίνεις. Ποια παράδοση; Θα μοιραστούμε το λογαριασμό. Τι κάνει;
The owner: Πληρώνει το λογαριασμό. Ένας τακτικός πελάτης χωρίς χρήματα. Έρχεται, δεν τρώει τίποτα, απλά πίνει και μετά από αυτό καθαρίζει τα πάντα και φεύγει. Καληνύχτα. Selim: Ένας κατάλληλος θάνατος για την υψηλή κοινωνία, έτσι;
………………………………………..
(στο σπίτι του θυρωρού)
Seher: Ναι γλυκιά μου, η ομογάλακτη αδελφή σου θέρισε θύελλες. Όπως λένε « αυτός που φυτεύει ανέμους, θερίζει καταιγίδες». Αλλά αυτή είναι πραγματική αγάπη. Εννοώ ότι παρόλα εκείνα τα ψέματα, η Φεριχά τον παντρεύτηκε δύο φορές, όχι μία.
Zulal: Το κάστρο χτίστηκε πάνω στα ψέματα. Ώστε η Φεριχά είπε ψέματα στον Εμίρ ότι ήταν πλούσια;
Seher: Αλλά στο τέλος πλούτισε. Παρόλα τα ψέματά της έγινε η Φεριχά Σαρράφογλου. Είχε πολλά χρήματα, αλλά τα χάρηκε; Τι να πει; Ας αναπαυθεί η ψυχή της. Ωραία, άκουγες λες και έλεγα παραμύθι και τώρα έβαλες το κεφάλι στο μαξιλάρι και κοιμάσαι. Καλά.
Zulal: Νυστάζω. Τι να πω; Ό,τι έγινε έγινε και όποιος πέθανε πέθανε . Ότι και να πω είναι ανώφελο.
Seher: Καληνύχτα αγαπητή μου.

Σκηνή δέκατη τέταρτη: Ο Ομέρ και οι φίλοι του.

Teen1: Άνοιξαν ένα μαγαζί. Είναι αστείο που ζεις στο Ετιλέρ αλλά δεν μοιάζεις να ζεις εδώ.
Omer: Μένουμε εδώ, αλλά δεν ζούμε σαν κι αυτούς.
Teen1: Μην το λες. Τουλάχιστον μπορείς και βλέπεις αυτά τα αυτοκίνητα. Ακριβά αυτοκίνητα στη σειρά σαν διαμάντια.
Teen2: Αυτός δεν είναι δρόμος αλλά έκθεση αυτοκινήτου.
Teen1: Δεν μας αφήνουν να ακουμπήσουμε αυτά που είναι στην έκθεση. Ας ακουμπήσουμε αυτά για να μας φέρουν τύχη. Ομέρ, έλα Ομέρ.
Omer: Τι λέτε;
Teen1: Ο αδελφός σου κάποτε έκλεψε ένα σαν αυτό
Omer: Άκουσέ με
Teen2: Ομέρ
Omer: Αυτός ήταν ο αδελφός μου. Εγώ είμαι ο Ομέρ Γιλμάζ, με ακούς; Μπορεί να είμαι ότι θες, αλλά όχι κλέφτης.
Teen1: Το έχασε.
………………………………………………………………………………
Σκηνή εικοστή πέμπτη στο σπίτι του Γιαβούζ

Yavouz: Καλημέρα.
Kamel: Όλα καλά; Βλέπω είσαι πρωινός. Που θα πάμε;
Yavouz: Ασχολήσου με τον εαυτό σου. Το ταξίδι είναι για ένα άτομο.
Kamel: Αδελφέ.
Yavouz: Ναι; Δεν μπόρεσα να τη δω χθες στη δουλειά της, σήμερα σκέφτομαι να την επισκεφτώ στο σπίτι. Πηγαίνω στην Τζαν, Καμίλ.
Kamel: Αδελφέ κι αν της το πει;
Yavouz: Αν της το πει, θα ανάψουμε φωτιά.
Kamel: Αδελφέ, αν η κυρία Σανέμ ρωτήσει για σένα;
Yavouz: Καμίλ, καλή δουλειά.
……………………………………………………………………

Σκηνή εικοστή έκτη στο σπίτι του θυρωρού.
Khadija: Άκουσέ με Σεχέρ. Μη τριγυρνάς πολύ, εντάξει; Μην αφήνεις τον αδελφό μου μόνο του και μη με κάνεις να ανησυχώ.
Seher: Είμαι ενθουσιασμένη που πηγαίνω στο κομμωτήριο μια φορά το μήνα. Αν έχει τόση σημασία για σένα μην πας επάνω. Ο εγγονός σου έχει μια καταπληκτική νταντά. Σε χρειάζεται τόσο πολύ;
Khadija: Επίτηδες με προκαλείς; Πήγαινε και κοίτα τις δουλειές σου.
Seher: Εντάξει
Zulal: Φεύγω μπαμπά Ριζά.
Lara: Καλημέρα
Zulal: Καλημέρα. Εσύ δεν είσαι η κόρη της σχεδιάστριας;
Lara: Ναι, αλλά στην πραγματικότητα είμαι και εγώ σχεδιάστρια. Δεν είμαι πια μόνο η κόρη της σχεδιάστριας.
Zulal: Ωραία. Σχεδιάζεις ταγιέρ, φορέματα και τέτοια πράγματα;
Lara: Τα σχεδιάζω, τα φτιάχνω και τα πουλάω.
Zulal: Έχεις μαγαζί;
Lara: Συγγνώμη, αλλά ποια είσαι εσύ;
Zulal: Είμαι η ομογάλακτη κόρη του μπαμπά Ριζά. Φυσικά μένω εδώ.
Lara: Ομογάλακτη κόρη;
Zulal: Φυσικά οι κάτοικοι της πόλης δεν ξέρουν πολλά γι’ αυτά τα πράγματα. Ζούσα με το γάλα της μαμάς Ζεχρά. Έτσι το λένε εδώ.
Lara: Ενδιαφέρον
Zulal: Είναι χαριτωμένος. Πως τον λένε;
Lara: Σούγκαρ.
Zulal: Τι ωραίο. Αγαπάω πολύ τα σκυλιά. Έχουμε ένα μαύρο σκυλί στο χωριό.
Lara: Κι εμένα μου αρέσουν αυτοί που αγαπούν τα ζώα. Μπορείς να παίξεις με τον Σούγκαρ όποτε σου λείπει το σκυλί σου.
Zulal: Χαίρομαι γι’ αυτό, αλλά ο καημένος μένει μόνος όταν είσαι στο μαγαζί;
Lara: Όχι, δεν τον αφήνω ποτέ. Έρχεται πάντα μαζί μου στη δουλειαά.
Zulal: Πολύ ωραία. Οπότε θα επισκεφτώ κάποια μέρα το μαγαζί και θα τον δω.
Lara: Εντάξει θα σε περιμένω.
Zulal: Να έχεις μια καλή μέρα.
……………………………………………………………
Σκηνή δέκατη έβδομη στο σπίτι του Κοράυ

Pinar: Η γιαγιά σου είναι τόσο αυστηρή. Θα γκρινιάξει για την ακαταστασία. Οο. Τι είναι αυτό μικρό αγόρι; Συμφωνήσαμε να μην παίζεις με τα πράγματα του μπαμπά. Που να το βάλω; Κοίτα πόσο ευτυχισμένος φαίνεται αυτός ο άντρας στο πλευρό της. Πόσο όμορφη είναι η μητέρα σου. Δεν μοιάζει καθόλου με τη γιαγιά σου. Khadija: Χουσείν, η νταντά σου δεν σου λέει παραμύθια μικρέ μου; Έλα σε μένα, έλα κάθησε εδώ και η γιαγιά σου θα σου πει ένα παραμύθι. Και εσύ τι κάνεις για όλη αυτή την ακαταστασία; Πήγαινε τέλειωσε τη δουλειά σου και εγώ θα πω ένα παραμύθι στο Χουσεϊν. …
Pinar: (στο τηλέφωνο) Γεια, ένα λεπτό. Καν έλα να μιλήσεις στον μπαμπά σου, τρέξε. ……………………………………………………….
Σκηνή εικοστή όγδοη στο σπίτι της Τζαν

Can: Έχω πονοκέφαλο. (στο τηλέφωνο) Γειά, καλά μαμά, πως είσαι; Πήρες τα λεφτά που σου έστειλα; Όχι, βασικά δεν έστειλα και τόσα πολλά. Όχι, κρατάω και για μένα, εντάξει μαμά, μην ανησυχείς. Περίμενε ένα λεπτό, είναι κάποιος στην πόρτα. Θα σε πάρω αργότερα μαμά.
Yavouz: Πως είναι η μητέρα σου; Ήθελα να στείλω τα σέβη και τα χαιρετίσματά μου, αλλά δεν μου έδωσες την ευκαιρία.
Can: Ξέχνα το
Yavouz: Δεν είναι έθιμο να προσκαλούμε τους επισκέπτες να περάσουν μέσα;
Can: Δεν μου αρέσουν οι απρόσκλητοι επισκέπτες. Φύγε από εδώ.
Yavouz: Ήρθα να σε συγχαρώ που είσαι καλά. Λυπήθηκα όταν έμαθα για τη συμπλοκή. Ήρθα τέτοια ώρα για να σε προλάβω πριν φύγεις για τη δουλειά.
Can: Τι είπα μόλις τώρα; Φύγε από εδώ. What did I say just now? Get out from here
Yavouz: Πρόσεξε με ποιους έρχεσαι κοντά και ποιους διώχνεις μακριά.
Can: Γιατί πράγμα μιλάς;
Yavouz: Ο Σαρράφογλου δεν φέρνει τίποτα καλό σε όποιον τον πλησιάζει. Μην το ξεχάσεις αυτό. .
Can: Ο Σαρράφογλου;
…………………………………………………………………………….
Στο σπίτι του Γιαβούζ
Kamel: (στο φύλακα) Πρόσεχε που κοιτάς ή θα σου σπάσω το κεφάλι.
Sanem: Ο Γιαβούζ βγήκε;
Kamel: Μάλιστα κυρία.
Sanem: Το τηλέφωνό του είναι κλειστό. Πιστεύω ότι θα τον βρω στο γραφείο.
Kamel: Δεν είναι στο γραφείο κυρία.
Sanem: Τότε που είναι;
Kamel: Δεν ξέρω.
Sanem: Ξαφνιάζομαι που δεν σε πήρε μαζί του. Ετοίμασε το αυτοκίνητο, θα πάρω το πρωινό μου έξω.
………………………………………………………………….
Σκηνή εικοστή ένατη στο αστυνομικό τμήμα.
Can: Φυσικά ο Γιαβούζ Σαντζακτάρ φυλακίστηκε. Καταδικάστηκε για την ένοπλη επίθεση εναντίον του επιχειρηματία Εμίρ Σαρράφογλου. Τώρα καταλαβαίνω. Ο Εμίρ Σαρράφογλου είναι η αιτία για τρία χρόνια που πέρασε στη φυλακή ο Γιαβούζ. ……………………………………………………………………
Σκηνή τριακοστή την περιοχή του Εμίρ.
Labor1: Τι ήρωας!!!
Labor2: Ο Θεός να τον ευλογεί.
Labor3: αυτό δεν είναι σωστό για σένα και την πληγή σου. Πήγαινε και ξεκουράσου λίγες μέρες τουλάχιστον.
Labor1: Μπήκε μες τη συμπλοκή χωρίς δεύτερη σκέψη.
Labor2: Δεν λυπάται τον εαυτό του.
Labor1: Μη μιλάτε για τον άνθρωπο. Ούτε και οι σφαίρες δεν τον πειράζουν.
Labor3: Ο Θεός να τον ευλογεί.

………………………………………………………
Σκηνή τριακοστή Τρίτη: Σανέμ
Lawyer: Στ’ αλήθεια δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρείς πρόβλημα το θέμα του μικρού σου μεριδίου στο ξενοδοχείο ενώ είσαι υπό την προστασία κάποιου σαν τον Γιαβούζ Σαντζακτάρ.
Sanem: Η προστασία του Γιαβούζ είναι ισχυρή και με καθησυχάζει, αλλά προφανώς δεν είναι επαρκής κατά τη γνώμη μου.
Lawyer: Τι θέλεις να πεις; Υπάρχει η πιθανότητα να χωρίσετε;
Sanem: Πάντα σκέφτομαι όλα τα ενδεχόμενα Χούλια. Η ζωή με δίδαξε να μην εμπιστεύομαι ποτέ την αγάπη ενός άνδρα.
Lawyer: Είναι αλήθεια ότι πέρασες τόσα πολλά.


Adini Feriha Koydum - Emir'in Yolu - Επεισόδιο 69

0 σχόλια

Μετάφραση σκηνών από την σειρά Emir'in Yolu

Παρακαλώ σεβαστείτε την δουλειά μας, και οποιαδήποτε χρήση της, θα ήταν σεβαστό να αναφερθεί.


69ο Επεισόδιο



Σκηνή πρώτη στο νεκροταφείο
.
Can: Το έχασες κατά τη διάρκεια της συμπλοκής. Πήγα στο σπίτι σου και ο μπαμπάς σου μου είπε ότι ήταν πιθανό να είσαι εδώ. … Συλλυπητήρια.
Can: Με ακολουθείς;
Yavouz: Αλήθεια
;
Can: Ει!! Θα το μετανιώσεις αν σε πιάσω να με ακολουθείς ξανά.
Yavouz: Επίσκεψη σε τάφο
;
Can:  Μην παίζεις μαζί μου Σαντζακτάρ.
Yavouz: Εγώ επισκέπτομαι έναν τάφο. Των γονιών μου. Και εσύ νομίζω ότι είναι για έναν επισκέπτη. Can: Δεν είναι δική σου δουλειά. Ας αναπαύσει ο Θεός την ψυχή του κυρίου Mr. Salah Eddin.l

Yavouz: Η ζωή μας φέρνει και πάλι αντιμέτωπους Σαρράφογλου….. Καμελ, ερεύνησε τη σχέση της Τζαν με τον Εμιρ Σαρράφογλου.

Zulal: Το πόδι μου, το πόδι μου πονάει…. Το πόδι μου, το πόδι μου πονάει.
Emir: Κόπηκες, θα το δέσω για να σταματήσει η αιμορραγία… Το τραύμα δεν είναι βαθύ, αλλά πρέπει να το δει γιατρός. Zulal: Όχι, φοβάμαι πολύ τους γιατρούς
.
Emir: Προσπάθησε να σηκωθείς; Μπορείς να το πατήσεις; Μπορείς να περπατήσεις; Zulal: Όχι, εννοώ ότι πονάει τόσο πολύ
.
Emir: Εντάξει, σιγά. Έχει σκαλιά εκεί, πρόσεχε. Σιγά.
Zulal: Περίεργο. Το ταξί υποτίθεται ότι θα με περίμενε. Τώρα έφυγε, τι θα κάνω; Κόλλησα εδώ τώρα. Είμαι καινούργια εδώ, θα χαθώ μόνη μου. Αν δεν είναι μεγάλος κόπος, εννοώ αν είναι στο δρόμο σου, μπορείς να με πας στο Ετιλέρ;
Emir:  Κανένα πρόβλημα …..Στο Ετιλέρ.

Σκηνή δεύτερη στο αστυνομικό τμήμα.
Can: Με το να κρατάει τα σκουλαρίκια αισθάνεται κοντά στη γυναίκα του.
Συνάδελφος της Can: Can, ο θρήνος του  Emir σε συγκίνησε τόσο πολύ.

Can: Τι θρήνος; Δεν είδα ποτέ τόσο ρομαντικό θρήνο. Ο καθένας μπορεί να χάσει τον αγαπημένο του. Δεν έχασες ποτέ κάποιον; Όλοι οι άνθρωποι θα φύγουν όταν έρθει η ώρα τους. Το παραδίδεις τη ζωή σου στον πόνο και να αδιαφορείς γι αυτή ταιριάζει μόνο σ’ ένα τέτοιο αδύναμο άτομο. Τίποτα περισσότερο. !
Can’s
colleague: Εντάξει, εντάξει, παίρνω πίσω όσα είπα.
Can: Ο θάνατος είναι για όλους μας, αλλά το να μπλέκεις τη γενναιότητα με τον πόνο είναι ανώφελο, έτσι είναι. Δεν έχω  Death is for all of us, but mixing bereavement with pain is useless, that’s it!! (στον εαυτό της) δεν έχω κανένα πένθος.

Σκηνή τρίτη στο ταξί


Taxi driver: Που πάμε;
Zulal: Προσπαθώ να θυμηθώ αλλα… ααα στο Chamlik…Σ’ ευχαριστώ τόσο πολύ… Νομίζω ότι φτάνουμε. Δεν μπόρεσα να προσευχηθώ. Πήγα να προσευχηθώ και αυτό το αναπάντεχο ατύχημα δεν με άφησε. Taxi driver: Δεξιά
;
Zulal:  Αριστερά… Εδώ παρακαλώ . Δεν μιλάς κι εσύ πολύ. Θα σταματήσω να μιλάω. Ίσως να με γνώρισες. Εννοώ ότι σκέφτηκα ότι ίσως με θυμήθηκες αλλά όχι. Συναντηθήκαμε στο νεκροταφείο. Ήρθαμε με τον μπαμπά Ριζά. Όταν γυρίσαμε από το χωριό πήγαμε κατευθείαν στο νεκροταφείο, στον τάφο της Φεριχά. Με λένε Ζουλάλ, είμαι η ομογάλακτη αδελφή της Φεριχά
.
Emir: Της Φεριχα
;
Zulal: Η ομογάλακτη αδελφή.
Seher: Άρχισες τη δουλειά σου ομογάλακτη αδελφή.

Σκηνή τέταρτη στο σπίτι του θυρωρού:
Khadija: Δεν πήγες στο παντοπωλείο;
Seher: Σκέφτηκα ότι δεν θα έχει φρέσκο ψωμί τέτοια ώρα και ότι είναι καλύτερο να περιμένω μέχρι το απόγευμα.
Khadija: Εντάξει. Θα απλώσω αυτά τα ρούχα και θα γυρίσω.
Seher: Εντάξει.
Khadija: (στη Ζουλάλ) α, γύρισες. Κάνε μου χώρο να περάσω για να φύγω.

Zulal: Πέρασε θεία.
Seher: Τι έγινε; Κοκκίνισες. Είδες κανένα φάντασμα στο νεκροταφείο;

Riza: Zulal, γύρισες κόρη μου; Καλώς ήρθες γλυκιά μου. Γλυκιά μου έβαλες νερό και προσευχήθηκες;
Zulal: Ναι, έριξα νερό στο χώμα και προσευχήθηκα, μπαμπά Ριζά.

Riza: Σ΄ευχαριστώ κόρη μου, σ’ ευχαριστώ.
Seher: Ω!!  Τι έπαθε το πόδι σου;
Riza: Αιμορραγεί το πόδι σου;
Zulal: Όχι μπαμπά Ριζά. Δεν είναι τίποτα ανησυχητικό. Το καθάρισα.
Riza: Όχι, όχι, αδύνατον. Πρέπει να το δει γιατρός.
Zulal: Όχι, όχι δεν χρειάζεται μπαμπά Ριζά. Θα το καθαρίσω και θα περάσει. Είναι τόσο επιφανειακό. Σταμάτησε να βγάζει αίμα. Πρώτα θα ξαπλώσω και μετά θα σηκωθώ….
Riza: Ο Θεός να σε ευλογεί κόρη μου. Ο Θεός να σε ευλογεί.
Σκηνή τέταρτη

Can: (στο τηλέφωνο) Μαμά, μου έλειψες τόσο πολύ, μου έλειψες τόσο πολύ. Τι κάνει ο Ardal; Είμαι καλά. Ωχ Θεέ μου. Μην κλαις. Είναι ένα δυνατό κορίτσι, …. Μαμά, θα το κλείσω. Θα σου στείλω χρήματα, εντάξει; Δεν θα καλύψω όλο το ποσό, αλλά ….Όχι. Δεν θέλω. Εντάξει, μιλήσαμε ήδη γι’ αυτό, εγώ …. Δεν θέλω να το διακινδυνεύσω. Δεν θα πάει σε κανονικό σχολείο. Θα κλείσω τώρα. Εντάξει.


(Στον Εμίρ) Η θέα είναι τόσο όμορφη, έτσι δεν είναι; Θα έπρεπε να κοιτάζουμε την Κωνσταντινούπολη από εδώ και να μη θέλουμε να εγκαταλείψουμε τη ζωή τόσο εύκολα.
Emir: Τη ζωή;
Can: Προφανώς ξέρεις να μιλάς. Σκεφτόμουν ότι θα μιλάω πάλι μόνη μου και θα έφευγα. Ήθελες να πεις: «είναι ζωή αυτή που ζω εγώ», έτσι δεν είναι;

Emir: Όχι, το ξέρω ότι ζω.
Can:  Νομίζεις πως ζεις; Το ξέρεις ότι το να ζεις διαφέρει από το να αναπνέεις, δεν το ξέρεις;

Emir: Το ήξερα ότι η ζωή είναι διαφορετικό πράγμα από την αναπνοή. Το ήξερα πολύ καλά.
Can: Όταν κάποιος χάνει έναν αγαπημένο του, το πιο εύκολο πράγμα που μπορεί να κάνει είναι να λυπάται τον εαυτό του. Αυτό κάνει ο πιο δειλός.
Emir: Κράτα για τον εαυτό σου αυτά που ξέρεις για τον πόνο

 .
Σκηνή στο σπίτι του θυρωρού.

Khadija: Έπρεπε να το καθαρίσουμε από την αρχή, ελπίζω να κάνει αυτό.
Zulal: Με πονάει τόσο πολύ.
Khadija: Έκανες εμβόλιο όταν ήσουν μικρή;

Zulal: Ναι,έκανα όταν ήμουν στο χωριό.
Khadija: Ωραία.
Seher: Μου έρχεται η Gulsum στο μυαλό όταν λέτε για χωριό.
Khadija: Αχ!! Μου χάλασες τη διάθεση πάλι κι αυτό το απόγευμα Seher!! Πως θα της εξηγήσω για την καινούργια νταντά;

Seher: Είναι όμορφη;
Khadija: Δεν είπα τίποτα τέτοιο. Λες ανοησίες.

Seher: Και τι θα γίνει αν είναι όμορφη; Μην ανησυχείς. Θα την κάνεις να χάσει το μυαλό της σε δυο μέρες.
Khadija: Zulal, μην παίζεις με το τραύμα σου αλλιώς θα αποκτήσεις καμία ουλή  και θα μείνεις στο σπίτι… Φύγε από μπροστά μου. !
Seher: Τι παράξενο. Ένα αναπάντεχο ατύχημα στο νεκροταφείο. Ευτυχώς το κεφάλι και τα μάτια σου δεν τραυματίστηκαν. Είσαι τόσο τυχερή.

Zulal: Ναι, τυχερή.
Seher: Δεν φαίνεσαι σαν να έπεσες και να τραυματίστηκες, αλλά …
Zulal: Τι νομίζεις ότι ξέρεις; Είσαι γιατρός

Seher: Δεν χρειάζεται να είμαι γιατρός για να καταλάβω ότι  έγινε επίτηδες. Και μάλιστα ότι εσύ ήσουν που το έκανες.
Zulal: Ουφ!! Αν το έκανα και τι μ’ αυτό; Κοίτα τη δουλειά σου. Και λοιπόν;  Τι θα γίνει;
Seher: Άκουσέ με. Τα ξέρω καλά αυτά. Με κατάλαβες ομογάλακτη κόρη; Μπορείς να ξεγελάσεις τους πάντες σ’ αυτό το σπίτι, αλλά όχι εμένα.

Zulal: Τι λες;
Seher:Λέω ότι έκανες ό,τι έκανες για να πλησιάσεις τον Εμίρ. Δεν ξέρουμε τάχα ότι ο Εμίρ είναι στο νεκροταφείο κάθε μέρα; Βρήκες ένα τρόπο, τον έκανες να σε πάρει από το χέρι και να σε φέρει σπίτι, έτσι δεν είναι; Πόσο πανούργα είσαι.


Σκηνή πέμπτη στο σπίτι της Cansu

Cansu: Δεν υπάρχει τίποτα πιο ανόητο από τις ρομαντικές κομεντί.

Lara: Επειδή είμαστε μόνες;
Cansu: Για μένα ναι, επειδή είμαι καταδικασμένη στη μοναξιά.

Lara: Μην είσαι ανόητη Cansu
Cansu: Κάθε κορίτσι είναι πρωταγωνίστρια στην ταινία που παίζει, κι εγώ δεν είμαι σημαντική ούτε στη δικιά μου ζωή.
Lara: Τι θέλεις να κάνω μαζί σου τώρα; Προτιμάς μια ταινία τρόμου;
Cansu: Ναι, κατά τη γνώμη μου μια ταινία τρόμου είναι η καλύτερη επιλογή. Ας  είναι μια ταινία τρόμου, με αίματα και …
Lara: Δεν απαγορεύεται να δέχεσαι κλήσεις από άγνωστο νούμερο;
Cansu: Εμένα ρωτάς; Ακόμα κι ένας ανόητος δεν θα με ενοχλούσε.
Lara:Ας δούμε ποιος είναι. Εμπρός, εμπρός…. Δεν ακούγεται τίποτα.
Cansu: Δεν έχω καν ούτε ένα σιωπηλό πρόσωπο να μου τηλεφωνήσει.


Σκηνή έκτη στο σπίτι του Γιαβούζ.

Senem: Ώστε αύριο θα είσαι στην εταιρεία όλη μέρα; Τι να κάνω. Αφού δεν έχω έναν εραστή να με κακομαθαίνει, έκλεισα ραντεβού για να κακομάθω εγώ τον εαυτό μου. Ίσως μπορούμε να κάνουμε κάτι αφότου φύγουμε. Λένε ότι το φθινόπωρο θα είναι σύντομο φέτος, ίσως μπορέσουμε να φύγουμε μαζί για κάπου αλλού.

Yavouz: Θα δούμε.
Senem: Όμως πρέπει να κάνουμε κράτηση από νωρίτερα, ίσως κάτι απρόοπτο συμβεί την τελευταία στιγμή. Γιαβούζ, είναι φανερό ότι αυτό που σκέφτεσαι σου προκαλέι μεγάλο στρες.
Yavouz: Αυτό που μου προκαλεί στρες είναι το ότι δεν μπορώ να κάνω αυτό που σκέφτομαι, παρά μόνο να το σκέφτομαι;

Senem: Και ποια είναι αυτή η σκέψη που κάνεις και δεν μπορείς να πραγματοποιήσεις Yavouz Sinjekdar;
Yavouz: Το σκέφτομαι αλλά…
Senem: Κατά τη γνώμη μου αυτό που χρειάζεσαι είναι ένα μασάζ . Αν μπορούσες να έρθεις μαζί μου αύριο… Στην πραγματικότητα έχω μια καλύτερη ιδέα. Ας πάμε στο δωμάτιό μας και θα σε απαλλάξω εγώ από το στρες.

Kamel: Αδελφέ…
Yavouz: Μίλα Kamel
Kamel: Ερεύνησα τη σχέση μεταξύ Σαρράφογλου και της αδελφής Can. Ο Σαρράφογλου έχει γίνει μπελάς στην ομάδα της Can. Τον πηγαίνουν στο αστυνομικό τμήμα κάθε τρεις και λίγο και μάλιστα τις δύο τελευταίες συλλήψεις τις έκανε η Can Senem:Η αδελφή  Can; Αυτός ο αστυνομικός είναι γυναίκα;

Yavouz: Αυτό είναι όλο;
Kamel: Αυτό έχω αδελφέ.
Yavouz:  Πρώτα ο πατέρας Σαρράφογλου και τώρα ο γιος Σαρράφογλου και η Τζαν γνωρίζει και τους δυο. Πηγαίνει στο νεκροταφείο απλά και μόνο για κάποιον που συνέλαβε;
Senem:  Ένα λεπτό. Δεν το έπιασα αυτό. Ποια είναι η σχέση της με τον Εμίρ;
Yavouz: (στη Σανέμ) Αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να καταλάβεις …(στον  Kamel) Ας ετοιμάσουν το αυτοκίνητο. Ας πάμε στο υπόγειο.

Kamel: Εντάξει
Senem: Θα πας στη χαρτοπαικτική λέσχη;
Yavouz: Μην ανησυχείς. Δεν πάω επειδή κερδίζω στην αγάπη, αλλά για να παίξω.


Scene έβδομη

Can: (στο τηλέφωνο με τη μητέρα της) Γεια!! Καλά μαμά…δεν κοιμήθηκες ακόμα; Εντάξει… Και πως είναι το παιδί; Καλλα. Είμαι καλα; Όχι στο δρόμο, θα συναντήσω τη φίλη μου. Εντάξει , μη σε απασχολεί και πήγαινε για ύπνο, εντάξει; Εντάξει, φιλιά.

Στο γραφείο του  Yavouz
Kamel: Κοίταξέ τους. Δεν τους έχει μείνει ούτε μια σταλιά μυαλό. Αλλά ευτυχώς που δεν έχουν μυαλό, όλοι δουλεύουν για σένα. Μακάρι να αφήσουν λίγα λεφτά για τα παιδιά.
Yavouz: Δεν μου άρεσε αυτό.

Kamel: Είναι αμαρτία αδελφέ, δεν είναι;
Yavouz:  Δεν μου αρέσει που ο Σαρράφογλου είναι γύρω από τη Τζαν. Δεν τους είδες στο νεκροταφείο;

Kamel: Είδα, αλλά από την άλλη είναι η αδελφή Τζαν που περιτριγυρίζει το Σαρράφογλου.
Yavouz: Έχω μια αδυναμία στις γυναίκες που με απορρίπτουν, ακόμα κι αν απορρίπτουν την ανιδιοτελή βοήθειά μου.
Kamel: Ακόμα κι αν αυτή η γυναίκα είναι σαν αδελφή σου;

Yavouz:  Σαν αδελφή; Έχεις καινούργια αποστολή Kamel. Θα παίξουμε το παιχνίδι των σκιών με σένα.
Kamel: Ας παίξουμε αδελφέ
Yavouz: Η Τζαν. Θα γίνει η σκιά της αδελφής Τζαν. Αν μπλέξει σε φασαρία θα είσαι μαζί της. Αν μπει στο σπίτι της θα είσαι στην πόρτα της. Τι κάνει, πότε, με ποιον και ποιον συναντά, αν έχει καμία σχέση με το Σαρράφογλου. Θα τα παρακολουθείς όλα αυτά.
Kamel: Εντάξει, αδελφέ.


Σκηνή όγδοη στο νεκροταφείο

Emir: (στον τάφο της Φεριχά) Να αναπνέω, να ζω, σημαίνουν μόνο ότι μου λείπεις και τίποτα άλλο. Όσο περνάνε οι μέρες ,αισθάνομαι ότι έρχομαι πιο κοντά σου. Εκείνη η μέρα θα έρθει. Θα έρθει  η μέρα που θα σε αγκαλιάσω αγάπη μου.

Stranger 1: Τι εννοεί να φύγουμε; Ενοχλούμε τους πεθαμένους; Μας διώχνεις από το σπίτι του πατέρα σου ξεμωραμένε;
The cemetery keeper: Μην το κάνετε αυτό νεαροί. Ενοχλείτε τους επισκέπτες, δεν σέβεστε τους νεκρούς.. Θα καλέσω την αστυνομία.
Stranger 2:  Αν μπορέσεις να φύγεις από εδώ, τότε κάν’ το

Stranger: Είμαστε οι άντρες του Kadir Black, είσαι τελειωμένος.
The cemetery keeper: Ειδοποίησα την αστυνομία και έρχονται. Περίμενε μαζί μου και θα τους αναφέρουμε στην αστυνομία. Λένε ότι είναι οι άντρες του Kadi. Είναι παλιάνθρωποι και θα σου προκαλέσουν φασαρίες. Εντάξει. Εσύ ξέρεις καλύτερα.
Σκηνή ένατη στο φροντιστήριο.

Riza: Συγχαρητήρια. Να σε βοηθήσει ο Θεός. Καλή τύχη.
Zulal: Σ’ ευχαριστώ τόσο πολύ μπαμπά Ριζά, δεν θα σε απογοητεύσω.
Riza: Πάρε αυτό. Είναι  κάρτα για το λεωφορείο. Έμαθες τη στάση, έτσι;
Zulal: Ναι, μην ανησυχείς, θα αφήσω το τηλέφωνό μου ανοιχτό για να με παίρνεις όποτε θέλεις.

Riza: Πήγαινε, Ο θεός να σε ευλογεί.
Zulal: Σ’ ευχαριστώ μπαμπά Ριζά.

Σκηνή δέκατη στο σπίτι του θυρωρού.

Khadija: Είπα να μη μιλήσω αλλά δεν αντέχω, το στόμα προτρέχει. Είναι λογικό αυτό που έκανε ο αδελφός μου; Φέρνει την κόρη αγνώστων απλά και μόνο επειδή πήρε το γάλα της Ζεχρά, λες και αυτό δεν ήταν αρκετό. Αυτή μένει σαν φιλοξενούμενη και μετά την παίρνει και τη γράφει σε φροντιστήριο, κοίτα.. κοίτα.

Seher: Πήρε επίσης και την κάρτα του λεωφορείου, έφυγε μόνο και μόνο για να βρει ταξί γι’ αυτή την ομογάλακτη κόρη, έτσι δεν είναι;
Khadija: Δεν το είπα αυτό για να την πειράξει, αλλά όταν επιστρέψει ο αδελφός μου θα μιλήσω. Πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι για όλους;
Seher: Θα σπάσω τα δόντια μου αν πεις έστω και μια λέξη στον πατέρα Ριζά.

Khadija: Ορκίζομαι ότι θα πω. Θα του πω: είσαι καμία τράπεζα γι’ αυτό το κορίτσι; Αν δεν του το πω αυτό να μη με λένε Khadija. Προς τι όλα αυτά τα έξοδα; Από ποια χρήματα πληρώνονται;
Seher: Αδελφή Khadija!!!  Είναι πιθανόν ο μπαμπάς Ριζά να δίνει σ’ αυτήν την «κόρη» χρήματα από τα λεφτά της Φεριχά από το ξενοδοχείο;
Khadija: Μην το λες αυτό κορίτσι μου. Ο διάβολος σου ψιθυρίζει  αυτές τις κουβέντες στο κεφάλι; Είναι αδύνατον ο αδελφός μου να πάρει αυτά τα λεφτά. Είναι αμαρτία. Δεν το ξεχνάω αυτό. Ο δικηγόρος έφερε πολλά λεφτά και ο αδελφός μου δεν μίλησε καν, τα αρνήθηκε με μια κίνηση των χεριών του και είπε δεν τα θέλω. Seher: Κι εγώ το ξέρω. Τόσο έντιμος.
Khadija: Ναι, είμαστε έντιμοι.
Seher: Αν δεν ήταν ο εγωισμός σας, η ζωές μας θα είχαν σωθεί μέχρι τώρα.

Riza: Αυτό ήταν.
Khadija: Καλώς ήρθες αδελφέ.
Riza: Καλώς σας βρήκα. Έρχομαι από το φροντιστήριο. Η Ζουλάλ άρχισε τα μαθήματα. Λαμπρό κορίτσι. Μακάρι ο Θεός να τη βοηθήσει. Με τη θέληση του Θεού τα πρόσωπά μας θα χαμογελάσουν…. Σεχέρ φτιάξε λίγο τσάι κόρη μου. Θα προσευχηθώ και θα έρθω.  .
Seher: (στη Khadija) Ει!! Πως θα σε φωνάζουμε τώρα;
Khadija: Ο καθένας έχει τα βάσανά του.. Βάλε αυγά  από πάνω και βάλ’ το στο φούρνο. Θα κοιτάξω αν έμειναν καθόλου λεφτά… Θα πάω επάνω να δω τι κάνουν, εντάξει;
Σκηνή ενδέκατη στο διαμέρισμα του Koray

Koray: Ο θεός να σε ευλογεί Pinar
Pinar: Σ’ ευχαριστώ
Koray: θα βγω έξω. Συνήθως έρχομαι σπίτι γύρω στις 6 μ.μ., μερικές φορές νωρίτερα και άλλες φορές αργότερα. Είσαι ελεύθερη να φεύγεις όταν επιστρέφω, αλλά δεν θέλω εκπλήξεις σε περίπτωση που αργώ.
Pinar: Δεν θα υπάρξουν εκπλήξεις.

Koray: Εντάξει τότε…. Πρέπει να σε προειδοποιήσω για την κυρία  Khadija
Pinar: Η κυρία Khadija είναι η σύζυγος του θυρωρού ή κάτι τέτοιο;
Koray: Όχι, τίποτα τέτοιο. Είναι η πρώην πεθερά μου.
Pinar: Αλήθεια. Συγχώρεσέ με σε παρακαλώ. Δεν το ήξερα, εξαιτίας εκείνης της μέρας.

Koray: Δεν έχει σημασία. Η κυρία Khadija είναι η γιαγιά του Can και η αλήθεια είναι ότι είναι μια περίεργη γυναικα. Αυτή έκανε όλες τις προηγούμενες νταντάδες να παραιτηθούν και κατά τη γνώμη μου θα κάνει ότι μπορεί για να σε κάνει κι εσένα να φύγεις.
Pinar: Πίστεψέ με, δεν μπορεί να με κάνει να παραιτηθώ.

Koray: Τόση σιγουριά; Χαίρομαι που το ακούω. Αντίο. Θα τα πούμε αργότερα και καλή τύχη.
Pinar: Δεν είναι επειδή έχω τόση σιγουριά, αλλά είμαι σίγουρη ότι δεν γίνεται να χάσω τη δουλειά μου.
Khadija: Έπρεπε να ανοίξεις την πόρτα αμέσως μόλις χτύπησα.


Σκηνή δωδέκατη στο σπα

Help1: Έχει περάσει καιρός κυρία Ms. Senem
Senem: Ήμουν εκτός της χώρας για λίγο αλλά από εδώ και στο εξής θα έρχομαι κάθε βδομάδα. Δεν ξέχασα τα μαγικά σου χέρια.
Aysun: Ποια βλέπω; Βλέπω ότι γυρίσατε κυρία Senem.
Senem: Αν ήξερα ότι θα χαιρόσασταν τόσο πολύ όταν με βλέπατε, θα σας είχα στείλει ένα γράμμα με τον Unal…Αστειεύομαι. Δεν έχω δει τον πρώην σύζυγό σας γα μήνες.
Aysun: Δεν χρειάζεται να μου το πείτε. Είμαι σίγουρη ότι ο Unal δεν σας ταιριάζει πια.
Help 2: Παρακαλώ περάστε μέσα κυρία Ms. Aysun
Aysun: Ίσως αργότερα… Ήρθα εδώ για να χαλαρώσω αλλά δεν είναι δυνατόν σε τέτοιο περιβάλλον.
Senem:  Που σταματήσαμε;

Σκηνή δέκατη τρίτη στο φροντιστήριο

Student1: Zulal, έχεις ωραία μαλλιά. Ποιος είναι ο κομμωτής σου;
Zulal: Άλλη ερώτηση. Βαρέθηκα να το ακούω. Πηγαίνω σε κάποιον στο Ετιλέρ, κοντά στο σπίτι μου, αλλά δεν μπορώ να πω το όνομα του κομμωτηρίου επειδή δεν προδίδω τα μυστικά μου.
Chaima: Κοιτάξτε, αυτό είναι δωροδοκία από το μπαμπά μου για να μελετήσω.
Student 1: Εύχομαι να πάρεις ένα καλύτερο από αυτόν που θα παντρευτείς.

Chaima: Αυτό θα γίνει σίγουρα … βλέπω ότι σου αρέσει πολύ το δαχτυλίδι μου Zulal
Zulal:  Είναι πολύ όμορφο. Κι εμένα μου αρέσουν τα κοσμήματα, αλλά δεν με αφήνουν να τα φοράω στο φροντιστήριο.
Chaima: Τέλος πάντων, θα πάω στο μπάνιο.
Zulal: Έρχομαι κι εγώ.
Student 1: Δεν φαίνεται σαν να είναι από το Ετιλέρ.
Zulal: Συγγνώμη είδες την Chaima. Ξέχασε το δαχτυλίδι της στο μπάνιο.
Student 1: Όχι, δεν την είδα.


Σκηνή δέκατη τέταρτη

Woman: Θα αναφέρω αυτό το κτήνος τον άντρα μου. Δεν θα μπορέσει σηκώσει χέρι πάνω μου ξανά. Δεν το κάνω για μένα αλλά για τα παιδιά μου. Τα παιδία μου δεν θα κλάψουν πια.

Can: Φυσικά και θα τον αναφέρεις, αλλά μη σκέφτεσαι μόνο τα παιδιά σου, αλλά και τον εαυτό σου, εντάξει; Υπενθύμισε στον άντρα σου ότι είσαι κι εσύ άνθρωπος, Πάμε.
Woman: να πάρω την τσάντα μου. Αν οι γείτονες εξηγούσαν τι είδαν εκείνη τη νύχτα, θα χρησίμευε στο Δικαστήριο, αλλά ποιος μπορεί να το κάνει; Φοβούνται όλοι. Σε κανέναν δεν αρέσει να μπλέξει με δικαστήρια.
Can: στην πραγματικότητα ξέρω κάποιον που δεν θα φοβηθεί τον άντρα σου. …. In fact I know someone who will not get scared of your husband…(to Emir) Ει, αργόσχολε θέλεις να γίνεις στ’ αλήθεια ήρωας αυτή τη φορά;
Kamel: (στο τηλέφωνο) Μπήκα στο κτίριο … Όχι, είναι ακόμα ….

Yavouz: Kamel…Μίλα
Kamel: Μόλις βγήκε έξω αδελφέ και ο γιος Σαρράφογλου είναι μαζί της, αλλά δεν είναι μόνοι αδελφέ. Νομίζω ότι εκείνος ο άντρας κάτι έκανε και ασχολούνται με αυτό, αλλά είναι και μια γυναίκα μαζί της, Φαίνεται να είναι δουλειά.
Yavouz:  Να μη σχολιάζεις αλλά να είσαι σίγουρος Kamel. Ακολούθησέ τους.

Σκηνή δέκατη πέμπτη στο σπίτι του Κοράυ

Pinar: Can ας κλείσουμε την τηλεόραση και να πάμε να παίξουμε.

Khadija: Είσαι τρελή; Αυτό είναι το αγαπημένο του καρτούν, έτσι δεν είναι γιε μου;
Pinar: Είναι σχεδόν δύο ώρες μπροστά στην τηλεόραση, δεν είναι καλό γι’ αυτόν . Khadija:  Και τι μ’ αυτό; Τρώει το φαγητό του και τα φρούτα του. Για τι πράγμα μιλάς:
Pinar: Can καλέ μου. Πάμε να δούμε τι υπάρχει στο δωμάτιό σου.
Khadija: Ορκίζομαι ότι δεν αντέχω όπως γυρίζεις. Πως μπορεί να σε αντέξει το παιδί; Έλα γιε μου. Ας πάμε στο δωμάτιο σου. Ας παίξουμε στο δωμάτιο σου και η γιαγιά θα σου πει παραμύθια. …

Teacher1: Η Gulsum κλείστηκε πάλι στον εαυτό της. Στο λέω, δεν είναι καθόλου καλά. …

Zulal: Συγγνώμη είδες την Chaima;
Random student: Δεν ξέρω, ίσως να έφυγε.
Chaima: Κοιτάξτε μου έκλεψε το δαχτυλίδι. Από την αρχή το κοιτούσε σαν να ήθελε να το φάει.
Zulal: Σε έψαχνα.
Chaima: Τι δουλειά έχει το δαχτυλίδι μου στο δάχτυλό σου;

Zulal: Το ξέχασες στο μπάνιο, χαζή είσαι;
Chaima: Και το πήρες και το φόρεσες, έτσι δεν είναι;

Zulal: Πάρ’ το ανόητη!
Chaima: Κλέφτρα
Zulal: Πρόσεχε τα λόγια σου.
Chaima: Σου λέω ότι μου έκλεψες το δαχτυλίδι μου.
Zulal: Μη νομίζεις ότι όλοι είναι ηλίθιοι όπως εσύ. Θα το φορούσα και θα περνούσα μπροστά από όλους αν ήθελα το κλέψω;
Chaima: Δεν ξέρω μέχρι που μπορείς να φτάσεις.

Zulal: Άσε με ήσυχη.
Chaima: Κοίτα, θα σε καταγγείλω
Zulal: Θα σε κλωτσήσω και θα σε καταγγείλω.
Chaima: Κλέφτρα.
Selim: Κυρίες μου…τι κάνετε;
Zulal:  θα μου ζητήσεις συγγνώμη.
Chaima:  Θα την καταγγείλω. Αυτό το κορίτσι που έκλεψε το δαχτυλίδι μου.


Στο αστυνομικό τμήμα
Can: Είναι εδώ ο  Selim;
Random police: Δεν νομίζω να έρθει σύντομα.
Can: Η γυναίκα θα καταγγείλει τον άντρα της για ξυλοδαρμό και ο κύριος θα καταθέσει.. Πάρε την κατάθεσή του.
Random police: εντάξει

Zulal: Είπα ότι δεν το έκανα. Δεν καταλαβαίνεις;

Selim: Εντάξει.
Zulal:Είναι ψεύτρα, δεν το βλέπετε;
Chaima: Μίλα με σεβασμό.

Kamel: (στο τηλέφωνο με το Yavouz) Όχι αδελφέ, δεν βγήκε ακόμα.

Zulal: Δεν είμαι κλέφτρα. Κανείς δεν μπορεί να με κατηγορήσει.
Chaima: Τότε τι δουλειά έχει το δαχτυλίδι μου στο δάχτυλό σου;
Selim: Αρκετά!!! Μου προκαλέσατε πονοκέφαλο σε όλο το δρόμο.
Zulal: Έχεις κατηγορηθεί για κλοπή; Ξέρεις τι σημαίνει;

Chaima: Κλέφτρα.
Zulal: Σκάσε

Selim: Σκάστε και οι δυο.
Can: Έχουμε καλεσμένους;
Chaima: Αυτό το παλιοκόριτσο έκλεψε το διαμαντένιο δαχτυλίδι μου.

Selim: Σταμάτα
Zulal: Εσύ είσαι παλιοκόριτσο.
Zulal: Emir…Emir,  σε παρακαλώ, βοήθησέ με. Με κατηγορούν με ψέματα. Δεν έκλεψα τίποτα. Ορκίζομαι. Δεν το έκανα.


Σκηνή δέκατη έκτη στο σπίτι του  Unal

Unal: Πες μου σε τι κατάσταση βρισκόμαστε μετά την πώληση.;

Lawyer: Μετά τη χθεσινή μεταβίβαση δεν έχει μείνει τίποτα εκτός από το σπίτι σας.
Unal: Αλήθεια; Δεν το ήξερα. Με κοροϊδεύεις; Πές μου για τα λεφτά, τα λεφτά. …
Lawyer: Με τα χρέη του τζόγου και τους λογαριασμούς αν συνεχίσετε έτσι..
Unal: Έτσι; Για τι πράγμα μιλάς; Μου δίνει συμβουλές;

Lawyer: Όχι κύριε, είναι δυνατόν; Εννοούσα το οικονομικό σας σχέδιο τον τελευταίο καιρό. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αν χάσετε τα χρήματα που πήρατε από τη μεταβίβαση σε μια νύχτα θα  βρεθείτε σε δύσκολη θέση.
Unal:  Αυτά τα χρήματα δεν θα είναι μόνο γι’ απόψε αλλά θα καλύψουν τα έξοδα μου για εφτά γενιές. .

Σκηνή δέκατη έβδομη στο αστυνομικό τμήμα.

Selim: Ποιο είναι το νούμερο του σπιτιού;
Zulal: Δεν έχει νούμερο, ζω στο σπίτι του θυρωρού.

Chaima: Μάλιστα. Και κλέφτρα και ψεύτρα.
Zulal: Μίλα καλά.
Selim: Εντάξει νεαρή, κάθισε κάτω.
Chaima: Όταν έλεγε ότι μένει στο Ετιλέρ εννοούσε ότι μένει στο σπίτι του θυρωρού.

Student1: Chaima τι κάνεις; Η Zulal σε έψαχνε. Στ’ αλήθεια ρώτησε για σένα και μου είπε ότι έχασες το δαχτυλίδι σου και ότι σε έψαχνε.
Chaima: Άκου, είναι αλήθεια αυτά που λες; Ή είναι επειδή λυπήθηκε αυτή τη ψεύτρα;
Zulal: Τι λες;
Selim: Εντάξει, ηρέμησε. Ακούστε κυρίες μου, εδώ δεν είναι μέρος για τσακωμούς θυμωμένων εφήβων.

Zulal: Θυμωμένη ναι, αλλά όχι έφηβη.
Can: Λέει ότι δεν πήρε το δαχτυλίδι και η άλλη φίλη το επιβεβαίωσε. Αν πιστεύεις ακόμα ότι είναι συμμορία κατάγγειλέ τις να απλοποιήσουμε τα πράγματα και αν θέλεις μπορείς να της κάνεις αγωγή για αποζημίωση. …
Chaima: Τέλος πάντων, εγώ θα δείξω ωριμότητα.
Zulal: Άκου τι λέει.
Selim: Κάθησε, ηρέμησε.
Emir: Ας φύγουμε.
Selim: Ένα αληθινό κορίτσι.

Can: τι είπες;
Selim: Εννοούσα τη Zulal. Οξύθυμο κορίτσι, σαν τις παλιές Τούρκικες ταινίες…
Can:Τι είναι αυτό; Είσαι ο Tarka Khan; Τι είσαι;
Selim: Δεν αποφάσισα ακόμα.

Σκηνή δέκατη όγδοη
Yavouz: Ώστε είπες ότι ο Σαρράφογλου έφυγε από το αστυνομικό τμήμα με μια γυναίκα. Μείνε εκεί που είσαι, η δουλειά σου είναι να προσέχεις την Τζαν.

Senem:Δεν υπάρχει τίποτα που να με χαλαρώνει περισσότερο από το να σε βρίσκω στο σπίτι, ούτε καν το σπα.
Yavouz: Αλλά σου δίνει μια υπέροχη μυρωδιά όπως ενός αγγέλου στον παράδεισο. Senem: Δεν το ξέρεις ότι μου αρέσει να με κακομαθαίνεις; Θέλεις να έρθω πιο κοντά; Φαίνεται ότι περιμένεις τηλεφώνημα.
Yavouz: Έχω μια υποχρέωση. Κάποια σημαντική δουλειά.

Senem:  Αφορά την αδελφή Can;
Yavouz: Αφορά ένα ενθύμιο.
Senem: Ένα ενθύμιο; Φυσικά…  λες και τα ενθύμια είναι πολύ σημαντικά στη μέρα μας.


Σκηνή δέκατη ένατη Emir και  Zulal

Emir: Γιατί το έκανες αυτό;
Zulal: Με αποκάλεσε κλέφτρα.
Emir:Δεν ρωτάω γι’ αυτό. Γιατί είπες ψέματα;
Zulal:  ήθελα να είμαι σαν αυτούς. Ήμουν περίεργη να δω πως θα ήταν να είμαι σαν αυτούς

Emir: (στο ταξί) σταμάτα, σταμάτα.. Πρόσεχε.!
Zulal: Μα δεν ξέρω τη διεύθυνση.
Emir: Στο Ετιλέρ.

Σκηνή εικοστή στο σπίτι του θυρωρού

Khadija: Βιάζεσαι.
Seher: Φαίνεται ότι πείνασε στο φροντιστήριο
Riza:  Φάε κόρη μου, φάε.
Seher:  Σταμάτα και πες μας πως ήταν η πρώτη μέρα στο φροντιστήριο.

Zulal: Καλά ήταν. Τα πήγα καλά με όλου, τα μαθήματα ήταν εντάξει. Έκανα πολλά μαθήματα.
Riza: Μπράβο κόρη μου, μπράβο. Να μην παραμελείς τα μαθήματά σου, εντάξει; Seher: Αιι!! Αχ πατέρα, μόλις θυμήθηκα τη Φεριχά που κάθε μέρα κλεινόταν στο δωμάτιό της και μελετούσε, ήταν καλή μαθήτρια, αλλά η Ζουλάλ δεν θα μας αφήσει να την πεθυμήσουμε, σωστά; Γιατί με κοιτάζετε; Είπα κάτι κακό; Νομίζω ότι δεν θα τη θυμόμαστε πάντα για άσχημα πράγματα. Εννοώ θα έπρεπε να θυμόμαστε τη μνήμη της με καλά πράγματα… Ποτέ δεν ξέρουμε τι θα μας συμβεί αύριο. Η ζωή έβαλε ένα νέο κορίτσι τον τάφο και ένα νέο παλληκάρι σαν το βουνό από το Ετιλέρ στο κέντρο της πόλης.
Omer: Δεν μπορείς να αναφέρεις εκείνον τον άντρα σ’ αυτό το τραπέζι, με ακούς; Riza: Omer, μην αντιμιλάς και φωνάζεις στη νύφη σου.

Seher: Έγινε χειρότερος από τον αδελφό του έτσι που χτυπάει την πόρτα και φεύγει. Τι είπα; Είπα τίποτα κακό; Θυμήθηκα τη μεγαλύτερη αδελφή του και τον ξεπεσμό του γαμπρού του, είναι ψέμα; Δεν ξέπεσε;
Khadija: Έχεις τέτοια θέση σ’ αυτό το σπίτι που να μας κάνει να σε σεβόμαστε; Seher: Σου αρέσει να ανοίγεις παλιές υποθέσεις, σωστά; Γιατί δεν συμπαθεί τον Εμίρ, δεν το καταλαβαίνω… Εννοώ δεν ξέρει ότι η αδελφή του αρραβωνιάστηκε με το ζόρι με το Halil,  νομίζει ότι ο  Emir φταίει για όλα.
Riza: Αρκετά. Μη μιλάς.
Khadija: Μην της αντιμιλάς αδελφέ, θα σου ανέβει η πίεση.

Zulal: Να σου φέρει το φάρμακό σου μπαμπα Ριζά;
Riza: Όχι κόρη μου.

Zulal: Τότε ευχαριστώ για το φαγητό. Ήταν νόστιμο. Έχω λίγες ασκήσεις. Θα τις λύσω πριν πέσω για ύπνο.
Riza: Εντάξει. Καλό διάβασμα κόρη μου.
Khadija: Φεύγει πάλι χωρίς να βοηθήσει με το τραπέζι.
Seher: σαν να της ήταν δύσκολο να μελετήσει και να βοηθήσει κιόλας.


(Έξω)
Cansu: Καληνύχτα
Omer: Καληνύχτα.
Lara: Omer, γύρισες; Δεν έχουμε ειδωθεί για αρκετό καιρό; Σε ποια τάξη πας; Άρχισε το σχολείο;
Omer: Ναι
Lara: Εντάξει, μπορούμε να μιλήσουμε αργότερα. Να έχεις ένα καλό βράδυ.

Omer: Καληνύχτα.
Lara: Καληνύχτα κύριε. Riza
Riza:  Καληνύχτα κόρη μου. Omer, πήγαινε σπίτι καλέ μου.
Omer: Πες σ’ αυτή τη γυναίκα να μην αναφέρει ξανά αυτόν τον άντρα μπροστά μου  Riza: Omer είναι η νύφη σου, δεν μπορείς να μιλάς έτσι.
Omer: Σταμάτα μπαμπά, δεν ξέρουμε ποια είναι;

Riza: Omer!!
Omer: Πρόσεξε. Εγώ δεν είμαι ο αδελφός μου. Κανείς δεν μπορεί να μιλάει μπροστά μου για κάποιον που έριξε τη μαμά μου και τη αδελφή μου στη φωτιά. Ούτε η νύφη μου, ούτε καν    μπορεί να μιλάει.
Riza: Δεν μπορείς να μιλάς έτσι στον πατέρα σου, κατάλαβες. Πήγαινε σπίτι, πήγαινε σπίτι είπα.!!

Στο σπίτι της  Cansu και της Lara

Lara: Κοίτα τον  Omer. Παλιά ήταν ο μικρός μου φίλος. Ένα παιδί με λαμπερά μάτια, κοίτα πως έχει γίνει.
Cansu: Ο καημένος  κοιτάει το κενό.
Lara: Η μητέρα του και η αδελφή του σκοτώθηκαν μπροστά στα μάτια του. Πως μπορεί να το ξεπεράσει.
Cansu:  Φυσικά και δεν είναι εύκολο. Δεν θα μπορούσε να το ξεπεράσει.

Σκηνή εικοστή πρώτη

Can: Emir, Emir…ποιος στο έκανε αυτό; Σήκω. Πάμε στο νοσοκομείο.

Emir: Δεν θα πάω. Άσε με.
Can: Θα μου εξηγήσεις τι έγινε. Σήκω.
Emir: Άσε με.
Can: Θα σε χτυπήσουν ξανά. Σκοπεύεις να πεθάνεις εδώ; Σκοπεύεις να περιμένεις μέχρι το πρωί; Αυτά τα τραύματα δεν θα σε σκοτώσουν… Έλα δώσε μου το χέρι σου. Η θερμοκρασία σου είναι τόσο ψηλή. Πρέπει να πάμε στο νοσοκομείο.
Emir: Δεν θα πάω στο νοσοκομείο.
Can: Θα πάμε


Kamel: Τώρα*****Σαρράφογλου

Emir: Δεν θα πάω στο νοσοκομείο.

Σκηνή εικοστή δεύτερη στο σπίτι του θυρωρού.

Seher:  Τι συμβαίνει ομογάλακτη κόρη; Δεν μπορείς να κοιμηθείς; Εγώ προσβλήθηκα από ένα παιδί και εσύ είσαι αυτή που δεν μπορείς να κοιμηθείς; Τι έγινε;

Zulal: Που είπες ότι ξέπεσε  ο Εμίρ;
Seher: Στο κάτω μέρος  του πύργου. Με άλλα λόγια σε ένα ακατάλληλο μέρος για τους ανθρώπους του Ετιλέρ της υψηλής κοινωνίας.
Zulal: Και που είναι αυτός ο πύργος;
Seher: Ένα μέρος κοντά στο Ταξίμ. Στο κάτω μέρος του πύργου του «Γαλατά». Τι; Θα τον επισκεφθείς ;?
Zulal: Κοιμήσου.
Seher: Ο Θεός ας αναπαύσει τη ψυχή της. Η συγχωρεμένη ήταν πεισματάρα με ισχυρό χαρακτήρα και έξυπνη, αλλά εσύ είσαι χειρότερη.
Zulal: Τι είπες;
Seher: Δείχνεις τον πραγματικό σου χαρακτήρα, σωστά;

Zulal: Μοιάζω με τη Feriha; Είμαι σαν τη Φεριχά;
Seher: Όχι, μια κουβέντα είπα και μακάριο Θεός να σε γλιτώσει από ένα τέλος σαν το δικό της. Καληνύχτα.


Σκηνή εικοστή Τρίτη.
Can: Σου έσπασαν μπουκάλι στο κεφάλι σου; Ποιος το έκανε;

Emir: Δεν ξέρω
Can: 39°
Emir: Τι κάνεις;
Can: Θα σου ρίξω τη θερμοκρασία… σήκω…. Έλα…. Θα σου φέρω μια πετσέτα…. Μη βγεις αμέσως, περίμενε λίγο. Το ξέρω ότι είναι κρύο αλλά έτσι πρέπει. Είμαι εδώ. Φώναξέ με αν συμβεί κάτι.
Σκηνή εικοστή τέταρτη.

Yavouz:Ώστε πήγαν σπίτι μαζί; Αγκαλιασμένοι.
Kamel: στηρίζονταν ο ένας στον άλλο αδελφέ.
Yavouz: (στον εαυτό του) ώστε μπαίνεις πάλι στο δρόμο μου υιε Σαρράφογλου. Ώστε χώνεις τη μύτη σου στις δουλειές μου πάλι. Rejep, ποια είναι η κατάσταση στα τραπέζια; Υπάρχει κίνηση στο τραπέζι 8 κύριε.

Yavouz: Άσε τα νούμερα. Πες μου ονόματα. Ποια είναι η κατάσταση του Unal Sarafeoglouq
Rejep: Δεν μπορεί να φύγει από το τραπέζι κύριε Yavouz
Yavouz: Είναι παλιός φίλος. Μπορούμε να του κάνουμε καμία χάρη σε μια τόσο κακή μέρα;
Rejep: Η χάρη εξαρτάται από εσάς κύριε Yavouz
Yavouz: Άνοιξέ μια κάρτα για τον κύριο Unal. Όπως δεν έχουμε κάνει με κανέναν άλλο πριν. Μια κάρτα για τα απαραίτητα.

Can: Το παντελόνι σου είναι βρεγμένο. Βγάλ’ το. Θα στο στεγνώσω.

Emir: Όχι, δεν θα καθίσω ούτως ή άλλως.
Can: Σου επιτέθηκαν, που θα πας με τα χέρια και τα πόδια σου να τρέμουν;
Emir:  Παίζεις την αστυνομικό;
Can: Αυτός είναι ο τομέας μου. Κάνω τη δουλειά μου.

Emir: Δεν είμαι δική σου δουλειά.
Can: Οποιοσδήποτε χρειάζεται την αστυνομία είναι δουλειά μου.

Emir: Δεν χρειάζομαι τη βοήθεια κανενός.
Can:  Είσαι εντάξει; Είσαι εντάξει;

Emir: Καλά είμαι.
Can: Σίγουρα δεν χρειάζεσαι βοήθεια.
Emir: Πρέπει να αποφασίσεις αν είσαι αστυνομικός ή νοσοκόμα. Μη μαλώνεις μαζί μου.
Can: Μπορείς να τρομάζεις μ’ αυτό τον τρόπο τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται για σένα, αλλά εγώ δεν τρομάζω αφού δεν ενδιαφέρομαι για σένα, εντάξει; Προσπαθώ απλά να κάνω τη δουλειά μου.
Emir: κοίτα, στο λέω για τελευταία φορά. Δεν είμαι δική σου δουλειά. Μην ανακατεύεσαι.
Can: Θέλω τα αρχεία από τις κάμερες της περιοχής στο κάτω μέρος της γέφυρας δίπλα στο παρκινγκ  των αυτοκινήτων.

Scene εικοστή έκτη

Gamer:  Νομίζω ότι δεν μπορείτε να προχωρήσετε άλλο κύριε Unal
Unal: Τι έπαρση είναι αυτή; Και ποιος είσαι εσύ που θα αποφασίσεις; Αν θέλω μπορώ να μείνω μέχρι το πρωί.
Gamer: Εντάξει κύριε  Unal
Unal: Εντάξει.
Gamer: Μια ειδική πιστωτική κάρτα ανοίχτηκε στο όνομά σας στο κλαμπ μας κύριε. Unal: Πιστωτική;
Gamer: Ένα δώρο από τον ιδιοκτήτη σε πελάτες σαν και σας. Μπορείτε να παίξετε όσο θέλετε.
Unal:  Ευχαριστώ. Το αφεντικό σου ξέρει τη δουλειά του. Θέλω να τον γνωρίσω.
Gamer: Μας παρακολουθεί τώρα. Αλλά το έχει ως αρχή να μην  ανακατεύεται με τους καλεσμένους που παίζουν
Σκηνή εικοστή έβδομη

Emir: Θα είμαι πάντα δικός σου.

Στο αστυνομικό τμήμα

Selim: Ωχ!! Ήταν άγριοι μαζί του.
Can: Σταμάτα το, μεγέθυνε το, εντάξει. Θέλω  να δω το πρόσωπο που άντρα που είναι μπροστά.
Selim: Εντάξει… Πότε θα έρθει να τους καταγγείλει;

Can: Όχι, δεν θα έρθει.
Selim: Το πιασα. Λες ότι οι εγκληματίες θα πρέπει τιμωρούνται εν αγνοία του.

Can: Κοίτα τη δουλειά σου.
Selim: Τι υποδειγματικός χαρακτήρας. Ώστε αυτό δεν έχει να κάνει με την φήμη του Εμίρ τελευταία;
Can: Εσύ αποφοίτησες από την ακαδημία της αστυνομίας ή από κανένα γυναικείο κολλέγιο; Είμαστε αστυνομικοί. Δεν με νοιάζει ποιος έκανε το έγκλημα, αλλά το το ίδιο το έγκλημα. Μην το κάνεις ξανά αυτό.


Aysun: Emir, Emir…Emir περίμενε!! Emir άκουσέ με γιε μου. Δεν θα σε ρωτήσω τι έπαθε το πρόσωπό σου, γιατί ξέρω ότι δεν θα μου εξηγήσεις. Emir, κάθε φορά που σε βλέπω, είσαι τραυματισμένος και κάπου. Emir, πότε θα σταματήσεις να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου; Emir…Emir…Emir μη φεύγεις.

Στο σπίτι του θυρωρού

Omer: Μη…Μ’ αρέσει, μ’ αρέσει έτσι.
Zulal: Σου αρέσει έτσι αλλά στο σχολείο δεν θα αρέσει.

Riza: Δεν έφυγες ακόμα κόρη μου.
Zulal: Έψαχνα για ένα βιβλίο και μόλις το βρήκα.

Riza: Δεν θα αργήσεις;
Zulal: Όχι, φεύγω τώρα.
Riza: Καλό μάθημα.
Zulal: Ευχαριστώ.
Riza: Omer, δεν έχεις προβλήματα στο σχολείο, έτσι; Το συνήθισες;

Omer: Δεν έχω προβλήματα πατέρα.
Riza: Καλό μάθημα

Omer: Καλημέρα πατέρα.
Teen1: Που είναι ο Omer?
Teen2: Εδώ είναι.
Omer: Τι κάνετε εδώ; Έγινε κανένας τσακωμός;
Teen1: ξέρεις ότι αυτοί άρχισαν τον τσακωμό και τώρα θα τιμωρηθούν.
Omer: Ας φύγουμε.

Teen2: Ας μοιραστούμε αυτά πρώτα.
Teen 1: Ας τα μοιράσουμε αργότερα.