Μετάφραση σκηνών από την σειρά Emir'in Yolu
Παρακαλώ σεβαστείτε την δουλειά μας, και οποιαδήποτε χρήση της, θα ήταν σεβαστό να αναφερθεί.
69ο Επεισόδιο
Σκηνή πρώτη στο νεκροταφείο
.
Can: Το έχασες κατά τη διάρκεια της συμπλοκής. Πήγα στο σπίτι σου και ο μπαμπάς σου μου είπε ότι ήταν πιθανό να είσαι εδώ. … Συλλυπητήρια.
Can: Με ακολουθείς;
Yavouz: Αλήθεια
;
Can: Ει!! Θα το μετανιώσεις αν σε πιάσω να με ακολουθείς ξανά.
Yavouz: Επίσκεψη σε τάφο
;
Can: Μην παίζεις μαζί μου Σαντζακτάρ.
Yavouz: Εγώ επισκέπτομαι έναν τάφο. Των γονιών μου. Και εσύ νομίζω ότι είναι για έναν επισκέπτη. Can: Δεν είναι δική σου δουλειά. Ας αναπαύσει ο Θεός την ψυχή του κυρίου Mr. Salah Eddin.l
Yavouz: Η ζωή μας φέρνει και πάλι αντιμέτωπους Σαρράφογλου….. Καμελ, ερεύνησε τη σχέση της Τζαν με τον Εμιρ Σαρράφογλου.
Zulal: Το πόδι μου, το πόδι μου πονάει…. Το πόδι μου, το πόδι μου πονάει.
Emir: Κόπηκες, θα το δέσω για να σταματήσει η αιμορραγία… Το τραύμα δεν είναι βαθύ, αλλά πρέπει να το δει γιατρός. Zulal: Όχι, φοβάμαι πολύ τους γιατρούς
.
Emir: Προσπάθησε να σηκωθείς; Μπορείς να το πατήσεις; Μπορείς να περπατήσεις; Zulal: Όχι, εννοώ ότι πονάει τόσο πολύ
.
Emir: Εντάξει, σιγά. Έχει σκαλιά εκεί, πρόσεχε. Σιγά.
Zulal: Περίεργο. Το ταξί υποτίθεται ότι θα με περίμενε. Τώρα έφυγε, τι θα κάνω; Κόλλησα εδώ τώρα. Είμαι καινούργια εδώ, θα χαθώ μόνη μου. Αν δεν είναι μεγάλος κόπος, εννοώ αν είναι στο δρόμο σου, μπορείς να με πας στο Ετιλέρ;
Emir: Κανένα πρόβλημα …..Στο Ετιλέρ.
Σκηνή δεύτερη στο αστυνομικό τμήμα.
Can: Με το να κρατάει τα σκουλαρίκια αισθάνεται κοντά στη γυναίκα του.
Συνάδελφος της Can: Can, ο θρήνος του Emir σε συγκίνησε τόσο πολύ.
Can: Τι θρήνος; Δεν είδα ποτέ τόσο ρομαντικό θρήνο. Ο καθένας μπορεί να χάσει τον αγαπημένο του. Δεν έχασες ποτέ κάποιον; Όλοι οι άνθρωποι θα φύγουν όταν έρθει η ώρα τους. Το παραδίδεις τη ζωή σου στον πόνο και να αδιαφορείς γι αυτή ταιριάζει μόνο σ’ ένα τέτοιο αδύναμο άτομο. Τίποτα περισσότερο. !
Can’s
colleague: Εντάξει, εντάξει, παίρνω πίσω όσα είπα.
Can: Ο θάνατος είναι για όλους μας, αλλά το να μπλέκεις τη γενναιότητα με τον πόνο είναι ανώφελο, έτσι είναι. Δεν έχω Death is for all of us, but mixing bereavement with pain is useless, that’s it!! (στον εαυτό της) δεν έχω κανένα πένθος.
Σκηνή τρίτη στο ταξί
Taxi driver: Που πάμε;
Zulal: Προσπαθώ να θυμηθώ αλλα… ααα στο Chamlik…Σ’ ευχαριστώ τόσο πολύ… Νομίζω ότι φτάνουμε. Δεν μπόρεσα να προσευχηθώ. Πήγα να προσευχηθώ και αυτό το αναπάντεχο ατύχημα δεν με άφησε. Taxi driver: Δεξιά
;
Zulal: Αριστερά… Εδώ παρακαλώ . Δεν μιλάς κι εσύ πολύ. Θα σταματήσω να μιλάω. Ίσως να με γνώρισες. Εννοώ ότι σκέφτηκα ότι ίσως με θυμήθηκες αλλά όχι. Συναντηθήκαμε στο νεκροταφείο. Ήρθαμε με τον μπαμπά Ριζά. Όταν γυρίσαμε από το χωριό πήγαμε κατευθείαν στο νεκροταφείο, στον τάφο της Φεριχά. Με λένε Ζουλάλ, είμαι η ομογάλακτη αδελφή της Φεριχά
.
Emir: Της Φεριχα
;
Zulal: Η ομογάλακτη αδελφή.
Seher: Άρχισες τη δουλειά σου ομογάλακτη αδελφή.
Σκηνή τέταρτη στο σπίτι του θυρωρού:
Khadija: Δεν πήγες στο παντοπωλείο;
Seher: Σκέφτηκα ότι δεν θα έχει φρέσκο ψωμί τέτοια ώρα και ότι είναι καλύτερο να περιμένω μέχρι το απόγευμα.
Khadija: Εντάξει. Θα απλώσω αυτά τα ρούχα και θα γυρίσω.
Seher: Εντάξει.
Khadija: (στη Ζουλάλ) α, γύρισες. Κάνε μου χώρο να περάσω για να φύγω.
Zulal: Πέρασε θεία.
Seher: Τι έγινε; Κοκκίνισες. Είδες κανένα φάντασμα στο νεκροταφείο;
Riza: Zulal, γύρισες κόρη μου; Καλώς ήρθες γλυκιά μου. Γλυκιά μου έβαλες νερό και προσευχήθηκες;
Zulal: Ναι, έριξα νερό στο χώμα και προσευχήθηκα, μπαμπά Ριζά.
Riza: Σ΄ευχαριστώ κόρη μου, σ’ ευχαριστώ.
Seher: Ω!! Τι έπαθε το πόδι σου;
Riza: Αιμορραγεί το πόδι σου;
Zulal: Όχι μπαμπά Ριζά. Δεν είναι τίποτα ανησυχητικό. Το καθάρισα.
Riza: Όχι, όχι, αδύνατον. Πρέπει να το δει γιατρός.
Zulal: Όχι, όχι δεν χρειάζεται μπαμπά Ριζά. Θα το καθαρίσω και θα περάσει. Είναι τόσο επιφανειακό. Σταμάτησε να βγάζει αίμα. Πρώτα θα ξαπλώσω και μετά θα σηκωθώ….
Riza: Ο Θεός να σε ευλογεί κόρη μου. Ο Θεός να σε ευλογεί.
Σκηνή τέταρτη
Can: (στο τηλέφωνο) Μαμά, μου έλειψες τόσο πολύ, μου έλειψες τόσο πολύ. Τι κάνει ο Ardal; Είμαι καλά. Ωχ Θεέ μου. Μην κλαις. Είναι ένα δυνατό κορίτσι, …. Μαμά, θα το κλείσω. Θα σου στείλω χρήματα, εντάξει; Δεν θα καλύψω όλο το ποσό, αλλά ….Όχι. Δεν θέλω. Εντάξει, μιλήσαμε ήδη γι’ αυτό, εγώ …. Δεν θέλω να το διακινδυνεύσω. Δεν θα πάει σε κανονικό σχολείο. Θα κλείσω τώρα. Εντάξει.
(Στον Εμίρ) Η θέα είναι τόσο όμορφη, έτσι δεν είναι; Θα έπρεπε να κοιτάζουμε την Κωνσταντινούπολη από εδώ και να μη θέλουμε να εγκαταλείψουμε τη ζωή τόσο εύκολα.
Emir: Τη ζωή;
Can: Προφανώς ξέρεις να μιλάς. Σκεφτόμουν ότι θα μιλάω πάλι μόνη μου και θα έφευγα. Ήθελες να πεις: «είναι ζωή αυτή που ζω εγώ», έτσι δεν είναι;
Emir: Όχι, το ξέρω ότι ζω.
Can: Νομίζεις πως ζεις; Το ξέρεις ότι το να ζεις διαφέρει από το να αναπνέεις, δεν το ξέρεις;
Emir: Το ήξερα ότι η ζωή είναι διαφορετικό πράγμα από την αναπνοή. Το ήξερα πολύ καλά.
Can: Όταν κάποιος χάνει έναν αγαπημένο του, το πιο εύκολο πράγμα που μπορεί να κάνει είναι να λυπάται τον εαυτό του. Αυτό κάνει ο πιο δειλός.
Emir: Κράτα για τον εαυτό σου αυτά που ξέρεις για τον πόνο
.
Σκηνή στο σπίτι του θυρωρού.
Khadija: Έπρεπε να το καθαρίσουμε από την αρχή, ελπίζω να κάνει αυτό.
Zulal: Με πονάει τόσο πολύ.
Khadija: Έκανες εμβόλιο όταν ήσουν μικρή;
Zulal: Ναι,έκανα όταν ήμουν στο χωριό.
Khadija: Ωραία.
Seher: Μου έρχεται η Gulsum στο μυαλό όταν λέτε για χωριό.
Khadija: Αχ!! Μου χάλασες τη διάθεση πάλι κι αυτό το απόγευμα Seher!! Πως θα της εξηγήσω για την καινούργια νταντά;
Seher: Είναι όμορφη;
Khadija: Δεν είπα τίποτα τέτοιο. Λες ανοησίες.
Seher: Και τι θα γίνει αν είναι όμορφη; Μην ανησυχείς. Θα την κάνεις να χάσει το μυαλό της σε δυο μέρες.
Khadija: Zulal, μην παίζεις με το τραύμα σου αλλιώς θα αποκτήσεις καμία ουλή και θα μείνεις στο σπίτι… Φύγε από μπροστά μου. !
Seher: Τι παράξενο. Ένα αναπάντεχο ατύχημα στο νεκροταφείο. Ευτυχώς το κεφάλι και τα μάτια σου δεν τραυματίστηκαν. Είσαι τόσο τυχερή.
Zulal: Ναι, τυχερή.
Seher: Δεν φαίνεσαι σαν να έπεσες και να τραυματίστηκες, αλλά …
Zulal: Τι νομίζεις ότι ξέρεις; Είσαι γιατρός
Seher: Δεν χρειάζεται να είμαι γιατρός για να καταλάβω ότι έγινε επίτηδες. Και μάλιστα ότι εσύ ήσουν που το έκανες.
Zulal: Ουφ!! Αν το έκανα και τι μ’ αυτό; Κοίτα τη δουλειά σου. Και λοιπόν; Τι θα γίνει;
Seher: Άκουσέ με. Τα ξέρω καλά αυτά. Με κατάλαβες ομογάλακτη κόρη; Μπορείς να ξεγελάσεις τους πάντες σ’ αυτό το σπίτι, αλλά όχι εμένα.
Zulal: Τι λες;
Seher:Λέω ότι έκανες ό,τι έκανες για να πλησιάσεις τον Εμίρ. Δεν ξέρουμε τάχα ότι ο Εμίρ είναι στο νεκροταφείο κάθε μέρα; Βρήκες ένα τρόπο, τον έκανες να σε πάρει από το χέρι και να σε φέρει σπίτι, έτσι δεν είναι; Πόσο πανούργα είσαι.
Σκηνή πέμπτη στο σπίτι της Cansu
Cansu: Δεν υπάρχει τίποτα πιο ανόητο από τις ρομαντικές κομεντί.
Lara: Επειδή είμαστε μόνες;
Cansu: Για μένα ναι, επειδή είμαι καταδικασμένη στη μοναξιά.
Lara: Μην είσαι ανόητη Cansu
Cansu: Κάθε κορίτσι είναι πρωταγωνίστρια στην ταινία που παίζει, κι εγώ δεν είμαι σημαντική ούτε στη δικιά μου ζωή.
Lara: Τι θέλεις να κάνω μαζί σου τώρα; Προτιμάς μια ταινία τρόμου;
Cansu: Ναι, κατά τη γνώμη μου μια ταινία τρόμου είναι η καλύτερη επιλογή. Ας είναι μια ταινία τρόμου, με αίματα και …
Lara: Δεν απαγορεύεται να δέχεσαι κλήσεις από άγνωστο νούμερο;
Cansu: Εμένα ρωτάς; Ακόμα κι ένας ανόητος δεν θα με ενοχλούσε.
Lara:Ας δούμε ποιος είναι. Εμπρός, εμπρός…. Δεν ακούγεται τίποτα.
Cansu: Δεν έχω καν ούτε ένα σιωπηλό πρόσωπο να μου τηλεφωνήσει.
Σκηνή έκτη στο σπίτι του Γιαβούζ.
Senem: Ώστε αύριο θα είσαι στην εταιρεία όλη μέρα; Τι να κάνω. Αφού δεν έχω έναν εραστή να με κακομαθαίνει, έκλεισα ραντεβού για να κακομάθω εγώ τον εαυτό μου. Ίσως μπορούμε να κάνουμε κάτι αφότου φύγουμε. Λένε ότι το φθινόπωρο θα είναι σύντομο φέτος, ίσως μπορέσουμε να φύγουμε μαζί για κάπου αλλού.
Yavouz: Θα δούμε.
Senem: Όμως πρέπει να κάνουμε κράτηση από νωρίτερα, ίσως κάτι απρόοπτο συμβεί την τελευταία στιγμή. Γιαβούζ, είναι φανερό ότι αυτό που σκέφτεσαι σου προκαλέι μεγάλο στρες.
Yavouz: Αυτό που μου προκαλεί στρες είναι το ότι δεν μπορώ να κάνω αυτό που σκέφτομαι, παρά μόνο να το σκέφτομαι;
Senem: Και ποια είναι αυτή η σκέψη που κάνεις και δεν μπορείς να πραγματοποιήσεις Yavouz Sinjekdar;
Yavouz: Το σκέφτομαι αλλά…
Senem: Κατά τη γνώμη μου αυτό που χρειάζεσαι είναι ένα μασάζ . Αν μπορούσες να έρθεις μαζί μου αύριο… Στην πραγματικότητα έχω μια καλύτερη ιδέα. Ας πάμε στο δωμάτιό μας και θα σε απαλλάξω εγώ από το στρες.
Kamel: Αδελφέ…
Yavouz: Μίλα Kamel
Kamel: Ερεύνησα τη σχέση μεταξύ Σαρράφογλου και της αδελφής Can. Ο Σαρράφογλου έχει γίνει μπελάς στην ομάδα της Can. Τον πηγαίνουν στο αστυνομικό τμήμα κάθε τρεις και λίγο και μάλιστα τις δύο τελευταίες συλλήψεις τις έκανε η Can Senem:Η αδελφή Can; Αυτός ο αστυνομικός είναι γυναίκα;
Yavouz: Αυτό είναι όλο;
Kamel: Αυτό έχω αδελφέ.
Yavouz: Πρώτα ο πατέρας Σαρράφογλου και τώρα ο γιος Σαρράφογλου και η Τζαν γνωρίζει και τους δυο. Πηγαίνει στο νεκροταφείο απλά και μόνο για κάποιον που συνέλαβε;
Senem: Ένα λεπτό. Δεν το έπιασα αυτό. Ποια είναι η σχέση της με τον Εμίρ;
Yavouz: (στη Σανέμ) Αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να καταλάβεις …(στον Kamel) Ας ετοιμάσουν το αυτοκίνητο. Ας πάμε στο υπόγειο.
Kamel: Εντάξει
Senem: Θα πας στη χαρτοπαικτική λέσχη;
Yavouz: Μην ανησυχείς. Δεν πάω επειδή κερδίζω στην αγάπη, αλλά για να παίξω.
Scene έβδομη
Can: (στο τηλέφωνο με τη μητέρα της) Γεια!! Καλά μαμά…δεν κοιμήθηκες ακόμα; Εντάξει… Και πως είναι το παιδί; Καλλα. Είμαι καλα; Όχι στο δρόμο, θα συναντήσω τη φίλη μου. Εντάξει , μη σε απασχολεί και πήγαινε για ύπνο, εντάξει; Εντάξει, φιλιά.
Στο γραφείο του Yavouz
Kamel: Κοίταξέ τους. Δεν τους έχει μείνει ούτε μια σταλιά μυαλό. Αλλά ευτυχώς που δεν έχουν μυαλό, όλοι δουλεύουν για σένα. Μακάρι να αφήσουν λίγα λεφτά για τα παιδιά.
Yavouz: Δεν μου άρεσε αυτό.
Kamel: Είναι αμαρτία αδελφέ, δεν είναι;
Yavouz: Δεν μου αρέσει που ο Σαρράφογλου είναι γύρω από τη Τζαν. Δεν τους είδες στο νεκροταφείο;
Kamel: Είδα, αλλά από την άλλη είναι η αδελφή Τζαν που περιτριγυρίζει το Σαρράφογλου.
Yavouz: Έχω μια αδυναμία στις γυναίκες που με απορρίπτουν, ακόμα κι αν απορρίπτουν την ανιδιοτελή βοήθειά μου.
Kamel: Ακόμα κι αν αυτή η γυναίκα είναι σαν αδελφή σου;
Yavouz: Σαν αδελφή; Έχεις καινούργια αποστολή Kamel. Θα παίξουμε το παιχνίδι των σκιών με σένα.
Kamel: Ας παίξουμε αδελφέ
Yavouz: Η Τζαν. Θα γίνει η σκιά της αδελφής Τζαν. Αν μπλέξει σε φασαρία θα είσαι μαζί της. Αν μπει στο σπίτι της θα είσαι στην πόρτα της. Τι κάνει, πότε, με ποιον και ποιον συναντά, αν έχει καμία σχέση με το Σαρράφογλου. Θα τα παρακολουθείς όλα αυτά.
Kamel: Εντάξει, αδελφέ.
Σκηνή όγδοη στο νεκροταφείο
Emir: (στον τάφο της Φεριχά) Να αναπνέω, να ζω, σημαίνουν μόνο ότι μου λείπεις και τίποτα άλλο. Όσο περνάνε οι μέρες ,αισθάνομαι ότι έρχομαι πιο κοντά σου. Εκείνη η μέρα θα έρθει. Θα έρθει η μέρα που θα σε αγκαλιάσω αγάπη μου.
Stranger 1: Τι εννοεί να φύγουμε; Ενοχλούμε τους πεθαμένους; Μας διώχνεις από το σπίτι του πατέρα σου ξεμωραμένε;
The cemetery keeper: Μην το κάνετε αυτό νεαροί. Ενοχλείτε τους επισκέπτες, δεν σέβεστε τους νεκρούς.. Θα καλέσω την αστυνομία.
Stranger 2: Αν μπορέσεις να φύγεις από εδώ, τότε κάν’ το
Stranger: Είμαστε οι άντρες του Kadir Black, είσαι τελειωμένος.
The cemetery keeper: Ειδοποίησα την αστυνομία και έρχονται. Περίμενε μαζί μου και θα τους αναφέρουμε στην αστυνομία. Λένε ότι είναι οι άντρες του Kadi. Είναι παλιάνθρωποι και θα σου προκαλέσουν φασαρίες. Εντάξει. Εσύ ξέρεις καλύτερα.
Σκηνή ένατη στο φροντιστήριο.
Riza: Συγχαρητήρια. Να σε βοηθήσει ο Θεός. Καλή τύχη.
Zulal: Σ’ ευχαριστώ τόσο πολύ μπαμπά Ριζά, δεν θα σε απογοητεύσω.
Riza: Πάρε αυτό. Είναι κάρτα για το λεωφορείο. Έμαθες τη στάση, έτσι;
Zulal: Ναι, μην ανησυχείς, θα αφήσω το τηλέφωνό μου ανοιχτό για να με παίρνεις όποτε θέλεις.
Riza: Πήγαινε, Ο θεός να σε ευλογεί.
Zulal: Σ’ ευχαριστώ μπαμπά Ριζά.
Σκηνή δέκατη στο σπίτι του θυρωρού.
Khadija: Είπα να μη μιλήσω αλλά δεν αντέχω, το στόμα προτρέχει. Είναι λογικό αυτό που έκανε ο αδελφός μου; Φέρνει την κόρη αγνώστων απλά και μόνο επειδή πήρε το γάλα της Ζεχρά, λες και αυτό δεν ήταν αρκετό. Αυτή μένει σαν φιλοξενούμενη και μετά την παίρνει και τη γράφει σε φροντιστήριο, κοίτα.. κοίτα.
Seher: Πήρε επίσης και την κάρτα του λεωφορείου, έφυγε μόνο και μόνο για να βρει ταξί γι’ αυτή την ομογάλακτη κόρη, έτσι δεν είναι;
Khadija: Δεν το είπα αυτό για να την πειράξει, αλλά όταν επιστρέψει ο αδελφός μου θα μιλήσω. Πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι για όλους;
Seher: Θα σπάσω τα δόντια μου αν πεις έστω και μια λέξη στον πατέρα Ριζά.
Khadija: Ορκίζομαι ότι θα πω. Θα του πω: είσαι καμία τράπεζα γι’ αυτό το κορίτσι; Αν δεν του το πω αυτό να μη με λένε Khadija. Προς τι όλα αυτά τα έξοδα; Από ποια χρήματα πληρώνονται;
Seher: Αδελφή Khadija!!! Είναι πιθανόν ο μπαμπάς Ριζά να δίνει σ’ αυτήν την «κόρη» χρήματα από τα λεφτά της Φεριχά από το ξενοδοχείο;
Khadija: Μην το λες αυτό κορίτσι μου. Ο διάβολος σου ψιθυρίζει αυτές τις κουβέντες στο κεφάλι; Είναι αδύνατον ο αδελφός μου να πάρει αυτά τα λεφτά. Είναι αμαρτία. Δεν το ξεχνάω αυτό. Ο δικηγόρος έφερε πολλά λεφτά και ο αδελφός μου δεν μίλησε καν, τα αρνήθηκε με μια κίνηση των χεριών του και είπε δεν τα θέλω. Seher: Κι εγώ το ξέρω. Τόσο έντιμος.
Khadija: Ναι, είμαστε έντιμοι.
Seher: Αν δεν ήταν ο εγωισμός σας, η ζωές μας θα είχαν σωθεί μέχρι τώρα.
Riza: Αυτό ήταν.
Khadija: Καλώς ήρθες αδελφέ.
Riza: Καλώς σας βρήκα. Έρχομαι από το φροντιστήριο. Η Ζουλάλ άρχισε τα μαθήματα. Λαμπρό κορίτσι. Μακάρι ο Θεός να τη βοηθήσει. Με τη θέληση του Θεού τα πρόσωπά μας θα χαμογελάσουν…. Σεχέρ φτιάξε λίγο τσάι κόρη μου. Θα προσευχηθώ και θα έρθω. .
Seher: (στη Khadija) Ει!! Πως θα σε φωνάζουμε τώρα;
Khadija: Ο καθένας έχει τα βάσανά του.. Βάλε αυγά από πάνω και βάλ’ το στο φούρνο. Θα κοιτάξω αν έμειναν καθόλου λεφτά… Θα πάω επάνω να δω τι κάνουν, εντάξει;
Σκηνή ενδέκατη στο διαμέρισμα του Koray
Koray: Ο θεός να σε ευλογεί Pinar
Pinar: Σ’ ευχαριστώ
Koray: θα βγω έξω. Συνήθως έρχομαι σπίτι γύρω στις 6 μ.μ., μερικές φορές νωρίτερα και άλλες φορές αργότερα. Είσαι ελεύθερη να φεύγεις όταν επιστρέφω, αλλά δεν θέλω εκπλήξεις σε περίπτωση που αργώ.
Pinar: Δεν θα υπάρξουν εκπλήξεις.
Koray: Εντάξει τότε…. Πρέπει να σε προειδοποιήσω για την κυρία Khadija
Pinar: Η κυρία Khadija είναι η σύζυγος του θυρωρού ή κάτι τέτοιο;
Koray: Όχι, τίποτα τέτοιο. Είναι η πρώην πεθερά μου.
Pinar: Αλήθεια. Συγχώρεσέ με σε παρακαλώ. Δεν το ήξερα, εξαιτίας εκείνης της μέρας.
Koray: Δεν έχει σημασία. Η κυρία Khadija είναι η γιαγιά του Can και η αλήθεια είναι ότι είναι μια περίεργη γυναικα. Αυτή έκανε όλες τις προηγούμενες νταντάδες να παραιτηθούν και κατά τη γνώμη μου θα κάνει ότι μπορεί για να σε κάνει κι εσένα να φύγεις.
Pinar: Πίστεψέ με, δεν μπορεί να με κάνει να παραιτηθώ.
Koray: Τόση σιγουριά; Χαίρομαι που το ακούω. Αντίο. Θα τα πούμε αργότερα και καλή τύχη.
Pinar: Δεν είναι επειδή έχω τόση σιγουριά, αλλά είμαι σίγουρη ότι δεν γίνεται να χάσω τη δουλειά μου.
Khadija: Έπρεπε να ανοίξεις την πόρτα αμέσως μόλις χτύπησα.
Σκηνή δωδέκατη στο σπα
Help1: Έχει περάσει καιρός κυρία Ms. Senem
Senem: Ήμουν εκτός της χώρας για λίγο αλλά από εδώ και στο εξής θα έρχομαι κάθε βδομάδα. Δεν ξέχασα τα μαγικά σου χέρια.
Aysun: Ποια βλέπω; Βλέπω ότι γυρίσατε κυρία Senem.
Senem: Αν ήξερα ότι θα χαιρόσασταν τόσο πολύ όταν με βλέπατε, θα σας είχα στείλει ένα γράμμα με τον Unal…Αστειεύομαι. Δεν έχω δει τον πρώην σύζυγό σας γα μήνες.
Aysun: Δεν χρειάζεται να μου το πείτε. Είμαι σίγουρη ότι ο Unal δεν σας ταιριάζει πια.
Help 2: Παρακαλώ περάστε μέσα κυρία Ms. Aysun
Aysun: Ίσως αργότερα… Ήρθα εδώ για να χαλαρώσω αλλά δεν είναι δυνατόν σε τέτοιο περιβάλλον.
Senem: Που σταματήσαμε;
Σκηνή δέκατη τρίτη στο φροντιστήριο
Student1: Zulal, έχεις ωραία μαλλιά. Ποιος είναι ο κομμωτής σου;
Zulal: Άλλη ερώτηση. Βαρέθηκα να το ακούω. Πηγαίνω σε κάποιον στο Ετιλέρ, κοντά στο σπίτι μου, αλλά δεν μπορώ να πω το όνομα του κομμωτηρίου επειδή δεν προδίδω τα μυστικά μου.
Chaima: Κοιτάξτε, αυτό είναι δωροδοκία από το μπαμπά μου για να μελετήσω.
Student 1: Εύχομαι να πάρεις ένα καλύτερο από αυτόν που θα παντρευτείς.
Chaima: Αυτό θα γίνει σίγουρα … βλέπω ότι σου αρέσει πολύ το δαχτυλίδι μου Zulal
Zulal: Είναι πολύ όμορφο. Κι εμένα μου αρέσουν τα κοσμήματα, αλλά δεν με αφήνουν να τα φοράω στο φροντιστήριο.
Chaima: Τέλος πάντων, θα πάω στο μπάνιο.
Zulal: Έρχομαι κι εγώ.
Student 1: Δεν φαίνεται σαν να είναι από το Ετιλέρ.
Zulal: Συγγνώμη είδες την Chaima. Ξέχασε το δαχτυλίδι της στο μπάνιο.
Student 1: Όχι, δεν την είδα.
Σκηνή δέκατη τέταρτη
Woman: Θα αναφέρω αυτό το κτήνος τον άντρα μου. Δεν θα μπορέσει σηκώσει χέρι πάνω μου ξανά. Δεν το κάνω για μένα αλλά για τα παιδιά μου. Τα παιδία μου δεν θα κλάψουν πια.
Can: Φυσικά και θα τον αναφέρεις, αλλά μη σκέφτεσαι μόνο τα παιδιά σου, αλλά και τον εαυτό σου, εντάξει; Υπενθύμισε στον άντρα σου ότι είσαι κι εσύ άνθρωπος, Πάμε.
Woman: να πάρω την τσάντα μου. Αν οι γείτονες εξηγούσαν τι είδαν εκείνη τη νύχτα, θα χρησίμευε στο Δικαστήριο, αλλά ποιος μπορεί να το κάνει; Φοβούνται όλοι. Σε κανέναν δεν αρέσει να μπλέξει με δικαστήρια.
Can: στην πραγματικότητα ξέρω κάποιον που δεν θα φοβηθεί τον άντρα σου. …. In fact I know someone who will not get scared of your husband…(to Emir) Ει, αργόσχολε θέλεις να γίνεις στ’ αλήθεια ήρωας αυτή τη φορά;
Kamel: (στο τηλέφωνο) Μπήκα στο κτίριο … Όχι, είναι ακόμα ….
Yavouz: Kamel…Μίλα
Kamel: Μόλις βγήκε έξω αδελφέ και ο γιος Σαρράφογλου είναι μαζί της, αλλά δεν είναι μόνοι αδελφέ. Νομίζω ότι εκείνος ο άντρας κάτι έκανε και ασχολούνται με αυτό, αλλά είναι και μια γυναίκα μαζί της, Φαίνεται να είναι δουλειά.
Yavouz: Να μη σχολιάζεις αλλά να είσαι σίγουρος Kamel. Ακολούθησέ τους.
Σκηνή δέκατη πέμπτη στο σπίτι του Κοράυ
Pinar: Can ας κλείσουμε την τηλεόραση και να πάμε να παίξουμε.
Khadija: Είσαι τρελή; Αυτό είναι το αγαπημένο του καρτούν, έτσι δεν είναι γιε μου;
Pinar: Είναι σχεδόν δύο ώρες μπροστά στην τηλεόραση, δεν είναι καλό γι’ αυτόν . Khadija: Και τι μ’ αυτό; Τρώει το φαγητό του και τα φρούτα του. Για τι πράγμα μιλάς:
Pinar: Can καλέ μου. Πάμε να δούμε τι υπάρχει στο δωμάτιό σου.
Khadija: Ορκίζομαι ότι δεν αντέχω όπως γυρίζεις. Πως μπορεί να σε αντέξει το παιδί; Έλα γιε μου. Ας πάμε στο δωμάτιο σου. Ας παίξουμε στο δωμάτιο σου και η γιαγιά θα σου πει παραμύθια. …
Teacher1: Η Gulsum κλείστηκε πάλι στον εαυτό της. Στο λέω, δεν είναι καθόλου καλά. …
Zulal: Συγγνώμη είδες την Chaima;
Random student: Δεν ξέρω, ίσως να έφυγε.
Chaima: Κοιτάξτε μου έκλεψε το δαχτυλίδι. Από την αρχή το κοιτούσε σαν να ήθελε να το φάει.
Zulal: Σε έψαχνα.
Chaima: Τι δουλειά έχει το δαχτυλίδι μου στο δάχτυλό σου;
Zulal: Το ξέχασες στο μπάνιο, χαζή είσαι;
Chaima: Και το πήρες και το φόρεσες, έτσι δεν είναι;
Zulal: Πάρ’ το ανόητη!
Chaima: Κλέφτρα
Zulal: Πρόσεχε τα λόγια σου.
Chaima: Σου λέω ότι μου έκλεψες το δαχτυλίδι μου.
Zulal: Μη νομίζεις ότι όλοι είναι ηλίθιοι όπως εσύ. Θα το φορούσα και θα περνούσα μπροστά από όλους αν ήθελα το κλέψω;
Chaima: Δεν ξέρω μέχρι που μπορείς να φτάσεις.
Zulal: Άσε με ήσυχη.
Chaima: Κοίτα, θα σε καταγγείλω
Zulal: Θα σε κλωτσήσω και θα σε καταγγείλω.
Chaima: Κλέφτρα.
Selim: Κυρίες μου…τι κάνετε;
Zulal: θα μου ζητήσεις συγγνώμη.
Chaima: Θα την καταγγείλω. Αυτό το κορίτσι που έκλεψε το δαχτυλίδι μου.
Στο αστυνομικό τμήμα
Can: Είναι εδώ ο Selim;
Random police: Δεν νομίζω να έρθει σύντομα.
Can: Η γυναίκα θα καταγγείλει τον άντρα της για ξυλοδαρμό και ο κύριος θα καταθέσει.. Πάρε την κατάθεσή του.
Random police: εντάξει
Zulal: Είπα ότι δεν το έκανα. Δεν καταλαβαίνεις;
Selim: Εντάξει.
Zulal:Είναι ψεύτρα, δεν το βλέπετε;
Chaima: Μίλα με σεβασμό.
Kamel: (στο τηλέφωνο με το Yavouz) Όχι αδελφέ, δεν βγήκε ακόμα.
Zulal: Δεν είμαι κλέφτρα. Κανείς δεν μπορεί να με κατηγορήσει.
Chaima: Τότε τι δουλειά έχει το δαχτυλίδι μου στο δάχτυλό σου;
Selim: Αρκετά!!! Μου προκαλέσατε πονοκέφαλο σε όλο το δρόμο.
Zulal: Έχεις κατηγορηθεί για κλοπή; Ξέρεις τι σημαίνει;
Chaima: Κλέφτρα.
Zulal: Σκάσε
Selim: Σκάστε και οι δυο.
Can: Έχουμε καλεσμένους;
Chaima: Αυτό το παλιοκόριτσο έκλεψε το διαμαντένιο δαχτυλίδι μου.
Selim: Σταμάτα
Zulal: Εσύ είσαι παλιοκόριτσο.
Zulal: Emir…Emir, σε παρακαλώ, βοήθησέ με. Με κατηγορούν με ψέματα. Δεν έκλεψα τίποτα. Ορκίζομαι. Δεν το έκανα.
Σκηνή δέκατη έκτη στο σπίτι του Unal
Unal: Πες μου σε τι κατάσταση βρισκόμαστε μετά την πώληση.;
Lawyer: Μετά τη χθεσινή μεταβίβαση δεν έχει μείνει τίποτα εκτός από το σπίτι σας.
Unal: Αλήθεια; Δεν το ήξερα. Με κοροϊδεύεις; Πές μου για τα λεφτά, τα λεφτά. …
Lawyer: Με τα χρέη του τζόγου και τους λογαριασμούς αν συνεχίσετε έτσι..
Unal: Έτσι; Για τι πράγμα μιλάς; Μου δίνει συμβουλές;
Lawyer: Όχι κύριε, είναι δυνατόν; Εννοούσα το οικονομικό σας σχέδιο τον τελευταίο καιρό. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αν χάσετε τα χρήματα που πήρατε από τη μεταβίβαση σε μια νύχτα θα βρεθείτε σε δύσκολη θέση.
Unal: Αυτά τα χρήματα δεν θα είναι μόνο γι’ απόψε αλλά θα καλύψουν τα έξοδα μου για εφτά γενιές. .
Σκηνή δέκατη έβδομη στο αστυνομικό τμήμα.
Selim: Ποιο είναι το νούμερο του σπιτιού;
Zulal: Δεν έχει νούμερο, ζω στο σπίτι του θυρωρού.
Chaima: Μάλιστα. Και κλέφτρα και ψεύτρα.
Zulal: Μίλα καλά.
Selim: Εντάξει νεαρή, κάθισε κάτω.
Chaima: Όταν έλεγε ότι μένει στο Ετιλέρ εννοούσε ότι μένει στο σπίτι του θυρωρού.
Student1: Chaima τι κάνεις; Η Zulal σε έψαχνε. Στ’ αλήθεια ρώτησε για σένα και μου είπε ότι έχασες το δαχτυλίδι σου και ότι σε έψαχνε.
Chaima: Άκου, είναι αλήθεια αυτά που λες; Ή είναι επειδή λυπήθηκε αυτή τη ψεύτρα;
Zulal: Τι λες;
Selim: Εντάξει, ηρέμησε. Ακούστε κυρίες μου, εδώ δεν είναι μέρος για τσακωμούς θυμωμένων εφήβων.
Zulal: Θυμωμένη ναι, αλλά όχι έφηβη.
Can: Λέει ότι δεν πήρε το δαχτυλίδι και η άλλη φίλη το επιβεβαίωσε. Αν πιστεύεις ακόμα ότι είναι συμμορία κατάγγειλέ τις να απλοποιήσουμε τα πράγματα και αν θέλεις μπορείς να της κάνεις αγωγή για αποζημίωση. …
Chaima: Τέλος πάντων, εγώ θα δείξω ωριμότητα.
Zulal: Άκου τι λέει.
Selim: Κάθησε, ηρέμησε.
Emir: Ας φύγουμε.
Selim: Ένα αληθινό κορίτσι.
Can: τι είπες;
Selim: Εννοούσα τη Zulal. Οξύθυμο κορίτσι, σαν τις παλιές Τούρκικες ταινίες…
Can:Τι είναι αυτό; Είσαι ο Tarka Khan; Τι είσαι;
Selim: Δεν αποφάσισα ακόμα.
Σκηνή δέκατη όγδοη
Yavouz: Ώστε είπες ότι ο Σαρράφογλου έφυγε από το αστυνομικό τμήμα με μια γυναίκα. Μείνε εκεί που είσαι, η δουλειά σου είναι να προσέχεις την Τζαν.
Senem:Δεν υπάρχει τίποτα που να με χαλαρώνει περισσότερο από το να σε βρίσκω στο σπίτι, ούτε καν το σπα.
Yavouz: Αλλά σου δίνει μια υπέροχη μυρωδιά όπως ενός αγγέλου στον παράδεισο. Senem: Δεν το ξέρεις ότι μου αρέσει να με κακομαθαίνεις; Θέλεις να έρθω πιο κοντά; Φαίνεται ότι περιμένεις τηλεφώνημα.
Yavouz: Έχω μια υποχρέωση. Κάποια σημαντική δουλειά.
Senem: Αφορά την αδελφή Can;
Yavouz: Αφορά ένα ενθύμιο.
Senem: Ένα ενθύμιο; Φυσικά… λες και τα ενθύμια είναι πολύ σημαντικά στη μέρα μας.
Σκηνή δέκατη ένατη Emir και Zulal
Emir: Γιατί το έκανες αυτό;
Zulal: Με αποκάλεσε κλέφτρα.
Emir:Δεν ρωτάω γι’ αυτό. Γιατί είπες ψέματα;
Zulal: ήθελα να είμαι σαν αυτούς. Ήμουν περίεργη να δω πως θα ήταν να είμαι σαν αυτούς
Emir: (στο ταξί) σταμάτα, σταμάτα.. Πρόσεχε.!
Zulal: Μα δεν ξέρω τη διεύθυνση.
Emir: Στο Ετιλέρ.
Σκηνή εικοστή στο σπίτι του θυρωρού
Khadija: Βιάζεσαι.
Seher: Φαίνεται ότι πείνασε στο φροντιστήριο
Riza: Φάε κόρη μου, φάε.
Seher: Σταμάτα και πες μας πως ήταν η πρώτη μέρα στο φροντιστήριο.
Zulal: Καλά ήταν. Τα πήγα καλά με όλου, τα μαθήματα ήταν εντάξει. Έκανα πολλά μαθήματα.
Riza: Μπράβο κόρη μου, μπράβο. Να μην παραμελείς τα μαθήματά σου, εντάξει; Seher: Αιι!! Αχ πατέρα, μόλις θυμήθηκα τη Φεριχά που κάθε μέρα κλεινόταν στο δωμάτιό της και μελετούσε, ήταν καλή μαθήτρια, αλλά η Ζουλάλ δεν θα μας αφήσει να την πεθυμήσουμε, σωστά; Γιατί με κοιτάζετε; Είπα κάτι κακό; Νομίζω ότι δεν θα τη θυμόμαστε πάντα για άσχημα πράγματα. Εννοώ θα έπρεπε να θυμόμαστε τη μνήμη της με καλά πράγματα… Ποτέ δεν ξέρουμε τι θα μας συμβεί αύριο. Η ζωή έβαλε ένα νέο κορίτσι τον τάφο και ένα νέο παλληκάρι σαν το βουνό από το Ετιλέρ στο κέντρο της πόλης.
Omer: Δεν μπορείς να αναφέρεις εκείνον τον άντρα σ’ αυτό το τραπέζι, με ακούς; Riza: Omer, μην αντιμιλάς και φωνάζεις στη νύφη σου.
Seher: Έγινε χειρότερος από τον αδελφό του έτσι που χτυπάει την πόρτα και φεύγει. Τι είπα; Είπα τίποτα κακό; Θυμήθηκα τη μεγαλύτερη αδελφή του και τον ξεπεσμό του γαμπρού του, είναι ψέμα; Δεν ξέπεσε;
Khadija: Έχεις τέτοια θέση σ’ αυτό το σπίτι που να μας κάνει να σε σεβόμαστε; Seher: Σου αρέσει να ανοίγεις παλιές υποθέσεις, σωστά; Γιατί δεν συμπαθεί τον Εμίρ, δεν το καταλαβαίνω… Εννοώ δεν ξέρει ότι η αδελφή του αρραβωνιάστηκε με το ζόρι με το Halil, νομίζει ότι ο Emir φταίει για όλα.
Riza: Αρκετά. Μη μιλάς.
Khadija: Μην της αντιμιλάς αδελφέ, θα σου ανέβει η πίεση.
Zulal: Να σου φέρει το φάρμακό σου μπαμπα Ριζά;
Riza: Όχι κόρη μου.
Zulal: Τότε ευχαριστώ για το φαγητό. Ήταν νόστιμο. Έχω λίγες ασκήσεις. Θα τις λύσω πριν πέσω για ύπνο.
Riza: Εντάξει. Καλό διάβασμα κόρη μου.
Khadija: Φεύγει πάλι χωρίς να βοηθήσει με το τραπέζι.
Seher: σαν να της ήταν δύσκολο να μελετήσει και να βοηθήσει κιόλας.
(Έξω)
Cansu: Καληνύχτα
Omer: Καληνύχτα.
Lara: Omer, γύρισες; Δεν έχουμε ειδωθεί για αρκετό καιρό; Σε ποια τάξη πας; Άρχισε το σχολείο;
Omer: Ναι
Lara: Εντάξει, μπορούμε να μιλήσουμε αργότερα. Να έχεις ένα καλό βράδυ.
Omer: Καληνύχτα.
Lara: Καληνύχτα κύριε. Riza
Riza: Καληνύχτα κόρη μου. Omer, πήγαινε σπίτι καλέ μου.
Omer: Πες σ’ αυτή τη γυναίκα να μην αναφέρει ξανά αυτόν τον άντρα μπροστά μου Riza: Omer είναι η νύφη σου, δεν μπορείς να μιλάς έτσι.
Omer: Σταμάτα μπαμπά, δεν ξέρουμε ποια είναι;
Riza: Omer!!
Omer: Πρόσεξε. Εγώ δεν είμαι ο αδελφός μου. Κανείς δεν μπορεί να μιλάει μπροστά μου για κάποιον που έριξε τη μαμά μου και τη αδελφή μου στη φωτιά. Ούτε η νύφη μου, ούτε καν μπορεί να μιλάει.
Riza: Δεν μπορείς να μιλάς έτσι στον πατέρα σου, κατάλαβες. Πήγαινε σπίτι, πήγαινε σπίτι είπα.!!
Στο σπίτι της Cansu και της Lara
Lara: Κοίτα τον Omer. Παλιά ήταν ο μικρός μου φίλος. Ένα παιδί με λαμπερά μάτια, κοίτα πως έχει γίνει.
Cansu: Ο καημένος κοιτάει το κενό.
Lara: Η μητέρα του και η αδελφή του σκοτώθηκαν μπροστά στα μάτια του. Πως μπορεί να το ξεπεράσει.
Cansu: Φυσικά και δεν είναι εύκολο. Δεν θα μπορούσε να το ξεπεράσει.
Σκηνή εικοστή πρώτη
Can: Emir, Emir…ποιος στο έκανε αυτό; Σήκω. Πάμε στο νοσοκομείο.
Emir: Δεν θα πάω. Άσε με.
Can: Θα μου εξηγήσεις τι έγινε. Σήκω.
Emir: Άσε με.
Can: Θα σε χτυπήσουν ξανά. Σκοπεύεις να πεθάνεις εδώ; Σκοπεύεις να περιμένεις μέχρι το πρωί; Αυτά τα τραύματα δεν θα σε σκοτώσουν… Έλα δώσε μου το χέρι σου. Η θερμοκρασία σου είναι τόσο ψηλή. Πρέπει να πάμε στο νοσοκομείο.
Emir: Δεν θα πάω στο νοσοκομείο.
Can: Θα πάμε
Kamel: Τώρα*****Σαρράφογλου
Emir: Δεν θα πάω στο νοσοκομείο.
Σκηνή εικοστή δεύτερη στο σπίτι του θυρωρού.
Seher: Τι συμβαίνει ομογάλακτη κόρη; Δεν μπορείς να κοιμηθείς; Εγώ προσβλήθηκα από ένα παιδί και εσύ είσαι αυτή που δεν μπορείς να κοιμηθείς; Τι έγινε;
Zulal: Που είπες ότι ξέπεσε ο Εμίρ;
Seher: Στο κάτω μέρος του πύργου. Με άλλα λόγια σε ένα ακατάλληλο μέρος για τους ανθρώπους του Ετιλέρ της υψηλής κοινωνίας.
Zulal: Και που είναι αυτός ο πύργος;
Seher: Ένα μέρος κοντά στο Ταξίμ. Στο κάτω μέρος του πύργου του «Γαλατά». Τι; Θα τον επισκεφθείς ;?
Zulal: Κοιμήσου.
Seher: Ο Θεός ας αναπαύσει τη ψυχή της. Η συγχωρεμένη ήταν πεισματάρα με ισχυρό χαρακτήρα και έξυπνη, αλλά εσύ είσαι χειρότερη.
Zulal: Τι είπες;
Seher: Δείχνεις τον πραγματικό σου χαρακτήρα, σωστά;
Zulal: Μοιάζω με τη Feriha; Είμαι σαν τη Φεριχά;
Seher: Όχι, μια κουβέντα είπα και μακάριο Θεός να σε γλιτώσει από ένα τέλος σαν το δικό της. Καληνύχτα.
Σκηνή εικοστή Τρίτη.
Can: Σου έσπασαν μπουκάλι στο κεφάλι σου; Ποιος το έκανε;
Emir: Δεν ξέρω
Can: 39°
Emir: Τι κάνεις;
Can: Θα σου ρίξω τη θερμοκρασία… σήκω…. Έλα…. Θα σου φέρω μια πετσέτα…. Μη βγεις αμέσως, περίμενε λίγο. Το ξέρω ότι είναι κρύο αλλά έτσι πρέπει. Είμαι εδώ. Φώναξέ με αν συμβεί κάτι.
Σκηνή εικοστή τέταρτη.
Yavouz:Ώστε πήγαν σπίτι μαζί; Αγκαλιασμένοι.
Kamel: στηρίζονταν ο ένας στον άλλο αδελφέ.
Yavouz: (στον εαυτό του) ώστε μπαίνεις πάλι στο δρόμο μου υιε Σαρράφογλου. Ώστε χώνεις τη μύτη σου στις δουλειές μου πάλι. Rejep, ποια είναι η κατάσταση στα τραπέζια; Υπάρχει κίνηση στο τραπέζι 8 κύριε.
Yavouz: Άσε τα νούμερα. Πες μου ονόματα. Ποια είναι η κατάσταση του Unal Sarafeoglouq
Rejep: Δεν μπορεί να φύγει από το τραπέζι κύριε Yavouz
Yavouz: Είναι παλιός φίλος. Μπορούμε να του κάνουμε καμία χάρη σε μια τόσο κακή μέρα;
Rejep: Η χάρη εξαρτάται από εσάς κύριε Yavouz
Yavouz: Άνοιξέ μια κάρτα για τον κύριο Unal. Όπως δεν έχουμε κάνει με κανέναν άλλο πριν. Μια κάρτα για τα απαραίτητα.
Can: Το παντελόνι σου είναι βρεγμένο. Βγάλ’ το. Θα στο στεγνώσω.
Emir: Όχι, δεν θα καθίσω ούτως ή άλλως.
Can: Σου επιτέθηκαν, που θα πας με τα χέρια και τα πόδια σου να τρέμουν;
Emir: Παίζεις την αστυνομικό;
Can: Αυτός είναι ο τομέας μου. Κάνω τη δουλειά μου.
Emir: Δεν είμαι δική σου δουλειά.
Can: Οποιοσδήποτε χρειάζεται την αστυνομία είναι δουλειά μου.
Emir: Δεν χρειάζομαι τη βοήθεια κανενός.
Can: Είσαι εντάξει; Είσαι εντάξει;
Emir: Καλά είμαι.
Can: Σίγουρα δεν χρειάζεσαι βοήθεια.
Emir: Πρέπει να αποφασίσεις αν είσαι αστυνομικός ή νοσοκόμα. Μη μαλώνεις μαζί μου.
Can: Μπορείς να τρομάζεις μ’ αυτό τον τρόπο τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται για σένα, αλλά εγώ δεν τρομάζω αφού δεν ενδιαφέρομαι για σένα, εντάξει; Προσπαθώ απλά να κάνω τη δουλειά μου.
Emir: κοίτα, στο λέω για τελευταία φορά. Δεν είμαι δική σου δουλειά. Μην ανακατεύεσαι.
Can: Θέλω τα αρχεία από τις κάμερες της περιοχής στο κάτω μέρος της γέφυρας δίπλα στο παρκινγκ των αυτοκινήτων.
Scene εικοστή έκτη
Gamer: Νομίζω ότι δεν μπορείτε να προχωρήσετε άλλο κύριε Unal
Unal: Τι έπαρση είναι αυτή; Και ποιος είσαι εσύ που θα αποφασίσεις; Αν θέλω μπορώ να μείνω μέχρι το πρωί.
Gamer: Εντάξει κύριε Unal
Unal: Εντάξει.
Gamer: Μια ειδική πιστωτική κάρτα ανοίχτηκε στο όνομά σας στο κλαμπ μας κύριε. Unal: Πιστωτική;
Gamer: Ένα δώρο από τον ιδιοκτήτη σε πελάτες σαν και σας. Μπορείτε να παίξετε όσο θέλετε.
Unal: Ευχαριστώ. Το αφεντικό σου ξέρει τη δουλειά του. Θέλω να τον γνωρίσω.
Gamer: Μας παρακολουθεί τώρα. Αλλά το έχει ως αρχή να μην ανακατεύεται με τους καλεσμένους που παίζουν
Σκηνή εικοστή έβδομη
Emir: Θα είμαι πάντα δικός σου.
Στο αστυνομικό τμήμα
Selim: Ωχ!! Ήταν άγριοι μαζί του.
Can: Σταμάτα το, μεγέθυνε το, εντάξει. Θέλω να δω το πρόσωπο που άντρα που είναι μπροστά.
Selim: Εντάξει… Πότε θα έρθει να τους καταγγείλει;
Can: Όχι, δεν θα έρθει.
Selim: Το πιασα. Λες ότι οι εγκληματίες θα πρέπει τιμωρούνται εν αγνοία του.
Can: Κοίτα τη δουλειά σου.
Selim: Τι υποδειγματικός χαρακτήρας. Ώστε αυτό δεν έχει να κάνει με την φήμη του Εμίρ τελευταία;
Can: Εσύ αποφοίτησες από την ακαδημία της αστυνομίας ή από κανένα γυναικείο κολλέγιο; Είμαστε αστυνομικοί. Δεν με νοιάζει ποιος έκανε το έγκλημα, αλλά το το ίδιο το έγκλημα. Μην το κάνεις ξανά αυτό.
Aysun: Emir, Emir…Emir περίμενε!! Emir άκουσέ με γιε μου. Δεν θα σε ρωτήσω τι έπαθε το πρόσωπό σου, γιατί ξέρω ότι δεν θα μου εξηγήσεις. Emir, κάθε φορά που σε βλέπω, είσαι τραυματισμένος και κάπου. Emir, πότε θα σταματήσεις να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου; Emir…Emir…Emir μη φεύγεις.
Στο σπίτι του θυρωρού
Omer: Μη…Μ’ αρέσει, μ’ αρέσει έτσι.
Zulal: Σου αρέσει έτσι αλλά στο σχολείο δεν θα αρέσει.
Riza: Δεν έφυγες ακόμα κόρη μου.
Zulal: Έψαχνα για ένα βιβλίο και μόλις το βρήκα.
Riza: Δεν θα αργήσεις;
Zulal: Όχι, φεύγω τώρα.
Riza: Καλό μάθημα.
Zulal: Ευχαριστώ.
Riza: Omer, δεν έχεις προβλήματα στο σχολείο, έτσι; Το συνήθισες;
Omer: Δεν έχω προβλήματα πατέρα.
Riza: Καλό μάθημα
Omer: Καλημέρα πατέρα.
Teen1: Που είναι ο Omer?
Teen2: Εδώ είναι.
Omer: Τι κάνετε εδώ; Έγινε κανένας τσακωμός;
Teen1: ξέρεις ότι αυτοί άρχισαν τον τσακωμό και τώρα θα τιμωρηθούν.
Omer: Ας φύγουμε.
Teen2: Ας μοιραστούμε αυτά πρώτα.
Teen 1: Ας τα μοιράσουμε αργότερα.
Δημοσίευση σχολίου