ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΚΗΝΩΝ EMIR’ IN YOLU – 1o ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
(Η μετάφραση είναι απόδοση στα ελληνικά της μετάφρασης σκηνών στην αγγλική γλώσσα από τη σελίδα στο FB http://www.facebook.com/pages/Series-Addict/317717628280608 . Ευχαριστούμε τη Maya. Special thanks to Maya)
Emir: Συγχαρητήρια.
Unal: Αυτό είναι όλο; Δεν θα πεις τίποτα άλλο;
Emir: Δεν θα πω.
Unal: Τώρα πια ούτε καν θυμός δεν υπάρχει στα μάτια του γιου μου. Τώρα πια μόνο λυπάται τον πατέρα του.
Emir: Δεν ήρθα εδώ επειδή σε λυπάμαι.
Yavouz: Φανταστικά. Πατέρας και γιος μαζί. Ώστε ξεπέρασες τη θλίψη σου τελικά. Δεν ήλπιζα και πολλά όταν σου έστειλα την πρόσκληση.
Emir: Ήταν δελεαστική πρόσκληση και μου έχει λείψει η νυχτερινή ζωή.
Yavouz: Θα δούμε αν θα μπορέσεις να διασκεδάσεις τον γιό σου, πατέρα.
Emir: Βασικά, μόλις ξεκίνησε η διασκέδαση. Θα σου κάνω μόνο μια ερώτηση. Τι δουλειά έχεις μ’ αυτόν τον άνθρωπο; Γιατί είσαι μαζί του μπαμπά;
Unal: « Μπαμπά». Θυμάμαι τη μέρα που άκουσα για πρώτη φορά αυτή τη λέξη. Δεν ήθελα να συμβεί αυτό γιε μου. Είμαι στ’ αλήθεια στενοχωρημένος. Δεν ονειρεύτηκα αυτό. Λυπάμαι που είμαι πατέρας σου.
Emir: Δεν ξέρω τι σου συνέβη. Απομακρυνθήκαμε ο ένας από τον άλλο αλλά δεν θα αφήσω αυτόν τον άνθρωπο να σε αποτελειώσει. Δεν θα σε αφήσω να καταστρέψεις τον εαυτό σου έτσι.
Unal: Λυπάμαι τόσο που είμαι πατέρας σου.
Yavouz: Σου αναθέτω μια αποστολή τώρα. Πήγαινε και διώξε εκείνον τον καλεσμένο που λέγεται Εμίρ ή κάπως έτσι.
Unal:Εσύ δεν τον κάλεσες; Πρώτα τον προσκαλείς και μετά με βάζεις να τον πετάξω έξω;
Yavouz: Δεν σου έδωσα δουλειά για να μιλάς μαζί μου. Τώρα πήγαινε και κάνε τη δουλειά σου.
Emir: Μπαμπά;
Unal: Είμαι ακόμα ο Ουνάλ Σαρράφογλου. Απόψε θα πυροβολήσω όπως αυτός. Emir: Μπαμπά, άφησε το όπλο. Μπαμπά άφησε το όπλο.
Emir: Θα το πληρώσεις αυτό. Θα μάθω τι έκανες στον πατέρα μου. Θα μάθω τι έκανες στον πατέρα μου, μ’ ακούς; Θα σε κάνω να πληρώσεις γι’ αυτό.
Gunes: Επέστρεψα, επέστρεψα. Επιτέλους.
Yavouz: Κάθε ένας που λείπει, έχει τον τόπο του Γκιουνες μου και εσύ είσαι είσαι εδώ στο σπίτι σου.
Gunes: Και εγώ λέω ότι γύρισα από την εξορία, αδελφέ μου.
Yavouz: Και ύστερα λες ότι μεγάλωσε. Νταντά, αυτό το κορίτσι δεν μεγάλωσε καθόλου.
Nanny: Ο νόστος την επηρέασε γιέ μου. Της έλειψε το σπίτι της και η Κωνσταντινούπολη.
Gunes: Η Κωνσταντινούπολη. Όλα έχουν αλλάξει τόσο πολύ. Γίνεται όλο και πιο μαγική κάθε φορά.
Yavouz: Στην Κωνσταντινούπολη έχουμε το σπίτι των παππούδων μας διάπλατα ανοιχτό να περιμένει την Γκιουνες.
Gunes: Πως; Θα πάμε πίσω στο σπίτι μας. Όμως εσύ είχες μετακομίσει σε άλλο σπίτι, αδελφέ.
Yavouz: Όχι, γύρισες εσύ και τώρα θα πάμε πίσω στο σπίτι μας και πάλι.
Gunes: Το άκουσες νταντά μου;
Yavouz: Καλώς ήρθες στο σπίτι μας.
Gunes: Δεν άλλαξες τίποτα αδελφέ. Όλα είναι όπως τη μέρα που έφυγα.
Yavouz: Όλα τα ίχνη από τη μαμά και το μπαμπά σε περίμεναν εδώ. Και εσύ, πόσο έχεις αλλάξει; Πόσο μεγάλωσες;
Gunes: Λυπάμαι για σένα. Δεν ήρθες ούτε μια φορά μέσα σε τρία χρόνια. Yavouz: Δεν ήρθα γιατί ήμουν απασχολημένος να προετοιμάσω την επιστροφή της αδελφής μου.
Gunes: Κατεργάρη αδελφέ μου, δεν με άφησες να έρθω να σε επισκεφτώ ούτε μια φορά όσο ήσουν στη φυλακή. Αδελφέ μη κατσουφιάζεις, δεν είμαι θυμωμένη μαζί σου. Απλά μου έλειψες πολύ. Ξέρω πως σε συκοφάντησαν, αλλά δεν είσαι συνηθισμένος να σε συκοφαντούν.
nanny: Έλα αγαπητή μου Γκιουνές, ας πάμε στο δωμάτιό σου. Είναι πραγματικά ωραίο. Σαν το κρεβάτι μιας πριγκίπισσας.
Gunes: Ακριβώς, σαν το κρεβάτι ενός παιδιού.
Nanny: Κορίτσια, φύγετε τώρα. Θα αναλάβω εγώ τα υπόλοιπα. Τι έγινε, δεν σου αρέσει το δωμάτιό σου;
Gunes: Ίσως αν ήμουν 15.
Nanny: Καλή μου Γκουνές, κοίτα τι δεν σου αρέσει, πες το και θα το διορθώσουμε.
Gunes: Νταντά μου, το θέμα δεν είναι το δωμάτιο, αλλά το πώς θα αλλάξω τα μυαλά του αδελφού μου.
Nanny: Καλή μου, ανεξάρτητα από το πόσο έχεις μεγαλώσει, στα μάτια του αδελφού σου θα είσαι πάντα ένα μικρό κορίτσι. Όπως είσαι και για μένα.
Gunes: Έχω μεγαλώσει τώρα νταντά. Μεγάλωσα παρόλο που ο αδελφός μου με έβαλε σε μια γυάλα. Τον αγαπώ τον αδελφό μου πάρα πολύ. Είναι τα πάντα για μένα, αλλά από δω και πέρα θέλω να ζήσω και δεν θα τον αφήσω να με κλειδώσει πάλι στο γυάλινο κάστρο. Πρέπει να του το εξηγήσω με κάποιον τρόπο.
Gunes: Αδελφέ, αύριο όλη η μέρα είναι δική μας, σωστά; Και η Κωνσταντινούπολη είναι δική μας. Υποσχέσου μου.
Yavouz: Αυτό σημαίνει ότι ο ήλιος μου (Γκιουνές σημαίνει ήλιος) θέλει να λάμψει πάνω από τη Κωνσταντινούπολη. Εντάξει, αλλά αύριο έχω να κάνω μια δουλειά.
Gunes: Για όνομα του Θεού, αδελφέ. Μόλις γύρισα. Δεν μπορείς να βρεις μια μέρα για την αδελφή σου;
Yavouz: Θα ετοιμάσω για σένα ένα πρόγραμμα για την Κωνσταντινούπολη ακριβώς όπως το θέλεις αλλά δεν μπορώ να σου υποσχεθώ πότε θα μπορέσω να σε συναντήσω.
Gunes: Εντάξει. Τέλος πάντων, τώρα είμαι στο σπίτι μας και έχουμε πολύ χρόνο να γυρίζουμε και να συζητάμε. Αδελφέ, φεύγεις;
Yavouz: Πρέπει να πάω κάπου και εσύ είσαι κουρασμένη. Κοιμήσου νωρίς και ξεκουράσου.
Gunes: Θα με βάλεις για ύπνο ενώ εσύ θα απολαμβάνεις το κλαμπ; Πότε θα με πας εκεί;
Yavouz: Δεν μου άρεσε η νυχτερινή ζωή. Το έκλεισα το κλαμπ όπως το άνοιξα. Gunes: Νταντά;
Nanny: Ναι αγαπητή μου.
Gunes: Τι είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι μέσα και έξω από το σπίτι; Για ποιον είναι εδώ; Γιατί φοβάται ο αδελφός μου;
Nanny: Αγαπητή μου Γκιουνές, αν ο αδελφός σου το θεωρεί απαραίτητο, τότε σίγουρα έχει τους λόγους τους. Μην απασχολείς το κεφαλάκι σου με τέτοια πράγματα ομορφιά μου. Ας τελειώσουμε το φαγητό μας.
Yavouz: Κι άλλη επίσκεψη. Πάλι ο Σαρράφογλου.
Emir: Τι έκανες στον πατέρα μου;
Yavouz: Τι έκανα στον πατέρα σου. Εντάξει δεν θα το αρνηθώ. Ήξερα ότι δεν θα το άντεχε να είναι παγιδευμένος και προσβεβλημένος. Θα ένιωθε σαν πιόνι στα χέρια μου. Κατεστραμμένος. Στο τέλος ή θα με παρακαλούσε να τον σκοτώσω ή, όπως ξέρεις, θα πυροβολούνταν στο κεφάλι.
Emir: Εσύ…
Yavouz: Αυτό που περίμενα έγινε. Όμως παρόλο που δεν το περίμενα αυτό, έγινε τόσο σύντομα. Πραγματικά λυπάμαι για σένα. Είναι δύσκολο, σωστά. Δύο αγαπημένοι σου να φεύγουν ο ένας μετά τον άλλο. Λυπηρό.
Emir: Θα περάσεις αυτά που πέρασα. Μ’ ακούς έτσι; Μη ξεχάσεις αυτό που σου είπα.
Yavouz: Αυτό το σκυλί ο Σαρράφογλου γαύγιζε πολύ τις προάλλες. Τι νομίζεις ότι μου πέρασε από το μυαλό όταν είπε : «Θα ζήσεις αυτά που έζησα», Καμίλ. Θυμήθηκα την αδελφή μου.
Kamel: Μην το κάνεις αυτό αδελφέ. Άσ’ τον να γαυγίζει όσο θέλει. Άσ’ τον να λέει και να απειλή. Δεν θα τον αφήσουμε να πλησιάσει σε ακτίνα 5 χιλιομέτρων και όχι μόνο αυτήν.
Yavouz: Όταν πρόκειται για την αδελφή μου, τότε δεν μπορώ να ανεχτώ ούτε τον ήχο μιας μύγας, πόσο μάλλον τα σκυλιά που γαυγίζουν Καμίλ. Έχασα την ηρεμία μου για ένα λεπτό, παρόλο που ξέρω ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Kamel: Σε καταλαβαίνω αδελφέ. Προσπαθείς να στείλεις την δεσποινίδα Γκιύνες πάλι στο εξωτερικό.
Yavouz: Ας περάσει μια εβδομάδα ή δέκα μέρες και ας αφήσουμε την ξενιτεμένη να φύγει. Ας την αφήσουμε να χορτάσει τη χώρα της και μετά θα κάνουμε ό,τι είναι καλύτερο.
Gunes: Δεν μπορείς να με στείλεις μακριά ξανά αδελφέ. Δεν μπορείς να με στείλεις ξανά στην εξορία.
Koray: Θα σου τηλεφωνούσα τις τελευταίες δυο μέρες, σ’ έχω στο νου μου αλλά ξέρεις ότι έχω δουλειά φίλε μου. Ο πατέρας μου με εξαντλεί. Ούτε το γιο μου δεν μπορώ να δω.
Emir:Βλέπω ότι τη βαρέθηκες τη δουλειά σου.
Koray: Τι λες; Μην παίζεις με τον πόνο μου. Κάθε μέρα ξυπνάω και λέω «ας παραιτηθώ σήμερα». Τέλος πάνων, μην ασχολείσαι. Μου τηλεφώνησες και ήρθα αλλά έχω να πάω σε μια σύσκεψη.
Emir:Περίμενε, σου έχω μια πρόταση.,
Koray: Τι είναι; Πες μου.
Emir: Θα ανοίξω ένα κλαμπ. Θα γυρίσω πάλι στη νυχτερινή ζωή. Θα κάνω την καλύτερη δουλειά.
Koray: Σοβαρολογείς; Αλήθεια θα ανοίξεις κλαμπ;
Emir: Ναι, θα το ανοίξω, αλλά δεν έχω αρκετά χρήματα να το ανοίξω μόνος μου. Ξέρω όμως ότι δεν θα αποτύχω. Ας κάνουμε μαζί αυτή τη δουλειά και θα ξεφύγεις από τη γκρίνια του πατέρα σου. Ας γίνουμε συνέταιροι. Γίνεται;
Nanny: Όμορφό μου κορίτσι, αρκετά. Έγινες χάλια. Ο αδελφός σου το λέει για το καλό σου μικρή μου.
Gunes: Για το καλό μου, με στέλνει σε εκείνη την εξορία. Για το καλό μου με απομακρύνει από το σπίτι μου. Για το καλό μου. Δεν το θέλω τέτοιο καλό. Yavouz: Άφησέ την να ηρεμήσει για λίγο. Πες στον οδηγό και τους σωματοφύλακες να ετοιμαστούν. Ας πάει για ψώνια και θα νιώσει καλύτερα. Άφησέ την να τριγυρίσει λίγο αλλά να γυρίσουν σπίτι πριν σκοτεινιάσει και εγώ θα γυρίσω σπίτι νωρίς το απόγευμα.
Koray: Είμαστε συνέταιροι. Πραγματικοί συνέταιροι. Αδελφέ πρέπει να ξεκινήσουμε αμέσως και να αρχίσουμε να κοιτάζουμε για μαγαζί, εντάξει; Θα κάνουμε σπουδαία ομάδα. Ας πάμε να κοιτάξουμε τώρα. Έλα, έχουμε πολλή δουλειά.
Emir: Κοίτα, έχω μια άλλη δουλειά.
Koray:Αγόρι μου ποια δουλειά είναι πιο σημαντική από αυτό;
Message:Βγαίνουν έξω. Θα σου δώσω την ακριβή διεύθυνση.
Emir:Πρέπει να φύγω.
Koray: Για πού;
Emir: Έχω μια σημαντική δουλειά.
Gunes: Θα έρθουν κι αυτοί μαζί μας;
Nanny: Γκιουνές σε παρακαλώ μη δημιουργείς πρόβλημα. Ο αδελφός σου αισθάνεται καλύτερα έτσι. Επιπλέον έχουμε ξεχάσει την Κωνσταντινούπολη. Αυτή η πόλη καταπίνει τους ανθρώπους.
Emir: Ας περπατήσουμε μαζί.
Gunes: Φύγε από εδώ.
Emir: Κοίτα, αυτό το μέρος δεν είναι ασφαλές. Δεν έχω κακό σκοπό. Ήθελα απλά να σε ακολουθήσω μέχρι μια πιάτσα ταξί. Φαίνεται ότι μάλλον δεν είσαι συνηθισμένη να βγαίνεις έξω τη νύχτα.
Gunes: Τη νύχτα; Δεν είμαι συνηθισμένη να βγαίνω έξω γενικά.
Emir: Από τη φυλακή βγήκες;
Gunes: Κοντά έπεσες. Βγήκα για μια μέρα μόνο.
Emir: Ελευθερία για μόνο μια νύχτα. Σε λυπάμαι. Έχεις χρήματα για ταξί; Αυτή δεν είναι ερώτηση για κάποιον που βγήκε από τη φυλακή, σωστά;
Gunes: Δεν υπάρχει πρόβλημα Θα το πληρώσουν στο σπίτι. Αν υπάρχει κανείς ασφαλής στο σπίτι.
Emir: Ορίστε;
Gunes: Μην ενοχλείσαι. Ευχαριστώ.
Emir: Που μένεις;
Gunes: Στο Σαριγιαρ.
Emir: Έλα, θα σε πάω εγώ.
Gunes: Όχι, σ’ ευχαριστώ.
Emir: Εντάξει. Εσύ ξέρεις καλύτερα. Τα ταξί έρχονται από εκεί, αλλά θα πρέπει να περιμένεις για λίγο.
Gunes: Περίμενε ένα λεπτό. Εννοώ αν δεν είναι κόπος.
Emir: Τι εννοείς;
Gunes: Εννοώ ότι μπορείς να με πας, αν είναι στο δρόμο σου.
Emir: Έλα τότε.
Gunes: Η Κωνσταντινούπολη είναι πολύ όμορφη πόλη. Ο κόσμος της. Έχει πολυκοσμία. Εννοώ είναι πολύχρωμη. Την αγαπώ πολύ αυτή την πόλη.
Emir: Μιλάς σαν να έρχεσαι από μακριά.
Gunes: Πως το κατάλαβες;
Emir: Δεν ξέρω. Ίσως όταν είπες «αυτή η πόλη». Το είπες σαν να μην είναι ο τόπος σου.
Gunes: Είναι ο τόπος μου. Εννοώ ότι γεννήθηκα εδώ αλλά δεν μπορείς να πεις ότι μεγάλωσα εδώ. Αλλά στο κάτω κάτω είναι η Κωνσταντινούπολη.
Emir: Ένα κορίτσι από την Κωνσταντινούπολη που έρχεται στον τόπο της.
Gunes: Είπα ότι είμαι από την Κωνσταντινούπολη, αλλά δεν είμαι συνηθισμένη να βρίσκομαι μόνη σε πολύ κόσμο.
Emir: Εντάξει. Που το βρήκες το κουράγιο;
Gunes: Το κουράγιο;
Emir: Είσαι μόνη, δεν έχεις δραχμή στη τσέπη, δεν γνωρίζεις το μέρος και παρόλα αυτά βγαίνεις έξω. Δεν είναι αυτό απερισκεψία;
Gunes: Από αυτή τη σκοπιά φαίνομαι απερίσκεπτη;
Emir: Από εδώ που κοιτάζω, βλέπω ένα πολύ όμορφο κορίτσι και …
Gunes: Και;
Emir:Φαίνεσαι έκπληκτη. Προς τα πού;
Gunes: Δεξιά. Όχι αριστερά. Όχι, όχι δεξιά. Παρεμπιπτόντως δεν ξέρω ούτε το όνομά σου. Είμαι η Γκιουνές. Εσύ ποιος είσαι;
Nanny: Γιαβούζ για όνομα του Θεού ας πάμε στην αστυνομία. Για όνομα του Θεού.
Yavouz: Καμίλ φέρε το αυτοκίνητο κι ας πάμε στην αστυνομία.
Nanny: Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου. Σ’ ευχαριστώ πολύ.
Gunes: Περίμενε νταντά. Περίμενε, μην πανικοβάλλεσαι. Ήρθα.
Nanny: Κόρη μου, που ήσουν; Πως χάθηκες;
Gunes: Νταντά, δεν χάθηκα. Το έσκασα αδελφέ.
Yavouz: Πήγαινε στο δωμάτιό σου.
Nanny: Έλα, ας πάμε. Τι σου συνέβη Γκιουνές. Καταλαβαίνεις τι κάνεις;
Gune: Ναι καταλαβαίνω. Ήθελα να περάσω μια φυσιολογική μέρα, όπως όλοι οι άλλοι, αλλά ακόμα κι αυτό δεν είναι φυσιολογικό εξαιτίας σου.
Yavouz: Άφησέ μας μόνους, νταντά.
Nanny: Μα…
Yavouz: Αμέσως είπα. Αύριο θα γυρίσεις πίσω.
Gunes: Δεν θα γυρίσω πίσω.
Yavouz: Μη με κάνεις να χάσω την υπομονή μου Γκιουνές. Δεν μπορείς να το σκας από αυτούς που είναι μαζί σου και να πηγαίνεις βόλτα στη Κωνσταντινούπολη όπως θέλεις. Για το δικό σου καλό αύριο θα γυρίσεις στην Ελβετία.
Gunes: Ποια είμαι; Ποιοι είμαστε αδελφέ; Αν ο μπαμπάς ήταν άδικος μαζί σου και σε συκοφαντούσε ότι έκανες απαίσια πράγματα, τότε ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι στο σπίτι; Για ποιον είναι εδώ; Γιατί φοβάσαι αδελφέ;
Yavouz: Γκιουνές!!!
Gunes: Σήμερα το έσκασα χωρίς να έχω ούτε πέντε λεπτά στη τσέπη μου. Γιατί; Επειδή η Γκιουνές είναι τόσο αθώα και αγνή σε σημείο που δεν μπορεί καν να ακουμπήσει τα χρήματα και κρατάνε άλλοι τα χρήματά της. Αδελφέ, δεν μπορούσα καν να βρω το δρόμο. Φοβόμουν το πλήθος. Δεν ξέρω τι κάνει ο κόσμος έξω και πως ζει. Καταλαβαίνεις;
Yavouz: Γκιουνές;
Gunes: Μπορείς να με κάνεις να σωπάσω. Ήμουν σιωπηλή από τη στιγμή που εσύ και ο μπαμπάς με κλείσατε σ’ εκείνο το γυάλινο πύργο. Αλλά αρκετά. Με απομάκρυνες από την πραγματική ζωή αλλά από εδώ και πέρα θέλω να ζήσω. Θα φύγω είτε το επιτρέψεις είτε όχι.
Nanny: Καταλαβαίνω τον εκνευρισμό σου αλλά σήμερα ο αδελφός σου έχει δίκιο. Δεν είχες το δικαίωμα να μας κάνεις να ανησυχήσουμε έτσι. Μπορούσε να σου έχει συμβεί το ο,τιδήποτε. Τα πάντα.
Gunes: Όμως δεν μου συνέβη.
Nanny: Τι έκανες από το πρωί μέχρι το βράδυ χωρίς χρήματα. Πως γύρισες πίσω;
Gunes: Κάποιος που δεν τον γνώριζα καν με βοήθησε και αυτός με έφερε σπίτι.
Nanny: Δεν κατάλαβα.
Gunes: Ένας πολύ όμορφος νεαρός. Λέει αστεία, είναι τόσο ήρεμος και παραδόξως με βοήθησε.
Nanny: Αχ Γκιουνές μην το πεις αυτό στον αδελφό σου. Όμως ποιος ήταν; Πως τον έλεγαν;
Gunes: Δεν ξέρω. Δεν μου είπε το όνομά του. Ακούγεται αστείο αλλά ήταν όπως στα παραμύθια. Με έσωσε και έφυγε.
Nanny: Αγαπητή μου Γκιουνές, η καλύτερη λύση για σένα είναι να ζήσεις στην Ελβετία. Εκεί η ζωή είναι ήρεμη. Τη φυσιολογική ζωή που θέλεις να ζήσεις εδώ, εκεί θα την ζήσεις πιο άνετα.
Gunes: Όμως εγώ θέλω να ζήσω εδώ. Ας με στείλει πίσω, ας με στείλει στην άλλη άκρη του κόσμου, θα το σκάσω όπως έκανα και χθες.
Yavouz: Νταντά, ετοιμαστείτε. Θα σας πάω να πάρουμε πρωινό στον καθαρό αέρα.
Gunes: Αδελφέ μου!!!
Yavouz: Τώρα είναι όπως το ήθελες. Θα είσαι ασφαλής με τη μαμά Σαλεχά, ακριβώς όπως ήσουν και στην Ελβετία. Δεν υπάρχουν σωματοφύλακες ούτε και άντρες που θα σε παρακολουθούν από μακριά. Δεν έγινε αυτό που ήθελα, αλλά τώρα θα γίνει αυτό που θέλεις. Θα δοκιμάσουμε, αλλά αν κάνεις και δεύτερο λάθος και αν μας κάνεις να ανησυχήσουμε όπως χθες, τότε στ’ αλήθεια θα σε κλειδώσω στο «Κιλ Κουλεζί» ( ο πύργος που κοιτάζουν για τον οποίο ο μύθος λέει ότι ο βασιλιάς κλείδωσε την πριγκίπισσα για να την προστατέψει αλλά δεν τα κατάφερε)
Gunes: Μου άρεσε η ιστορία. Αδελφέ ούτε κι ο πύργος δεν μπόρεσε να προστατέψει τη πριγκίπισσα, σωστά;
Yavouz: Η μέρα σήμερα είναι δική σου. Πήγαινε όπου θέλεις με την νταντά. Θα σε δω το απόγευμα στο σπίτι.
Emir:Τι κάνεις;
Gunes: Έτσι θα εμφανίζεσαι συνεχώς παντού;
Emir: Εσύ δεν με φώναξες;
Gunes: Σε φώναξα, αλλά για να σε ρωτήσω τι είδους σύμπτωση είναι αυτή.
Emir: Υπάρχει μια παροιμία. Δεν ξέρω πως την έμαθα. Η ζωή είναι μερικές φορές μια σύμπτωση.
Gunes:Πιστεύω στις συμπτώσεις αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό και ξέρω πως είναι. Σε ξέρω από κάπου.
Emir: Αλήθεια;
Gunes: Όμως δεν θυμάμαι.
Emir: Αν σε είχα ξαναδεί, θα το θυμόμουν.
Gunes: Περίμενε. Περίμενε, μην κοιτάζεις προς τα εκεί. Θα μας δει η νταντά μου. Emir: Νταντά; Είσαι καμία πριγκίπισσα ή τίποτα τέτοιο;
Gunes: Κάτι τέτοιο.
Emir: Θύμωσαν πολύ μαζί σου χθες στο κάστρο;
Gunes: Ναι. Ήταν η μέρα της κρίσης, αλλά είμαι ευχαριστημένη.
Emir: Από εδώ και μέρα να είσαι πιο προσεκτική όταν είσαι με κόσμο, πριγκίπισσα. Gunes: Μη με λες πριγκίπισσα.
Emir: Σωστά. Θα μείνω με αυτό μέχρι την επόμενη σύμπτωση.
Gunes: Αν υπάρξει και άλλη σύμπτωση τότε θα πως με σιγουριά ότι με ακολουθείς.
Emir: Θα έχει πλάκα να ακολουθώ μια πριγκίπισσα που τριγυρνάει με τη νταντά της. Gunes: Δεν ξέρω αν θα είναι διασκεδαστικό για σένα, αλλά για μένα θα είναι δύσκολο.
Selim: Τζαν θα σε ρωτήσω πάλι αυτό που σε ρώτησα και δέκα μέρες πριν. Τι σου συμβαίνει; Τζαν!!.
Can: Όχι, τίποτα. Χάθηκα στις σκέψεις μου.
Selim: Εσύ δεν χάθηκες στις σκέψεις σου κορίτσι μου. Δεν μπορώ να καταλάβω αν είσαι ζωντανή. Εννοώ ότι δεν ακούς, δεν μιλάς, δεν γελάς, ούτε καν φωνάζεις.
Can: Σελίμ, ερωτεύτηκα. Ερωτεύτηκα τον Εμίρ. Προσπαθώ να σταματήσω αλλά δεν τα καταφέρνω. Μου συμβαίνουν περίεργα πράγματα. Όταν τον βλέπω κάτι φτερουγίζει μέα μου και όταν δεν τον βλέπω, η εικόνα του είναι στο μυαλό μου συνέχεια. Τρελαίνομαι. Δεν ξέρω πότε συνέβη ή πως συνέβη ή πως το άφησα να συμβεί.
Selim: Το άφησες να συμβεί; Τζαν μιλάς για τον έρωτα. Νομίζεις ότι ο έρωτας ζητάει την άδεια;
Can: Δεν με ακούς; Τι λέω; Λέω ότι ερωτεύτηκα, σωστά; Μπορεί να γίνει κάτι με μένα και τον Εμίρ; Κατά τη γνώμη σου μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο; Αυτά τα αισθήματα πρέπει να φύγουν όπως ήρθαν.
Selim: Είναι φανερό ότι δεν έχεις ερωτευτεί ξανά. Έτσι είναι ο έρωτας Τζαν. Δεν μπορείς να τον κάνεις να έρθει με το ζόρι, αλλά από τη στιγμή που μπει μέσα σου δεν μπορείς να τον βγάλεις με το ζόρι.
Can: Τι θα κάνω; Τι θα κάνω;
Gunes: Μ’ ακολουθείς στ’ αλήθεια.
Emir: Ακριβώς.
Gunes: Γιατί με ακολουθείς;
Emir: Δεν θα πρέπει να σε αφήσω από τα μάτια μου, ώστε να μην εξαρτάται η τύχη μου από τις συμπτώσεις.
Gunes: Τι απάντηση είναι αυτή;
Emir:Δεν θέλεις να σε ακολουθώ;
Gunes: Δεν θέλω.
Emir: Τότε να συναντηθούμε.
Gunes:Να συναντηθούμε; Τι προσπαθείς να πεις;
Emir: Κοίτα, θέλω να σε δω, χωρίς να αναγκάζομαι να σε παρακολουθώ.
Gunes: Γιατί;
Emir: Γιατί; Επειδή δεν μπορώ να σε βγάλω από το μυαλό μου από χθες. Αυτός είναι καλός λόγος για μένα.
Gunes: Τι αυτοπεποίθηση είναι αυτή. Ούτε καν με ξέρεις. Δεν ξέρεις αν υπάρχει κάποιος στη ζωή μου.
Emir: Έχεις δίκιο. Δεν ξέρω. Σ’ αυτή την περίπτωση μη με συναντήσεις. Θα καταλάβω ότι υπάρχει κάποιος στη ζωή σου. Θα σε περιμένω αύριο την ίδια ώρα και αν δεν έρθεις, δεν θα έρθεις.
Gunes: Περίμενε, δεν ξέρω ούτε το όνομά σου.
Koray: Γίναμε στ’ αλήθεια συνέταιροι.
Emir: Πρέπει να γίνουν πολλά και πρέπει να τα κάνουμε σύντομα.
Koray: Πράγματι, υπάρχει πολλή δουλειά που πρέπει να κάνουμε και πρέπει να βιαστούμε, αλλά το δουλεύω αδελφέ μου. Ξεφορτώθηκα το γραφείο που μου στέρησε τον εαυτό μου, τη δύναμή μου και από εδώ και πέρα τα μόνα που έχω σ’ αυτό το κόσμο είναι ο γιος μου και αυτό το μέρος .
Emir: Κοράυ, αυτό το μέρος θα τα κάνει όλα καινούργια ξανά. Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο και θα κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε.
Koray: Θα το κάνουμε. Εσύ είσαι το αφεντικό. Η νυχτερινή ζωή είναι η ειδικότητά σου. Άκου, ας μη τελειώσουμε τον εορτασμό εδώ. Τι λες να πάμε στο σπίτι μου και να συνεχίζουμε το ποτό μας εκεί. Τι λες; Θα τηλεφωνήσω για να δω για τον Καν και τη Πινάρ.
Emir: Περίμενε. Πήγαινε εσύ. Εγώ είμαι εντάξει εδώ.
Koray:Αγόρι μου, δεν μου κάνει καρδιά να σε αφήσω έτσι εδώ.
Emir: Στ΄αλήθεια είμαι καλά έτσι.
Koray: Μην το κάνεις αυτό Εμίρ. Ας πάμε να συνεχίσουμε σπίτι μου.
Emir: Μη με πιέζεις.
Koray: Εντάξει. Πηγαίνω. Υπάρχει κάποιος που με περιμένει στο σπίτι. Καλορίζικο.
Emir: Και σε σένα.
Gunes: Όταν κάποιος περιμένει κάποιον, κοιτάζει τη θάλασσα ή το δρόμο;
Emir: Αν δεν του αρέσει να περιμένει, είναι καλό να κοιτάζει τη θάλασσα.
Gunes: Περίμενα μια απάντηση που να δείχνει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Όπως ότι όταν είσαι σίγουρος ότι το πρόσωπο που περιμένεις θα έρθει, δεν χρειάζεται να κοιτάζεις το δρόμο.
Emir: Αυτό σημαίνει ότι δεν έχω τόση αυτοπεποίθηση όση νομίζεις. Έλα.
Gunes: Που πάμε;
Emir: Δεν ξέρω. Σ’ ότι υπάρχει στο τέλος του δρόμου.
Gunes: Θα περπατήσω με έναν άντρα που δεν ξέρω το όνομά του σ’ ένα δρόμο που δεν ξέρω που βγάζει; Και δεν ξέρω ούτε το όνομά σου.
Emir:Δεν με ρώτησες.
Gunes: Σε ρωτάω τώρα.
Koray: Αδελφέ!
Gunes: Εσένα φωνάζει;
Emir: Όχι. Θα με πέρασε για άλλον. Ας φύγουμε.
Gunes: Για πού;
Emir: Ας πάμε σε ένα πιο ήσυχο μέρος, όπου θα μπορούμε να μιλήσουμε μόνοι.
Gunes: Εγώ…
Emir: Δεν με εμπιστεύεσαι;
Gunes: Δεν σε ξέρω καν.
Emir: Και δεν θα με μάθεις, αν δεν μου δώσεις μια ευκαιρία.
Gunes: Εντάξει. Θα δοκιμάσω να σε εμπιστευτώ για μερικές ώρες.
Emir: Ας συστηθούμε. Είμαι ο Εμρέ.
Gunes: Νόμιζα ότι δεν θα έλεγες ποτέ το όνομά σου. Είμαι η Γκιουνές.
Emir: Τι συνέβη;
Gunes: Τίποτα. Σκεφτόμουν ότι η ώρα περνάει γρήγορα.
Emir: Περνάει γρήγορα όταν περνάς καλά, σωστά; Και περνάει αργά όταν αισθάνεσαι άσχημα.
Gunes: Εμρέ, σήμερα με έκανες να περάσω μια μέρα που δεν θα μετανιώσω ούτε ένα της δευτερόλεπτοEmre. Μπορεί για σένα αυτά να είναι συνηθισμένα, δεν ξέρω. Το να κοιτάς τη θάλασσα έτσι, να περπατάς έξω, αλλά δεν είναι το ίδιο και για μένα.
Emir: Αυτό δεν είναι που κάνει ιδιαίτερα τα απλά πράγματα; Το με ποιον τα κάνεις; Gunes: Σίγουρα θα έχεις ρίξει πολλά κορίτσια μ’ αυτή τη κουβέντα.
Emir:Πίστεψέ με, αν ο μοναδικός μου σκοπός ήταν να σε ρίξω, δεν θα χρειαζόταν καν να μιλήσω.
Gunes: Τότε ποιος είναι ο σκοπός σου;
Emir: Ο σκοπός μου. Από τη μέρα που σε είδα έχω μόνο ένα σκοπό. Να καταλάβω τι μου συνέβη και πως με εντυπωσίασες έτσι.
Koray: Μου τηλεφώνησες.΄Ηρθα αλλά δεν θα μείνω πολύ. Δεν έχω χρόνο.
Emir: Ξέρω ότι είσαι θυμωμένος και έχεις δίκιο.
Koray:Θυμωμένος, φυσικά και είμαι θυμωμένος. Σε βλέπω στο δρόμο και δεν λες ούτε γεια. Ποιο είναι αυτό το κορίτσι; Γιατί με αποφεύγεις; Γιατί κρύβεσαι; Αυτό το κορίτσι, είναι το κορίτσι σου
Emir: Όχι, όχι ακόμα.
Koray: Τι σημαίνει όχι ακόμα;
Emir: Κάθισε.
Gunes: Κάθισε. Ερωτεύτηκα.
Emir: Παίζω ένα πολύ μεγάλο παιχνίδι.
(Μετάφραση: Μάρθα)
(Η μετάφραση είναι απόδοση στα ελληνικά της μετάφρασης σκηνών στην αγγλική γλώσσα από τη σελίδα στο FB http://www.facebook.com/pages/Series-Addict/317717628280608 . Ευχαριστούμε τη Maya. Special thanks to Maya)
Emir: Συγχαρητήρια.
Unal: Αυτό είναι όλο; Δεν θα πεις τίποτα άλλο;
Emir: Δεν θα πω.
Unal: Τώρα πια ούτε καν θυμός δεν υπάρχει στα μάτια του γιου μου. Τώρα πια μόνο λυπάται τον πατέρα του.
Emir: Δεν ήρθα εδώ επειδή σε λυπάμαι.
Yavouz: Φανταστικά. Πατέρας και γιος μαζί. Ώστε ξεπέρασες τη θλίψη σου τελικά. Δεν ήλπιζα και πολλά όταν σου έστειλα την πρόσκληση.
Emir: Ήταν δελεαστική πρόσκληση και μου έχει λείψει η νυχτερινή ζωή.
Yavouz: Θα δούμε αν θα μπορέσεις να διασκεδάσεις τον γιό σου, πατέρα.
Emir: Βασικά, μόλις ξεκίνησε η διασκέδαση. Θα σου κάνω μόνο μια ερώτηση. Τι δουλειά έχεις μ’ αυτόν τον άνθρωπο; Γιατί είσαι μαζί του μπαμπά;
Unal: « Μπαμπά». Θυμάμαι τη μέρα που άκουσα για πρώτη φορά αυτή τη λέξη. Δεν ήθελα να συμβεί αυτό γιε μου. Είμαι στ’ αλήθεια στενοχωρημένος. Δεν ονειρεύτηκα αυτό. Λυπάμαι που είμαι πατέρας σου.
Emir: Δεν ξέρω τι σου συνέβη. Απομακρυνθήκαμε ο ένας από τον άλλο αλλά δεν θα αφήσω αυτόν τον άνθρωπο να σε αποτελειώσει. Δεν θα σε αφήσω να καταστρέψεις τον εαυτό σου έτσι.
Unal: Λυπάμαι τόσο που είμαι πατέρας σου.
Yavouz: Σου αναθέτω μια αποστολή τώρα. Πήγαινε και διώξε εκείνον τον καλεσμένο που λέγεται Εμίρ ή κάπως έτσι.
Unal:Εσύ δεν τον κάλεσες; Πρώτα τον προσκαλείς και μετά με βάζεις να τον πετάξω έξω;
Yavouz: Δεν σου έδωσα δουλειά για να μιλάς μαζί μου. Τώρα πήγαινε και κάνε τη δουλειά σου.
Emir: Μπαμπά;
Unal: Είμαι ακόμα ο Ουνάλ Σαρράφογλου. Απόψε θα πυροβολήσω όπως αυτός. Emir: Μπαμπά, άφησε το όπλο. Μπαμπά άφησε το όπλο.
Emir: Θα το πληρώσεις αυτό. Θα μάθω τι έκανες στον πατέρα μου. Θα μάθω τι έκανες στον πατέρα μου, μ’ ακούς; Θα σε κάνω να πληρώσεις γι’ αυτό.
Gunes: Επέστρεψα, επέστρεψα. Επιτέλους.
Yavouz: Κάθε ένας που λείπει, έχει τον τόπο του Γκιουνες μου και εσύ είσαι είσαι εδώ στο σπίτι σου.
Gunes: Και εγώ λέω ότι γύρισα από την εξορία, αδελφέ μου.
Yavouz: Και ύστερα λες ότι μεγάλωσε. Νταντά, αυτό το κορίτσι δεν μεγάλωσε καθόλου.
Nanny: Ο νόστος την επηρέασε γιέ μου. Της έλειψε το σπίτι της και η Κωνσταντινούπολη.
Gunes: Η Κωνσταντινούπολη. Όλα έχουν αλλάξει τόσο πολύ. Γίνεται όλο και πιο μαγική κάθε φορά.
Yavouz: Στην Κωνσταντινούπολη έχουμε το σπίτι των παππούδων μας διάπλατα ανοιχτό να περιμένει την Γκιουνες.
Gunes: Πως; Θα πάμε πίσω στο σπίτι μας. Όμως εσύ είχες μετακομίσει σε άλλο σπίτι, αδελφέ.
Yavouz: Όχι, γύρισες εσύ και τώρα θα πάμε πίσω στο σπίτι μας και πάλι.
Gunes: Το άκουσες νταντά μου;
Yavouz: Καλώς ήρθες στο σπίτι μας.
Gunes: Δεν άλλαξες τίποτα αδελφέ. Όλα είναι όπως τη μέρα που έφυγα.
Yavouz: Όλα τα ίχνη από τη μαμά και το μπαμπά σε περίμεναν εδώ. Και εσύ, πόσο έχεις αλλάξει; Πόσο μεγάλωσες;
Gunes: Λυπάμαι για σένα. Δεν ήρθες ούτε μια φορά μέσα σε τρία χρόνια. Yavouz: Δεν ήρθα γιατί ήμουν απασχολημένος να προετοιμάσω την επιστροφή της αδελφής μου.
Gunes: Κατεργάρη αδελφέ μου, δεν με άφησες να έρθω να σε επισκεφτώ ούτε μια φορά όσο ήσουν στη φυλακή. Αδελφέ μη κατσουφιάζεις, δεν είμαι θυμωμένη μαζί σου. Απλά μου έλειψες πολύ. Ξέρω πως σε συκοφάντησαν, αλλά δεν είσαι συνηθισμένος να σε συκοφαντούν.
nanny: Έλα αγαπητή μου Γκιουνές, ας πάμε στο δωμάτιό σου. Είναι πραγματικά ωραίο. Σαν το κρεβάτι μιας πριγκίπισσας.
Gunes: Ακριβώς, σαν το κρεβάτι ενός παιδιού.
Nanny: Κορίτσια, φύγετε τώρα. Θα αναλάβω εγώ τα υπόλοιπα. Τι έγινε, δεν σου αρέσει το δωμάτιό σου;
Gunes: Ίσως αν ήμουν 15.
Nanny: Καλή μου Γκουνές, κοίτα τι δεν σου αρέσει, πες το και θα το διορθώσουμε.
Gunes: Νταντά μου, το θέμα δεν είναι το δωμάτιο, αλλά το πώς θα αλλάξω τα μυαλά του αδελφού μου.
Nanny: Καλή μου, ανεξάρτητα από το πόσο έχεις μεγαλώσει, στα μάτια του αδελφού σου θα είσαι πάντα ένα μικρό κορίτσι. Όπως είσαι και για μένα.
Gunes: Έχω μεγαλώσει τώρα νταντά. Μεγάλωσα παρόλο που ο αδελφός μου με έβαλε σε μια γυάλα. Τον αγαπώ τον αδελφό μου πάρα πολύ. Είναι τα πάντα για μένα, αλλά από δω και πέρα θέλω να ζήσω και δεν θα τον αφήσω να με κλειδώσει πάλι στο γυάλινο κάστρο. Πρέπει να του το εξηγήσω με κάποιον τρόπο.
Gunes: Αδελφέ, αύριο όλη η μέρα είναι δική μας, σωστά; Και η Κωνσταντινούπολη είναι δική μας. Υποσχέσου μου.
Yavouz: Αυτό σημαίνει ότι ο ήλιος μου (Γκιουνές σημαίνει ήλιος) θέλει να λάμψει πάνω από τη Κωνσταντινούπολη. Εντάξει, αλλά αύριο έχω να κάνω μια δουλειά.
Gunes: Για όνομα του Θεού, αδελφέ. Μόλις γύρισα. Δεν μπορείς να βρεις μια μέρα για την αδελφή σου;
Yavouz: Θα ετοιμάσω για σένα ένα πρόγραμμα για την Κωνσταντινούπολη ακριβώς όπως το θέλεις αλλά δεν μπορώ να σου υποσχεθώ πότε θα μπορέσω να σε συναντήσω.
Gunes: Εντάξει. Τέλος πάντων, τώρα είμαι στο σπίτι μας και έχουμε πολύ χρόνο να γυρίζουμε και να συζητάμε. Αδελφέ, φεύγεις;
Yavouz: Πρέπει να πάω κάπου και εσύ είσαι κουρασμένη. Κοιμήσου νωρίς και ξεκουράσου.
Gunes: Θα με βάλεις για ύπνο ενώ εσύ θα απολαμβάνεις το κλαμπ; Πότε θα με πας εκεί;
Yavouz: Δεν μου άρεσε η νυχτερινή ζωή. Το έκλεισα το κλαμπ όπως το άνοιξα. Gunes: Νταντά;
Nanny: Ναι αγαπητή μου.
Gunes: Τι είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι μέσα και έξω από το σπίτι; Για ποιον είναι εδώ; Γιατί φοβάται ο αδελφός μου;
Nanny: Αγαπητή μου Γκιουνές, αν ο αδελφός σου το θεωρεί απαραίτητο, τότε σίγουρα έχει τους λόγους τους. Μην απασχολείς το κεφαλάκι σου με τέτοια πράγματα ομορφιά μου. Ας τελειώσουμε το φαγητό μας.
Yavouz: Κι άλλη επίσκεψη. Πάλι ο Σαρράφογλου.
Emir: Τι έκανες στον πατέρα μου;
Yavouz: Τι έκανα στον πατέρα σου. Εντάξει δεν θα το αρνηθώ. Ήξερα ότι δεν θα το άντεχε να είναι παγιδευμένος και προσβεβλημένος. Θα ένιωθε σαν πιόνι στα χέρια μου. Κατεστραμμένος. Στο τέλος ή θα με παρακαλούσε να τον σκοτώσω ή, όπως ξέρεις, θα πυροβολούνταν στο κεφάλι.
Emir: Εσύ…
Yavouz: Αυτό που περίμενα έγινε. Όμως παρόλο που δεν το περίμενα αυτό, έγινε τόσο σύντομα. Πραγματικά λυπάμαι για σένα. Είναι δύσκολο, σωστά. Δύο αγαπημένοι σου να φεύγουν ο ένας μετά τον άλλο. Λυπηρό.
Emir: Θα περάσεις αυτά που πέρασα. Μ’ ακούς έτσι; Μη ξεχάσεις αυτό που σου είπα.
Yavouz: Αυτό το σκυλί ο Σαρράφογλου γαύγιζε πολύ τις προάλλες. Τι νομίζεις ότι μου πέρασε από το μυαλό όταν είπε : «Θα ζήσεις αυτά που έζησα», Καμίλ. Θυμήθηκα την αδελφή μου.
Kamel: Μην το κάνεις αυτό αδελφέ. Άσ’ τον να γαυγίζει όσο θέλει. Άσ’ τον να λέει και να απειλή. Δεν θα τον αφήσουμε να πλησιάσει σε ακτίνα 5 χιλιομέτρων και όχι μόνο αυτήν.
Yavouz: Όταν πρόκειται για την αδελφή μου, τότε δεν μπορώ να ανεχτώ ούτε τον ήχο μιας μύγας, πόσο μάλλον τα σκυλιά που γαυγίζουν Καμίλ. Έχασα την ηρεμία μου για ένα λεπτό, παρόλο που ξέρω ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Kamel: Σε καταλαβαίνω αδελφέ. Προσπαθείς να στείλεις την δεσποινίδα Γκιύνες πάλι στο εξωτερικό.
Yavouz: Ας περάσει μια εβδομάδα ή δέκα μέρες και ας αφήσουμε την ξενιτεμένη να φύγει. Ας την αφήσουμε να χορτάσει τη χώρα της και μετά θα κάνουμε ό,τι είναι καλύτερο.
Gunes: Δεν μπορείς να με στείλεις μακριά ξανά αδελφέ. Δεν μπορείς να με στείλεις ξανά στην εξορία.
Koray: Θα σου τηλεφωνούσα τις τελευταίες δυο μέρες, σ’ έχω στο νου μου αλλά ξέρεις ότι έχω δουλειά φίλε μου. Ο πατέρας μου με εξαντλεί. Ούτε το γιο μου δεν μπορώ να δω.
Emir:Βλέπω ότι τη βαρέθηκες τη δουλειά σου.
Koray: Τι λες; Μην παίζεις με τον πόνο μου. Κάθε μέρα ξυπνάω και λέω «ας παραιτηθώ σήμερα». Τέλος πάνων, μην ασχολείσαι. Μου τηλεφώνησες και ήρθα αλλά έχω να πάω σε μια σύσκεψη.
Emir:Περίμενε, σου έχω μια πρόταση.,
Koray: Τι είναι; Πες μου.
Emir: Θα ανοίξω ένα κλαμπ. Θα γυρίσω πάλι στη νυχτερινή ζωή. Θα κάνω την καλύτερη δουλειά.
Koray: Σοβαρολογείς; Αλήθεια θα ανοίξεις κλαμπ;
Emir: Ναι, θα το ανοίξω, αλλά δεν έχω αρκετά χρήματα να το ανοίξω μόνος μου. Ξέρω όμως ότι δεν θα αποτύχω. Ας κάνουμε μαζί αυτή τη δουλειά και θα ξεφύγεις από τη γκρίνια του πατέρα σου. Ας γίνουμε συνέταιροι. Γίνεται;
Nanny: Όμορφό μου κορίτσι, αρκετά. Έγινες χάλια. Ο αδελφός σου το λέει για το καλό σου μικρή μου.
Gunes: Για το καλό μου, με στέλνει σε εκείνη την εξορία. Για το καλό μου με απομακρύνει από το σπίτι μου. Για το καλό μου. Δεν το θέλω τέτοιο καλό. Yavouz: Άφησέ την να ηρεμήσει για λίγο. Πες στον οδηγό και τους σωματοφύλακες να ετοιμαστούν. Ας πάει για ψώνια και θα νιώσει καλύτερα. Άφησέ την να τριγυρίσει λίγο αλλά να γυρίσουν σπίτι πριν σκοτεινιάσει και εγώ θα γυρίσω σπίτι νωρίς το απόγευμα.
Koray: Είμαστε συνέταιροι. Πραγματικοί συνέταιροι. Αδελφέ πρέπει να ξεκινήσουμε αμέσως και να αρχίσουμε να κοιτάζουμε για μαγαζί, εντάξει; Θα κάνουμε σπουδαία ομάδα. Ας πάμε να κοιτάξουμε τώρα. Έλα, έχουμε πολλή δουλειά.
Emir: Κοίτα, έχω μια άλλη δουλειά.
Koray:Αγόρι μου ποια δουλειά είναι πιο σημαντική από αυτό;
Message:Βγαίνουν έξω. Θα σου δώσω την ακριβή διεύθυνση.
Emir:Πρέπει να φύγω.
Koray: Για πού;
Emir: Έχω μια σημαντική δουλειά.
Gunes: Θα έρθουν κι αυτοί μαζί μας;
Nanny: Γκιουνές σε παρακαλώ μη δημιουργείς πρόβλημα. Ο αδελφός σου αισθάνεται καλύτερα έτσι. Επιπλέον έχουμε ξεχάσει την Κωνσταντινούπολη. Αυτή η πόλη καταπίνει τους ανθρώπους.
Emir: Ας περπατήσουμε μαζί.
Gunes: Φύγε από εδώ.
Emir: Κοίτα, αυτό το μέρος δεν είναι ασφαλές. Δεν έχω κακό σκοπό. Ήθελα απλά να σε ακολουθήσω μέχρι μια πιάτσα ταξί. Φαίνεται ότι μάλλον δεν είσαι συνηθισμένη να βγαίνεις έξω τη νύχτα.
Gunes: Τη νύχτα; Δεν είμαι συνηθισμένη να βγαίνω έξω γενικά.
Emir: Από τη φυλακή βγήκες;
Gunes: Κοντά έπεσες. Βγήκα για μια μέρα μόνο.
Emir: Ελευθερία για μόνο μια νύχτα. Σε λυπάμαι. Έχεις χρήματα για ταξί; Αυτή δεν είναι ερώτηση για κάποιον που βγήκε από τη φυλακή, σωστά;
Gunes: Δεν υπάρχει πρόβλημα Θα το πληρώσουν στο σπίτι. Αν υπάρχει κανείς ασφαλής στο σπίτι.
Emir: Ορίστε;
Gunes: Μην ενοχλείσαι. Ευχαριστώ.
Emir: Που μένεις;
Gunes: Στο Σαριγιαρ.
Emir: Έλα, θα σε πάω εγώ.
Gunes: Όχι, σ’ ευχαριστώ.
Emir: Εντάξει. Εσύ ξέρεις καλύτερα. Τα ταξί έρχονται από εκεί, αλλά θα πρέπει να περιμένεις για λίγο.
Gunes: Περίμενε ένα λεπτό. Εννοώ αν δεν είναι κόπος.
Emir: Τι εννοείς;
Gunes: Εννοώ ότι μπορείς να με πας, αν είναι στο δρόμο σου.
Emir: Έλα τότε.
Gunes: Η Κωνσταντινούπολη είναι πολύ όμορφη πόλη. Ο κόσμος της. Έχει πολυκοσμία. Εννοώ είναι πολύχρωμη. Την αγαπώ πολύ αυτή την πόλη.
Emir: Μιλάς σαν να έρχεσαι από μακριά.
Gunes: Πως το κατάλαβες;
Emir: Δεν ξέρω. Ίσως όταν είπες «αυτή η πόλη». Το είπες σαν να μην είναι ο τόπος σου.
Gunes: Είναι ο τόπος μου. Εννοώ ότι γεννήθηκα εδώ αλλά δεν μπορείς να πεις ότι μεγάλωσα εδώ. Αλλά στο κάτω κάτω είναι η Κωνσταντινούπολη.
Emir: Ένα κορίτσι από την Κωνσταντινούπολη που έρχεται στον τόπο της.
Gunes: Είπα ότι είμαι από την Κωνσταντινούπολη, αλλά δεν είμαι συνηθισμένη να βρίσκομαι μόνη σε πολύ κόσμο.
Emir: Εντάξει. Που το βρήκες το κουράγιο;
Gunes: Το κουράγιο;
Emir: Είσαι μόνη, δεν έχεις δραχμή στη τσέπη, δεν γνωρίζεις το μέρος και παρόλα αυτά βγαίνεις έξω. Δεν είναι αυτό απερισκεψία;
Gunes: Από αυτή τη σκοπιά φαίνομαι απερίσκεπτη;
Emir: Από εδώ που κοιτάζω, βλέπω ένα πολύ όμορφο κορίτσι και …
Gunes: Και;
Emir:Φαίνεσαι έκπληκτη. Προς τα πού;
Gunes: Δεξιά. Όχι αριστερά. Όχι, όχι δεξιά. Παρεμπιπτόντως δεν ξέρω ούτε το όνομά σου. Είμαι η Γκιουνές. Εσύ ποιος είσαι;
Nanny: Γιαβούζ για όνομα του Θεού ας πάμε στην αστυνομία. Για όνομα του Θεού.
Yavouz: Καμίλ φέρε το αυτοκίνητο κι ας πάμε στην αστυνομία.
Nanny: Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου. Σ’ ευχαριστώ πολύ.
Gunes: Περίμενε νταντά. Περίμενε, μην πανικοβάλλεσαι. Ήρθα.
Nanny: Κόρη μου, που ήσουν; Πως χάθηκες;
Gunes: Νταντά, δεν χάθηκα. Το έσκασα αδελφέ.
Yavouz: Πήγαινε στο δωμάτιό σου.
Nanny: Έλα, ας πάμε. Τι σου συνέβη Γκιουνές. Καταλαβαίνεις τι κάνεις;
Gune: Ναι καταλαβαίνω. Ήθελα να περάσω μια φυσιολογική μέρα, όπως όλοι οι άλλοι, αλλά ακόμα κι αυτό δεν είναι φυσιολογικό εξαιτίας σου.
Yavouz: Άφησέ μας μόνους, νταντά.
Nanny: Μα…
Yavouz: Αμέσως είπα. Αύριο θα γυρίσεις πίσω.
Gunes: Δεν θα γυρίσω πίσω.
Yavouz: Μη με κάνεις να χάσω την υπομονή μου Γκιουνές. Δεν μπορείς να το σκας από αυτούς που είναι μαζί σου και να πηγαίνεις βόλτα στη Κωνσταντινούπολη όπως θέλεις. Για το δικό σου καλό αύριο θα γυρίσεις στην Ελβετία.
Gunes: Ποια είμαι; Ποιοι είμαστε αδελφέ; Αν ο μπαμπάς ήταν άδικος μαζί σου και σε συκοφαντούσε ότι έκανες απαίσια πράγματα, τότε ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι στο σπίτι; Για ποιον είναι εδώ; Γιατί φοβάσαι αδελφέ;
Yavouz: Γκιουνές!!!
Gunes: Σήμερα το έσκασα χωρίς να έχω ούτε πέντε λεπτά στη τσέπη μου. Γιατί; Επειδή η Γκιουνές είναι τόσο αθώα και αγνή σε σημείο που δεν μπορεί καν να ακουμπήσει τα χρήματα και κρατάνε άλλοι τα χρήματά της. Αδελφέ, δεν μπορούσα καν να βρω το δρόμο. Φοβόμουν το πλήθος. Δεν ξέρω τι κάνει ο κόσμος έξω και πως ζει. Καταλαβαίνεις;
Yavouz: Γκιουνές;
Gunes: Μπορείς να με κάνεις να σωπάσω. Ήμουν σιωπηλή από τη στιγμή που εσύ και ο μπαμπάς με κλείσατε σ’ εκείνο το γυάλινο πύργο. Αλλά αρκετά. Με απομάκρυνες από την πραγματική ζωή αλλά από εδώ και πέρα θέλω να ζήσω. Θα φύγω είτε το επιτρέψεις είτε όχι.
Nanny: Καταλαβαίνω τον εκνευρισμό σου αλλά σήμερα ο αδελφός σου έχει δίκιο. Δεν είχες το δικαίωμα να μας κάνεις να ανησυχήσουμε έτσι. Μπορούσε να σου έχει συμβεί το ο,τιδήποτε. Τα πάντα.
Gunes: Όμως δεν μου συνέβη.
Nanny: Τι έκανες από το πρωί μέχρι το βράδυ χωρίς χρήματα. Πως γύρισες πίσω;
Gunes: Κάποιος που δεν τον γνώριζα καν με βοήθησε και αυτός με έφερε σπίτι.
Nanny: Δεν κατάλαβα.
Gunes: Ένας πολύ όμορφος νεαρός. Λέει αστεία, είναι τόσο ήρεμος και παραδόξως με βοήθησε.
Nanny: Αχ Γκιουνές μην το πεις αυτό στον αδελφό σου. Όμως ποιος ήταν; Πως τον έλεγαν;
Gunes: Δεν ξέρω. Δεν μου είπε το όνομά του. Ακούγεται αστείο αλλά ήταν όπως στα παραμύθια. Με έσωσε και έφυγε.
Nanny: Αγαπητή μου Γκιουνές, η καλύτερη λύση για σένα είναι να ζήσεις στην Ελβετία. Εκεί η ζωή είναι ήρεμη. Τη φυσιολογική ζωή που θέλεις να ζήσεις εδώ, εκεί θα την ζήσεις πιο άνετα.
Gunes: Όμως εγώ θέλω να ζήσω εδώ. Ας με στείλει πίσω, ας με στείλει στην άλλη άκρη του κόσμου, θα το σκάσω όπως έκανα και χθες.
Yavouz: Νταντά, ετοιμαστείτε. Θα σας πάω να πάρουμε πρωινό στον καθαρό αέρα.
Gunes: Αδελφέ μου!!!
Yavouz: Τώρα είναι όπως το ήθελες. Θα είσαι ασφαλής με τη μαμά Σαλεχά, ακριβώς όπως ήσουν και στην Ελβετία. Δεν υπάρχουν σωματοφύλακες ούτε και άντρες που θα σε παρακολουθούν από μακριά. Δεν έγινε αυτό που ήθελα, αλλά τώρα θα γίνει αυτό που θέλεις. Θα δοκιμάσουμε, αλλά αν κάνεις και δεύτερο λάθος και αν μας κάνεις να ανησυχήσουμε όπως χθες, τότε στ’ αλήθεια θα σε κλειδώσω στο «Κιλ Κουλεζί» ( ο πύργος που κοιτάζουν για τον οποίο ο μύθος λέει ότι ο βασιλιάς κλείδωσε την πριγκίπισσα για να την προστατέψει αλλά δεν τα κατάφερε)
Gunes: Μου άρεσε η ιστορία. Αδελφέ ούτε κι ο πύργος δεν μπόρεσε να προστατέψει τη πριγκίπισσα, σωστά;
Yavouz: Η μέρα σήμερα είναι δική σου. Πήγαινε όπου θέλεις με την νταντά. Θα σε δω το απόγευμα στο σπίτι.
Emir:Τι κάνεις;
Gunes: Έτσι θα εμφανίζεσαι συνεχώς παντού;
Emir: Εσύ δεν με φώναξες;
Gunes: Σε φώναξα, αλλά για να σε ρωτήσω τι είδους σύμπτωση είναι αυτή.
Emir: Υπάρχει μια παροιμία. Δεν ξέρω πως την έμαθα. Η ζωή είναι μερικές φορές μια σύμπτωση.
Gunes:Πιστεύω στις συμπτώσεις αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό και ξέρω πως είναι. Σε ξέρω από κάπου.
Emir: Αλήθεια;
Gunes: Όμως δεν θυμάμαι.
Emir: Αν σε είχα ξαναδεί, θα το θυμόμουν.
Gunes: Περίμενε. Περίμενε, μην κοιτάζεις προς τα εκεί. Θα μας δει η νταντά μου. Emir: Νταντά; Είσαι καμία πριγκίπισσα ή τίποτα τέτοιο;
Gunes: Κάτι τέτοιο.
Emir: Θύμωσαν πολύ μαζί σου χθες στο κάστρο;
Gunes: Ναι. Ήταν η μέρα της κρίσης, αλλά είμαι ευχαριστημένη.
Emir: Από εδώ και μέρα να είσαι πιο προσεκτική όταν είσαι με κόσμο, πριγκίπισσα. Gunes: Μη με λες πριγκίπισσα.
Emir: Σωστά. Θα μείνω με αυτό μέχρι την επόμενη σύμπτωση.
Gunes: Αν υπάρξει και άλλη σύμπτωση τότε θα πως με σιγουριά ότι με ακολουθείς.
Emir: Θα έχει πλάκα να ακολουθώ μια πριγκίπισσα που τριγυρνάει με τη νταντά της. Gunes: Δεν ξέρω αν θα είναι διασκεδαστικό για σένα, αλλά για μένα θα είναι δύσκολο.
Selim: Τζαν θα σε ρωτήσω πάλι αυτό που σε ρώτησα και δέκα μέρες πριν. Τι σου συμβαίνει; Τζαν!!.
Can: Όχι, τίποτα. Χάθηκα στις σκέψεις μου.
Selim: Εσύ δεν χάθηκες στις σκέψεις σου κορίτσι μου. Δεν μπορώ να καταλάβω αν είσαι ζωντανή. Εννοώ ότι δεν ακούς, δεν μιλάς, δεν γελάς, ούτε καν φωνάζεις.
Can: Σελίμ, ερωτεύτηκα. Ερωτεύτηκα τον Εμίρ. Προσπαθώ να σταματήσω αλλά δεν τα καταφέρνω. Μου συμβαίνουν περίεργα πράγματα. Όταν τον βλέπω κάτι φτερουγίζει μέα μου και όταν δεν τον βλέπω, η εικόνα του είναι στο μυαλό μου συνέχεια. Τρελαίνομαι. Δεν ξέρω πότε συνέβη ή πως συνέβη ή πως το άφησα να συμβεί.
Selim: Το άφησες να συμβεί; Τζαν μιλάς για τον έρωτα. Νομίζεις ότι ο έρωτας ζητάει την άδεια;
Can: Δεν με ακούς; Τι λέω; Λέω ότι ερωτεύτηκα, σωστά; Μπορεί να γίνει κάτι με μένα και τον Εμίρ; Κατά τη γνώμη σου μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο; Αυτά τα αισθήματα πρέπει να φύγουν όπως ήρθαν.
Selim: Είναι φανερό ότι δεν έχεις ερωτευτεί ξανά. Έτσι είναι ο έρωτας Τζαν. Δεν μπορείς να τον κάνεις να έρθει με το ζόρι, αλλά από τη στιγμή που μπει μέσα σου δεν μπορείς να τον βγάλεις με το ζόρι.
Can: Τι θα κάνω; Τι θα κάνω;
Gunes: Μ’ ακολουθείς στ’ αλήθεια.
Emir: Ακριβώς.
Gunes: Γιατί με ακολουθείς;
Emir: Δεν θα πρέπει να σε αφήσω από τα μάτια μου, ώστε να μην εξαρτάται η τύχη μου από τις συμπτώσεις.
Gunes: Τι απάντηση είναι αυτή;
Emir:Δεν θέλεις να σε ακολουθώ;
Gunes: Δεν θέλω.
Emir: Τότε να συναντηθούμε.
Gunes:Να συναντηθούμε; Τι προσπαθείς να πεις;
Emir: Κοίτα, θέλω να σε δω, χωρίς να αναγκάζομαι να σε παρακολουθώ.
Gunes: Γιατί;
Emir: Γιατί; Επειδή δεν μπορώ να σε βγάλω από το μυαλό μου από χθες. Αυτός είναι καλός λόγος για μένα.
Gunes: Τι αυτοπεποίθηση είναι αυτή. Ούτε καν με ξέρεις. Δεν ξέρεις αν υπάρχει κάποιος στη ζωή μου.
Emir: Έχεις δίκιο. Δεν ξέρω. Σ’ αυτή την περίπτωση μη με συναντήσεις. Θα καταλάβω ότι υπάρχει κάποιος στη ζωή σου. Θα σε περιμένω αύριο την ίδια ώρα και αν δεν έρθεις, δεν θα έρθεις.
Gunes: Περίμενε, δεν ξέρω ούτε το όνομά σου.
Koray: Γίναμε στ’ αλήθεια συνέταιροι.
Emir: Πρέπει να γίνουν πολλά και πρέπει να τα κάνουμε σύντομα.
Koray: Πράγματι, υπάρχει πολλή δουλειά που πρέπει να κάνουμε και πρέπει να βιαστούμε, αλλά το δουλεύω αδελφέ μου. Ξεφορτώθηκα το γραφείο που μου στέρησε τον εαυτό μου, τη δύναμή μου και από εδώ και πέρα τα μόνα που έχω σ’ αυτό το κόσμο είναι ο γιος μου και αυτό το μέρος .
Emir: Κοράυ, αυτό το μέρος θα τα κάνει όλα καινούργια ξανά. Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο και θα κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε.
Koray: Θα το κάνουμε. Εσύ είσαι το αφεντικό. Η νυχτερινή ζωή είναι η ειδικότητά σου. Άκου, ας μη τελειώσουμε τον εορτασμό εδώ. Τι λες να πάμε στο σπίτι μου και να συνεχίζουμε το ποτό μας εκεί. Τι λες; Θα τηλεφωνήσω για να δω για τον Καν και τη Πινάρ.
Emir: Περίμενε. Πήγαινε εσύ. Εγώ είμαι εντάξει εδώ.
Koray:Αγόρι μου, δεν μου κάνει καρδιά να σε αφήσω έτσι εδώ.
Emir: Στ΄αλήθεια είμαι καλά έτσι.
Koray: Μην το κάνεις αυτό Εμίρ. Ας πάμε να συνεχίσουμε σπίτι μου.
Emir: Μη με πιέζεις.
Koray: Εντάξει. Πηγαίνω. Υπάρχει κάποιος που με περιμένει στο σπίτι. Καλορίζικο.
Emir: Και σε σένα.
Gunes: Όταν κάποιος περιμένει κάποιον, κοιτάζει τη θάλασσα ή το δρόμο;
Emir: Αν δεν του αρέσει να περιμένει, είναι καλό να κοιτάζει τη θάλασσα.
Gunes: Περίμενα μια απάντηση που να δείχνει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Όπως ότι όταν είσαι σίγουρος ότι το πρόσωπο που περιμένεις θα έρθει, δεν χρειάζεται να κοιτάζεις το δρόμο.
Emir: Αυτό σημαίνει ότι δεν έχω τόση αυτοπεποίθηση όση νομίζεις. Έλα.
Gunes: Που πάμε;
Emir: Δεν ξέρω. Σ’ ότι υπάρχει στο τέλος του δρόμου.
Gunes: Θα περπατήσω με έναν άντρα που δεν ξέρω το όνομά του σ’ ένα δρόμο που δεν ξέρω που βγάζει; Και δεν ξέρω ούτε το όνομά σου.
Emir:Δεν με ρώτησες.
Gunes: Σε ρωτάω τώρα.
Koray: Αδελφέ!
Gunes: Εσένα φωνάζει;
Emir: Όχι. Θα με πέρασε για άλλον. Ας φύγουμε.
Gunes: Για πού;
Emir: Ας πάμε σε ένα πιο ήσυχο μέρος, όπου θα μπορούμε να μιλήσουμε μόνοι.
Gunes: Εγώ…
Emir: Δεν με εμπιστεύεσαι;
Gunes: Δεν σε ξέρω καν.
Emir: Και δεν θα με μάθεις, αν δεν μου δώσεις μια ευκαιρία.
Gunes: Εντάξει. Θα δοκιμάσω να σε εμπιστευτώ για μερικές ώρες.
Emir: Ας συστηθούμε. Είμαι ο Εμρέ.
Gunes: Νόμιζα ότι δεν θα έλεγες ποτέ το όνομά σου. Είμαι η Γκιουνές.
Emir: Τι συνέβη;
Gunes: Τίποτα. Σκεφτόμουν ότι η ώρα περνάει γρήγορα.
Emir: Περνάει γρήγορα όταν περνάς καλά, σωστά; Και περνάει αργά όταν αισθάνεσαι άσχημα.
Gunes: Εμρέ, σήμερα με έκανες να περάσω μια μέρα που δεν θα μετανιώσω ούτε ένα της δευτερόλεπτοEmre. Μπορεί για σένα αυτά να είναι συνηθισμένα, δεν ξέρω. Το να κοιτάς τη θάλασσα έτσι, να περπατάς έξω, αλλά δεν είναι το ίδιο και για μένα.
Emir: Αυτό δεν είναι που κάνει ιδιαίτερα τα απλά πράγματα; Το με ποιον τα κάνεις; Gunes: Σίγουρα θα έχεις ρίξει πολλά κορίτσια μ’ αυτή τη κουβέντα.
Emir:Πίστεψέ με, αν ο μοναδικός μου σκοπός ήταν να σε ρίξω, δεν θα χρειαζόταν καν να μιλήσω.
Gunes: Τότε ποιος είναι ο σκοπός σου;
Emir: Ο σκοπός μου. Από τη μέρα που σε είδα έχω μόνο ένα σκοπό. Να καταλάβω τι μου συνέβη και πως με εντυπωσίασες έτσι.
Koray: Μου τηλεφώνησες.΄Ηρθα αλλά δεν θα μείνω πολύ. Δεν έχω χρόνο.
Emir: Ξέρω ότι είσαι θυμωμένος και έχεις δίκιο.
Koray:Θυμωμένος, φυσικά και είμαι θυμωμένος. Σε βλέπω στο δρόμο και δεν λες ούτε γεια. Ποιο είναι αυτό το κορίτσι; Γιατί με αποφεύγεις; Γιατί κρύβεσαι; Αυτό το κορίτσι, είναι το κορίτσι σου
Emir: Όχι, όχι ακόμα.
Koray: Τι σημαίνει όχι ακόμα;
Emir: Κάθισε.
Gunes: Κάθισε. Ερωτεύτηκα.
Emir: Παίζω ένα πολύ μεγάλο παιχνίδι.
(Μετάφραση: Μάρθα)
Δημοσίευση σχολίου